چه اتفاقی برای واژن می افتد بعد از بارداری؟

بسیاری از افراد باردار تعجب می کنند که بارداری چه تاثیری بر واژن آنها خواهد داشت و اینکه آیا زایمان برای همیشه آن را کشیده یا باعث بی اختیاری می شود. رشد یک انسان کامل همیشه آسان نیست و بدن شما در نتیجه تغییر خواهد کرد.

با این حال واژن شما با زایمان تحت تاثیر قرار می گیرد اما بیشتر این تغییرات موقتی هستند و یا می توانند با مداخلاتی مانند انجام تمرینات کف لگن کاهش یابند.

نگرانی های واژن پس از بارداری و زایمان

واژن شما ساختاری است که در داخل بدن شما قرار دارد. هر چیزی که در خارج می‌بینید، از جمله لابیا (چین‌ها یا «لب‌ها»)، کلیتوریس، و مونس پوبیس (بخشی که در آن موهای ناحیه تناسلی رشد می‌کند) بخش‌هایی از فرج هستند، نه واژن. دهانه واژن جایی است که خون قاعدگی در آن می گذرد و نوزاد هنگام زایمان بیرون می آید.

کشش

واژن شما در طول زایمان کشیده می شود تا بتواند به کودک اجازه عبور از کانال زایمان را بدهد. یک مطالعه نشان داد که عضلات کف لگن درگیر در هنگام تولد می توانند بیش از سه برابر میزان طبیعی کشش داشته باشند.

واژن به گونه ای طراحی شده است که کشش می یابد . پس از زایمان، بافت معمولاً به حالت قبل از بارداری منقبض می شود.

ممکن است واژن بعد از بچه دار شدن شل شود و این در نتیجه کشیدگی عضلات کف لگن اطراف واژن است. این تغییر می تواند بر اساس چندین عامل، مانند اندازه جنین شما، هر گونه عارضه در حین زایمان، و تعداد نوزادی که قبلاً به دنیا آورده اید، بارزتر باشد. عوامل ژنتیکی و اضافه وزن نیز تاثیرگذار هستند.

انجام تمرینات کف لگن مانند Kegels می تواند به تقویت کف لگن شما بعد از نوزاد کمک کند. با پزشک خود صحبت کنید تا متوجه شوید چه زمانی به اندازه کافی برای شروع این تمرینات بهبود یافته اید.

تغییر در ظاهر

اکثر تغییرات در ظاهر فرج و دهانه واژن که ممکن است بعد از بارداری رخ دهد، فقط موقتی هستند. با این حال، هایپرپیگمانتاسیون ممکن است دائمی باشد. زایمان همچنین ممکن است باعث تورم یا تغییر رنگ ناشی از بارداری یا روند زایمان شود.

این تورم و تغییر رنگ ممکن است چه سزارین یا زایمان طبیعی داشته باشید، به دلیل هورمون های بارداری رخ دهد . بسته به مدت و شدت زایمانی که طی کرده اید، خود فرآیند زایمان می تواند منجر به تورم شود. زایمان با ابزاری مانند فورسپس یا کمک خلاء نیز ممکن است در تورم موثر باشد.2

درمان اپیزیوتومی

کشش، پارگی و پارگی می تواند در اطراف دهانه واژن در طول زایمان رخ دهد. این جراحات باید با زمان کمی بهبود یابد. در حالی که نسبت به گذشته کمتر رایج است، اپیزیوتومی ها گاهی برای کمک به ایجاد فضا برای نوزاد ضروری هستند.

اپیزیوتومی زمانی است که پزشک یا ماما یک برش کوچک در پرینه (پوستی که مقعد را به دهانه واژن متصل می کند) ایجاد می کند تا فضای بیشتری برای عبور کودک ایجاد کند

به طور کلی، اپیزیوتومی در حدود سه تا شش هفته بهبود می‌یابد و در برخی موارد می‌تواند جای زخم باقی بگذارد. مقدار بافت اسکار به میزان درگیر شدن پرینه و سایر آسیب های بافت بستگی دارد. این بافت زخم معمولاً قابل توجه نیست و بر ظاهر یا عملکرد واژن شما تأثیر نمی گذارد.

آسیب فورسپس

استفاده از فورسپس به عنوان مداخله پزشکی در هنگام زایمان می تواند باعث آسیب به بافت واژن شود. اکثر پزشکان دیگر از فورسپس استفاده نمی کنند، با این حال، اگر کودک شما برای بیرون آمدن فورسپس نیاز داشت و شما هنوز در اولین معاینه پس از زایمان خود درد واژن دارید، این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

تغییر در عملکرد

به طور کلی، عملکرد واژن شما در نتیجه بارداری یا زایمان تغییر نمی کند. با این حال، گاهی اوقات عضلات کف لگن که واژن را کنترل می کنند تحت تأثیر قرار می گیرند.

این ماهیچه‌ها مثانه و واژن را احاطه کرده و از آن حمایت می‌کنند، بنابراین می‌توانند در هنگام تولد یا در اثر فشار بارداری آسیب ببینند یا ضعیف شوند. در برخی موارد، آسیب به عضلات کف لگن می تواند منجر به عوارضی مانند اختلال عملکرد مثانه یا افتادگی رحم شود.

بی اختیاری ادرار

یکی از شایع ترین مشکلاتی که خانم ها بعد از زایمان دارند مثلا بی اختیاری ادرار است. برخی از زنان متوجه می‌شوند که ادرارشان نشت می‌کند، به‌ویژه با فعالیت‌های شدید، مانند پریدن یا عطسه کردن. این شایع است، اما طبیعی یا غیر قابل درمان نیست. از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود برای تقویت عضلات کف لگن برای جلوگیری از بی اختیاری توصیه کنید.

واژن ساختاری است که برای نگهداری کودک طراحی شده است و بعد از بارداری از نظر ساختار یا ظاهر تغییر چندانی نخواهد داشت. با این حال، در برخی موارد، در نتیجه آسیب یا ضعیف شدن عضلات کف لگن، یک زن ممکن است تغییرات پس از زایمان مانند بی اختیاری ادرار، اختلال عملکرد مثانه یا درد در حین رابطه جنسی را تجربه کند.

عملکرد جنسی

یک مطالعه نشان داد که 91.3 درصد از زنان پس از بچه دار شدن، نوعی مشکل جنسی را گزارش کردند. دلایل آن می تواند از اختلالات خواب کودک گرفته تا احساس یک زن در مورد واژن خود متغیر باشد. اعصاب لگن نیز ممکن است در طول بارداری و زایمان آسیب ببینند یا تغییر کنند.

ماهیچه های کف لگن که در هنگام تولد به شدت کار می کردند در عملکرد جنسی و ارگاسم نیز نقش دارند. برخی از زنان به دلیل ضعیف شدن عضلات کف لگن، کمبود رضایت جنسی را تجربه می‌کنند یا احساس می‌کنند که واژن‌شان به همان روشی که قبلاً کار می‌کرد، کار نمی‌کند.

رابطه جنسی دردناک نیز می تواند به دلیل خشکی ناشی از تغییرات هورمونی بارداری و شیردهی باشد. این خشکی موقتی است و با روان کننده قابل درمان است.

گزینه های درمان

خوشبختانه، برخی تمرینات می تواند به تقویت عضلات ضعیف شده لگن کمک کند.

کگل

فشردن یا سفت کردن ماهیچه های کف لگن ساده و مکرر - فوایدی دارد.

سایر ورزش‌هایی که از عضلات مرکزی بدن شما استفاده می‌کنند در دوران بارداری بی‌خطر هستند و می‌توانند به درگیر کردن کل کف لگن برای قوی نگه داشتن آن کمک کنند. البته ورزش های سنگین جدیدی را شروع نکنید، اما اگر قبل از بارداری ورزش می کرده اید، این ورزش را ادامه دهید زیرا فواید زیادی دارد.

درمان کف لگن

مطالعات نشان داده اند که برنامه های تمرینی کف لگن پس از زایمان در کاهش بی اختیاری ادرار پس از زایمان و قدرت کف لگن بسیار مفید است. موثرترین برنامه ها توسط متخصصان بهداشتی آموزش دیده اجرا می شود و شامل دستگاه مقاومت واژن می شود.

ممکن است انجام این تمرینات به تنهایی دشوار باشد. اگر با ضعیف شدن عضلات کف لگن دست و پنجه نرم می کنید، با پزشک خود صحبت کنید. ب

جراحی ترمیمی

در موارد شدید، ممکن است جراحی برای ترمیم کف لگن و حمایت از هر ساختاری که ممکن است افتاده باشد، مانند رحم یا مثانه، مورد نیاز باشد. 

اگر هر یک از این تغییرات را تجربه کردید، اجازه ندهید که خجالت مانع کمک شما شود. این مسائل بسیار رایج و اغلب قابل درمان هستند. در مورد گزینه های درمانی با پزشک خود صحبت کنید.