نشانههای زودرس ابتلا به دیابت نوع ۲ که هیچ کس جدی نمیگیرد
دیابت نوع بیماری شایعی است که نزدیک به نیم میلیارد نفر را در جهان گرفتار میکند و ۹۰ تا ۹۵ درصد این موارد به دیابت نوع ۲ مربوط میشود که علاجی ندارد، اما قابلکنترل است و شناسایی زودرس آن میتواند به جستجوی درمان مناسب و جلوگیری از بدتر شدن آن کمک میکند.
مشکل این است که دیابت نوع ۲ همیشه نشانههای آشکاری ندارد، بنابراین مراجعه به پزشک برای اندازهگیری منظم قند خون میتواند اقدامی کلیدی برای پیشگیری از این بیماری باشد.
خستگی میتواند ناشی از بیماریهای گوناگون باشد و حتی چند شب بیخوابی هم خستگی ایجاد میکند، اما این نشانه معمولا به عنوان نشانهای از دیابت مورد توجه قرار نمیگیرد.
وقتی میزان قند خون افراد به علت دچار بودن به دیابت یا پیشدیابت بالا است، معنیاش این است که قند خون یا گلوکز نمیتواند برای تولید انرژی وارد سلولها شود و نتیجه این وضعیت خستگی است. سلولهای عضلات و مغز نمیتوانند از گلوکز انرژی دریافت کنند، بنابراین کلوگز در جریان خون باقی میماند.
بهبودی آهسته زخمها نیز میتواند نشانهای از دیابت باشد. هنگامی که قند خون به طور مزمن بالا است، پوشش درونی رگها آسیب میبیند و گردش خون و سلامت بافتها مختل میشود. این وضعیت به طولانی شدن بهبودی زخمها میانجامد، به طوری که ترمیم حتی بریدگیها و خراشیدگیهای جزئی مدتها طول میکشد.
عفونتهای عودکننده میتواند یک نشانه زودرس دیابت باشد، چرا میزان بالای قند خون دستگاه ایمنی را تضعیف میکند و احتمال مبارزه موفق با عفونتها را کاهش میدهد. بنابراین افراد دچار پیشدیابت (هنگامی که قند خون ناشتا بین ۱۰۰ تا ۱۲۵ میلیگرم در دسیلیتر است) ممکن است به عفونتهای عودکننده از جمله عفونتهای ویروسی و باکتریایی آسیبپذیرتر هستند.
یک نشانه زودرس دیگر دیابت تیره شدن پوست زیر بغل یا پشت گردن است که در واقع نشانهای مقاومت به هورمون انسولین- هورمون تنظیمکننده قند خون- است که در دیابت نوع ۲ وجود دارد.
دیابت نوع ۲ میتواند باعث کاهش وزن غیرقابلتوضیح، بیحسی یا گزگز کردن در دستها و پاها به خاطر اختلال گردش خون و آسیب اعصاب محیطی، تکرر ادرار و تشنگی مفرط شود.
هنگامی که بدن نمیتواند مقدار کافی انسولین تولید کند و قند یا کلوگز در خون تجمع پیدا میکند، یک پاسخ فیزیولوژیکی برای برداشتن قند اضافی از خون برانگیخته میشود و این وضعیت به تکرر ادرار میانجامد. یک نشانه دیگر دیابت گرسنهتر بودن بیش از حد معمول است که مربوط به اختلال هورمونی در بیماران دچار پیشدیابت است.
ایجاد تغییرات سبک زندگی مانند رژیم غذایی کمکربوهیدرات به همراه نصرف چربیهای سالم و پروتئین، پرهیز از مصرف غذاهای فراوریشده، حفظ وزن سال و فعال باقی ماندن از لحاظ جسمی همگی کارهایی هستند که هر کسی برای پیشگیری از دیابت میتواند انجام دهد.