مردان مجرد زودتر از مردانی که سابقه ازدواج دارند می‌میرند!
جدیدترین مطالعه نشان داده مجرد بودن در مردانی که دچار نارسایی قلبی هستند، عمر آن‌ها را نسبت به کسانی که سابقه ازدواج دارند، کوتاه‌تر می‌کند و احتمال مرگ آن‌ها بر اثر عارضه قلبی بیشتر است.
در مطالعه‌ای که دکتر دیوید کائو، به عنوان محقق ارشد در آن حضور داشت عنوان شده که تجربه زندگی مشترک، یک فاکتور مهم برای تضمین بقا در مردان مبتلا به نارسایی قلبی است، چیزی که در زنان خیلی رایج نیست.
دکتر دیوید کائو می‌گوید که به طور خاص، بقا و طول عمر در مردان مجرد نسبت به مردانی که حداقل یک بار ازدواج کرده‌اند، به طور چشمگیری کمتر است.
دلیل اینکه ازدواج در بقا و طول عمر زنان تأثیری ندارد، این است که زنان کمبودهای کمتری دارند که ازدواج پاسخگوی آن باشد، در صورتی که میزان کمبود (اجتماعی، عاطفی و ...) در مردان بیشتر است و ازدواج راهی برای تأمین آن به شمار می‌آید.
این تحقیق نشان داد که ازدواج به نوعی تأثیر مفیدی در مردان دارد که به آن‌ها کمک می‌کند پس از ابتلا به نارسایی قلبی بیشتر زنده بمانند.
کائو اشاره می‌کند که بودن در یک خانواده سالم، هم از لحاظ تغذیه بهتر انسان را تأمین می‌کند و هم نوسانات خلقی و مشکلات روحی را کنترل می‌کند. ازدواج در مردانی که نارسایی قلبی دارند می‌تواند دربرگیرنده عادات سالم در زندگی مشترک، حمایت اجتماعی و اقتصادی از سوی همسر و خانواده باشد و بقای آن‌ها را به نوعی تضمین کند.
برای این مطالعه از اطلاعات پزشکی ۶۸۰۰ بزرگسال آمریکایی ۴۵ تا ۸۴ ساله استفاده شد. محققان در میان ۹۴ شرکت‌کننده‌ای که در سال دهم مطالعه درگیر نارسایی قلبی شده بودند، میزان بقا را از زمان تشخیص نارسایی قلبی و وضعیت تأهل را طی یک پیگیری متوسط پنج‌ساله مقایسه کردند.
در ادامه مشخص شد افرادی که سابقه تجرد طولانی‌مدت داشتند، حدود دو برابر بیشتر از افراد متأهل در معرض خطر مرگ بودند و پنج سال پس از تشخیص بیماری، جان خود را از دست دادند.
به گفته محققان، عوامل غیرپزشکی، مانند سابقه ازدواج و زندگی مشترک، می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی بر سیر نارسایی قلبی داشته باشند.