تغییر رنگ چشم؛ از رویا تا واقعیت

دکتر نادر نصیری فوق تخصص قرنیه و پیوند قرنیه با بیان اینکه تغییر رنگ چشم به دو روش خارجی و داخلی امکان‌پذیر است، گفت: استفاده از لنزهای رنگی و تماسی از روش‌های خارجی تغییر رنگ چشم محسوب می‌شود. لنزهای رنگی برای افراد جنبه زیبایی دارد، اما در برخی موارد به دلیل عفونت قرنیه، لکه‌های سفید در قرنیه ایجاد می‌شود که استفاده از لنزهای تماسی یکی از راه‌های پوشاندن این سفیدی است. این لنزها به صورت موقتی روی چشم قرار می‌گیرد و موقع خواب باید از چشم خارج شوند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی بر ضرورت رعایت بهداشت به منظور جلوگیری از عفونت در استفاده از هر دو نوع لنز تاکید کرد.

تتوی قرنیه روشی برای تغییر رنگ چشم!

استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه تتوی چشم از دیگر روش‌های تغییر رنگ چشم و بهبود ظاهر چشم برای افرادی است که قرنیه سفید دارند و دید مطلوبی ندارند، افزود: این روش نیز که در گذشته رواج بیشتری داشته است نوعی جراحی محسوب می‌شود، اما در جریان آن چشم باز نمی‌شود، بلکه مرکب یا دوات را با اتوکلاو استریل کرده، روی قرنیه می‌ریزند و با نوک سوزن قرنیه چند سوراخ روی قرنیه ایجاد می‌کنند. تتوی چشم ممکن است از یک سال تا پنج سال ماندگاری داشته باشد و پس از آن باید تمدید شود.

از تاری دید تا گلوکوم؛ از خطرات لیزر رنگ‌دانه‌های چشم

دکتر نصیری اظهار کرد: روش دیگر از بین بردن لایه قهوه‌ای رنگ روی چشم به کمک لیزر است. چشم اغلب ایرانی‌ها قهوه‌ای تیره مایل به مشکی است، جراح به کمک تاباندن ممتد پالس لیزر لایه‌های بالایی رنگ‌دانه یا همان ملانین‌های رنگ چشم را از بین می‌برد، بنابراین قرنیه شفاف‌تر می‌شود و لایه‌های زیرین که روشن‌تر هستند، ظاهر می‌شود.

وی ادامه داد: در این روش احتمال ایجاد رسوب روی عدسی یا قرنیه چشم وجود دارد که در نهایت منجر به تاری دید می‌شود. از طرفی این روش ممکن است منجر به انسداد مجاری اشکی، اختلال در خروج مایع اشکی، اختلال در خون‌رسانی، افزایش فشار چشم و گلوکوم نیز شود.

کاشت عنبیه مصنوعی؛ مضرترین روش تغییر رنگ چشم

عضو هیئت علمی دانشگاه کاشت عنبیه مصنوعی را نیز از دیگر روش‌های تغییر رنگ چشم اعلام و عنوان کرد: این روش مضرترین روش تغییر رنگ چشم است و انواع مشکلات را به همراه دارد. البته به طور کلی تمامی این روش‌ها که با دستکاری چشم همراه است، روش‌های بی‌خطری نیستند؛ چشم و مهم‌تر از آن قرنیه عضو به شدت ظریف و حساس است و هرگونه تغییر بی‌دلیل روی آن منجر به بروز اختلال دید و عوارض جبران ناپذیر خواهد شد. همچنین اگر در آینده به دلیل هرگونه مشکل نیاز به مداخله جراح پیدا کند، میدان دید جراح نیز بسیار محدود می‌شود.

دکتر سیدمرتضی انتظاری فلوشیپ جراحی شبکیه و لیزر نیز در گفت‌وگو با خبرنگار روابط عمومی دانشگاه ضمن ارایه توضیحی در خصوص یکی دیگر از روش‌های پرطرفدار تغییر رنگ چشم، عنوان کرد: در این نوع عمل جراحی، قرنیه از سطح چشم جدا و ضخامت آن رنگ می‌شود و در نهایت به حالت اولیه برگردانده می‌شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه گفت: قرنیه محیطی شفاف است که از چشم محافظت می‌کند و دیدی واضح در اختیار فرد قرار می‌دهد، چراکه امواج نوری را دقیق به شبکه منتقل می‌کند، اما در جریان جراحی تغییر رنگ چشم این لایه دستکاری شده و رنگی می‌شود که همین امر موجب کاهش شفافیت دید و دقت انتقال امواج نوری خواهد شد.

وی ادامه داد: با برداشتن لایه‌ای از قرنیه و رنگ‌آمیزی آن بیمار به اختلال و تاری دید مبتلا شده و دید کدری پیدا می‌کند، از همین رو این نوع جراحی از سوی انجمن چشم پزشکی کشور غیرعلمی اعلام شده و بسیاری از مراکز درمانی انجام آن را ممنوع اعلام کرده‌اند.

به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه، تاری دید در روشنایی محسوس‌تر است و ممکن است فرد را دچار ترس از نور کند.

دکتر انتظاری همچنین گفت: این مدل عمل جراحی میدان دید فرد را مختل می‌کند و بیمار فقط از مرکز مردمک چشم دید خوبی دارد که این اتفاقی آزادهنده است. حتی ممکن است به دلیل این اختلال فرد نیاز به جراحی کاتاراکت یا آب مروارید پیدا کند که در این صورت مسائلی پیش روی بیمار و جراح قرار دارد.

وی اظهار کرد: این که فرد نیاز به جراحی پیدا کند یک چالش است و این‌که کدورت ایجاد شده به دنبال جراحی تغییر رنگ چشم، دقت لازم را از جراح می‌گیرد، چالش دیگری است.

دکتر انتظاری در پایان با بیان اینکه انجام این عمل برای تغییر هر رنگ چشم به هر رنگ دیگری امکان‌پذیر است، ماندگاری این جراحی را بستگی به رنگ انتخابی فرد دانست.