روش‌های مدرن برای کاهش خطر ابتلا به سرطان تخمدان
روش‌های مدرن متعددی برای پیشگیری از این بیماری خطرناک وجود دارد که می‌تواند به حفظ سلامتی و افزایش طول عمر بانوان کمک شایانی کند.
سرطان تخمدان، یکی از سرطان‌های شایع زنان، به دلیل عدم وجود علائم اولیه در مراحل ابتدایی، به قاتل خاموش معروف شده است.
در این مقاله، به بررسی برخی از این روش‌های نوین و کارآمد می‌پردازیم:
1. جراحی پیشگیرانه: برداشتن لوله‌های رحم و تخمدان‌ها (ooforectomy and salpingectomy) در زنانی که دارای جهش‌های ژنی BRCA1 و BRCA2 هستند، خطر ابتلا به سرطان تخمدان را به طور چشمگیری کاهش می‌دهد.
2. داروهای ضد بارداری خوراکی: مصرف قرص‌های ضد بارداری به مدت 5 سال یا بیشتر، خطر ابتلا به سرطان تخمدان را تا 50 درصد کم می‌کند.
3. داروهای ضد بارداری هورمونی: استفاده از IUDهای حاوی پروgestin یا حلقه‌های واژینال هورمونی، می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به این نوع سرطان کمک کند.
4. رژیم غذایی سالم: مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و حبوبات و پرهیز از گوشت قرمز و فرآوری شده، خطر ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش می‌دهد.
5. حفظ وزن ایده‌آل: چاقی، خطر ابتلا به سرطان تخمدان را افزایش می‌دهد. حفظ وزن سالم با ورزش و رژیم غذایی متعادل، از جمله اقدامات پیشگیرانه مؤثر است.
6. ورزش منظم: فعالیت بدنی منظم به مدت حداقل 30 دقیقه در بیشتر روزهای هفته، خطر ابتلا به سرطان تخمدان را کاهش می‌دهد.
7. غربالگری: معاینات منظم لگن و سونوگرافی واژینال، به خصوص در زنان با سابقه خانوادگی سرطان تخمدان، می‌تواند به تشخیص زودهنگام این بیماری و افزایش شانس درمان موفقیت‌آمیز کمک کند.
8. پیشگیری از عفونت‌های منتقل شده از راه جنسی: استفاده از کاندوم در روابط جنسی، خطر ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) را کاهش می‌دهد که یکی از عوامل خطر ابتلا به سرطان تخمدان است.
9. مشاوره ژنتیک: زنانی که سابقه خانوادگی سرطان تخمدان یا جهش‌های ژنی BRCA1 و BRCA2 دارند، می‌توانند با انجام مشاوره ژنتیک، از احتمال ابتلای خود به این بیماری آگاه شده و اقدامات پیشگیرانه لازم را انجام دهند.
10. درمان‌های هدفمند: داروهای جدیدی مانند PARP inhibitors در حال توسعه هستند که می‌توانند به طور خاص سلول‌های سرطانی دارای جهش‌های ژنی BRCA1 و BRCA2 را هدف قرار داده و از رشد و تکثیر آنها جلوگیری کنند.
وجه: این مطلب فقط جنبه اطلاع‌رسانی دارد و به هیچ وجه جایگزین مشاوره پزشکی با متخصصان مربوطه نیست.
منابع: