فیبروم رحمی چیست؟ همه چیز درباره توده‌های خوش‌خیم رحمی

فیبروم رحمی، توده‌های غیرسرطانی هستند که در دیواره رحم رشد می‌کنند. این توده‌ها از بافت عضلانی صاف تشکیل شده‌اند و معمولاً در سنین باروری، بین 25 تا 40 سالگی، شایع‌تر هستند.

علت دقیق ایجاد فیبروم رحمی هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما عوامل زیر در ایجاد آن نقش دارند:

• هورمون‌ها: هورمون‌های زنانه، به خصوص استروژن، نقش مهمی در رشد فیبروم‌ها دارند.

• ژنتیک: عوامل ژنتیکی نیز در ایجاد فیبروم نقش دارند.

• نژاد: زنان آفریقایی-آمریکایی بیشتر از سایر نژادها به فیبروم رحمی مبتلا می‌شوند.

انواع فیبروم رحمی بر اساس محل رشد:

• فیبروم داخل عضله رحم (اینترامورال): شایع‌ترین نوع فیبروم بوده و در دیواره عضلانی رحم رشد می‌کند.

• فیبروم زیر مخاطی: در داخل حفره رحم رشد کرده و ممکن است باعث خونریزی شدید قاعدگی شود.

• فیبروم ساب سروزال: در خارج از رحم رشد کرده و ممکن است به اندام‌های مجاور فشار وارد کند.

علائم فیبروم رحمی:

• خونریزی شدید قاعدگی: شایع‌ترین علامت فیبروم رحمی است.

• درد لگن: ممکن است به صورت درد مداوم یا درد هنگام رابطه جنسی احساس شود.

• احساس پری شکم: به دلیل بزرگ شدن رحم.

• تکرر ادرار یا یبوست: در صورتی که فیبروم به مثانه یا روده بزرگ فشار وارد کند.

تشخیص فیبروم رحمی:

• معاینه لگنی: پزشک با معاینه لگنی ممکن است بتواند توده‌های رحمی را احساس کند.

• سونوگرافی: برای تعیین اندازه، تعداد و محل فیبروم‌ها استفاده می‌شود.

• هیستروسکوپی: برای بررسی داخل رحم و برداشتن فیبروم‌های کوچک استفاده می‌شود.

درمان فیبروم رحمی:

درمان فیبروم رحمی به اندازه، تعداد، محل فیبروم‌ها و علائم بیمار بستگی دارد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• دارودرمانی: برای کاهش خونریزی و درد استفاده می‌شود.

• امبولیزاسیون شریان رحمی: با مسدود کردن عروق خونی تغذیه کننده فیبروم‌ها باعث کوچک شدن آن‌ها می‌شود.

• جراحی: برای برداشتن فیبروم یا رحم استفاده می‌شود.

آیا فیبروم رحمی خطرناک است؟

فیبروم رحمی معمولاً خوش‌خیم است و به ندرت به سرطان تبدیل می‌شود. اما می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در بارداری، خونریزی شدید و درد شود.

نکته مهم: اگر شما علائمی مانند خونریزی شدید قاعدگی، درد لگن یا احساس پری شکم دارید، حتماً به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب دریافت کنید.