کفش خوب چه ویژگی دارد؟
جاکفشی‌ها پرشده از کفش‌های رنگ و وارنگ، بنددار و بدون بند، تخت و لژدار، روبسته و روباز یا اسپرت و رسمی. هرچند روز یک‌بار یکی‌شان را استفاده می‌کنند که طرح و رنگش با لباس‌های آن روز همخوانی داشته باشد.
اینکه قرار است کجا بروند، چقدر پیاده‌روی داشته باشند، سرعت ترددشان چقدر است و... هم مهم نیست! کلا خیلی‌ها کفش را جدی نمی‌گیرند و نمی‌دانند که سلامت پا به کفشی وابسته است که استانداردهای مشخص دارد و علمی‌تر اینکه هر کفشی مناسب هر پایی نیست. اینها را امیرشهاب شاهمیری، عضوهیات مدیره اتحادیه کفاشان دست‌دوز تهران و تولید کننده و طراح کفش‌های چرم به همشهری می‌گوید و درباره اهمیت کفش و استانداردهای خرید آن نکات جالبی را مطرح می‌کند.
جنس مناسب کفش روزانه
چرم طبیعی بهترین جنس برای کفش است و دلیل آن فقط بادوام بودنش نیست، بلکه تنفس پا در آن بیشتر است. چرم طبیعی تا سال‌ها بافت نسبتا زنده به شمار می‌رود، به همین دلیل باید مرطوب نگه داشته شود و واکس بخورد تا خشک نشود. حالت مخروطی منافذ روی چرم طبیعی بخار و عرق پا را به بیرون هدایت می‌کند و مانع از ورود آب باران به داخل کفش است. چرم مصنوعی این خاصیت را ندارد.
کفش هم مهندسی دارد
همه افراد در طول روز ساعت‌های زیادی روی پاهایشان می‌ایستند. کفش هم می‌پوشند که هم به لحاظ زیبایی و هم پیشگیری از مخاطرات برایشان منفعت دارد، اما به‌گفته شاهمیری علاوه بر این دو، کفش یک سازه کاملا مهندسی است و حساب و کتاب دارد. تمام اجزای آن باید با هم هارمونی داشته باشند. او با بیان اینکه در گذشته در ایران و سایر کشورهای دنیا توجه چندانی به سلامت پا و مهندسی کفش نمی‌شد، بیان می‌کند: «کفش‌ها در گذشته تمام فاکتورهای آسیب‌زننده به پا را داشتند از پنجه باریک و رویه کوتاه گرفته تا پاشنه‌های غیراستاندارد.»
نکته مهم درباره طبی‌ها
شاید بارها هنگام خرید با واژه کفش طبی مواجه شده باشید و تصورتان این است که قطعا این کفش می‌تواند شما را از پادرد و آسیب‌های جدی پا یا حتی کمر حفاظت کند. اما شاهمیری این نکته را تأیید نمی‌کند و می‌گوید: «واژه طبی معادل ارتوپدیک است و برای پای یک نفر براساس مشکلاتی که دارد طراحی می‌شود. سری‌دوزی این کفش‌ها برای عموم مردم طبی‌بودن آن را نقض می‌کند و گاهی برای سلامت پا هم آسیب‌زاست. این کفش‌ها صرفا راحتی هستند نه طبی!»
آسیب کفش غیراستاندارد
استخوان انگشت‌های پا شکننده‌ترین استخوان‌ها هستند؛ بنابراین باید کفش مناسب پوشید تا دچار آسیب نشوند. اگر سائیدگی یا فشردگی هم در آنها ایجاد شود، راه‌رفتن فرد را دچار مشکل می‌کند. دردی که در پا ایجاد می‌شود، روی سیستم اعصاب اثرگذار است.
ویژگی‌های کفش خوب
1. لزوما برندبودن یک کفش نشانه مناسب بودن آن نیست.
2. کف پا در زمان پوشیدن کفش نباید به زمین چسبیده باشد.
3. لژ یا زیره کفش باید کف پا را یک تا 2سانتی‌متر از سطح زمین بالاتر بیاورد.
4. پاشنه کفش باید نهایتا 2 تا 4سانتی‌متر باشد تا حرکت رو به جلو را تسهیل کند.
5. کفش باید به‌طور کامل روی پا را بپوشاند. کفش با رویه کوتاه هنگام راه‌رفتن لق می‌زند و باید پنجه پا را جمع کرد که آسیب‌زاست.
6. کفش‌هایی که بند دارند مناسب هستند چون با شل و سفت کردن بندها، اندازه پا می‌شوند.
7. پنجه کفش نباید باریک باشد .
نکته: کفش‌های ایرانی حدود 1تا 1.2سایز با سایز واقعی تفاوت دارند. بنابراین کفش را به‌صورت حضوری خریداری کنید. پای چپ و راست هم متفاوت است و هر دو لنگه کفش را امتحان کنید.