آشنایی با «مورینگا» و خواص مغذی آن
«مورینگا» گیاهی است ارزشمند که در بسیاری از مناطق گرمسیری رشد می‌کند و در ساخت بسیاری از داروها با مواد مغذی با ارزش به‌کار گرفته می‌شود.
«مورینگا اولیفرا» که به طور معمول با عنوان درخت مورینگا شناخته می‌شود، گیاه بومی شمال هند است که قرن‌ها در طب سنتی و به عنوان منبع غذایی مورد استفاده قرار گرفته است. براساس آنالیزهای انجام شده، این درخت سرشار از مواد مغذی ضروری، ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها است.
برگ مورینگا تقریباً به اندازه یک موز پتاسیم و به اندازه یک پرتقال ویتامین C دارد. همچنین منبع خوبی از کلسیم، پروتئین، آهن و اسیدهای آمینه به حساب می‌آید. این گیاه همچنین به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی خود شناخته شده است و ممکن است به محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب و تقویت سیستم ایمنی کمک کند.
نتایج مطالعات بیانگر این است مورینگا به کاهش سطح قند خون، کاهش فشارخون، بهبود سطح کلسترول، کاهش التهاب، افزایش سلامت کبد، کمک به هضم غذا، تقویت عملکرد سیستم ایمنی بدن و حمایت از سلامت مغز کمک می‌کند. برگ، دانه و ریشه مورینگا برای درمان بیماری‌های مختلف مانند دیابت، التهاب طولانی‌مدت، عفونت‌های باکتریایی، عفونت‌های ویروسی و قارچی، درد مفاصل، سلامت قلب، سرطان، کلسترول، آرتریت، فشارخون بالا استفاده می‌شود.
اغلب تحقیقات درباره مورینگا با استفاده از مدل‌های حیوانی انجام شده و مطالعات انسانی محدود است. ایمنی و کارایی مکمل‌های مورینگا به خوبی ثابت نشده و تحقیقات بیشتری برای تایید فواید آن و تعیین دوزهای مناسب مورد نیاز است.
هنگامی که مورینگا به عنوان غذا مصرف می‌شود بی‌خطر است اما خوردن پوست یا پالپ آن به ویژه برای زنان باردار می‌تواند خطرناک باشد؛ چرا که ممکن است باعث انقباضات رحمی و سقط جنین شود. مکمل‌های مورینگا توسط FDA تنظیم نمی‌شوند و هیچ دوز استانداردی برای فواید سلامتی وجود ندارد. توصیه می‌شود پیش از مصرف مورینگا یا هر مکملی با پزشک مشورت کنید به خصوص اگر دارو مصرف می‌کنید.
بنابر بر اعلام دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، استفاده از گیاه مورینگا، به ویژه برگ‌های آن، به طور کلی در صورت مصرف در مقادیر مناسب بی‌خطر تلقی می‌شود. با این حال، برخی از مضرات و عوارض جانبی بالقوه شناسایی شده که شامل بارداری، شیردهی، تداخلات با داروها و مشکلات گوارشی، آسیب کبد و کلیه، کم‌کاری تیرویید و واکنش‌های آلرژیک می‌شود.
این احتمال وجود دارد برگ مورینگا در سه ماهه دوم و سوم بارداری ناامن به حساب آید؛ چرا که مواد شیمیایی موجود در ریشه، پوست و گل‌ها ممکن است باعث انقباضات رحمی شوند. بهتر است از مورینگا در دوران بارداری اجتناب شود. همچنین استفاده از برگ مورینگا در دوران شیردهی تا چهار ماه ممکن است بی‌خطر باشد اما بهتر است طی این مدت از مصرف سایر قسمت‌های گیاه مورینگا خودداری کرد.
مورینگا ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد؛ به عبارت دیگر، این گیاه ممکن است سرعت تجزیه کبدی برخی داروها مانند «لووتیروکسین» را تغییر دهد. در صورت مصرف دارو قبل از مصرف مورینگا، مشورت با پزشک ضروری است.
مورینگا در صورت مصرف زیاد ممکن است باعث ناراحتی معده، درد شکم یا سایر مشکلات گوارشی شود. همچنین برگ این گیاه، خطر آسیب کبدی و کلیوی را در موش‌ها افزایش می‌دهد.
مورینگا ممکن است بر کم‌کاری تیروئید اثرگذار باشد و کم‌کاری این غده را بدتر کند. برخی افراد ممکن است واکنش‌های آلرژیک به مورینگا را تجربه کنند.
قبل از استفاده از مورینگا، مشورت با یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی ضروری است؛ به خصوص در دوران بارداری، شیردهی یا مصرف دارو ضروری است. علاوه بر این، خرید مکمل‌های مورینگا از یک منبع قابل اعتماد و رعایت دقیق دستورالعمل‌ها بسیار مهم است.