4 نوع ویتامین برای حفظ سلامت چشم

در بسیاری از موارد، داشتن یک رژیم غذایی متعادل با مقدار زیادی میوه و سبزیجات برای سلامت چشم کافی است. اما اگر از برخی بیماری های جدی چشم رنج می برید، ممکن است لازم باشد مکمل های ویتامین نیز اضافه کنید.

در اینجا ۴ مورد از مهمترین ویتامین های لازم برای تیزبینی وجود دارد.

ویتامین A

همه ما شنیده ایم که هویج برای چشم مفید است. ویتامین A هم برای جلوی چشم، قرنیه و هم برای پشت چشم که شبکیه نامیده می شود، مهم است. هنگامی که در رژیم غذایی خود کمبود ویتامین A دارید، این می تواند به قرنیه و شبکیه آسیب برساند و به بینایی آسیب برساند.

این بدان دلیل است که ویتامین A به تولید رنگدانه هایی کمک می کند که در شبکیه کار می کنند. هنگامی که ویتامین A کافی ندارید، ممکن است در دید در نور کم مشکل داشته باشید.

خوشبختانه این نوع کاهش بینایی اغلب وقتی که سطح ویتامین A به حالت طبیعی باز می گردد، بهبود می یابد. این بدان معناست که شما به احتمال زیاد به افزایش ویتامین A نیاز ندارید، به شرطی که مقدار توصیه شده روزانه را از ۰.۷ میلی گرم تا ۰.۹ میلی گرم دریافت کنید.

ویتامین های گروه B

ویتامین های گروه B – مانند B6 ، B12 و اسید فولیک – می توانند با جلوگیری از تحلیل رفتن ماکولای وابسته به سن (AMD)، وضعیتی که در آن شبکیه شما بدتر می شود و باعث تاری دید می شود، به بهبود سلامت چشم کمک می کند. این بدان دلیل است که ویتامین های گروه B سطح هموسیستئین خون شما را کاهش می دهد، اسیدی که می تواند عروق شبکیه چشم شما را تحت تأثیر قرار دهد و یک عامل خطر مستقل برای AMD است.

یک مطالعه بزرگ در سال ۲۰۰۹ نشان داد که احتمال ابتلا به AMD در زنانی که کمبود ویتامین B12 دارند دو برابر بیشتر از افراد با سطح B12 طبیعی است. علاوه بر این ، زنانی که به مدت دو سال ۵۰ میلی گرم مکمل B6 ، ۱ میلی گرم B12 و ۲.۵ میلی گرم مکمل فولات مصرف کرده بودند، ۳۵ تا ۴۰ درصد کمتر در معرض AMD بودند.

کمبود ویتامین های گروه B همچنین می تواند منجر به مشکلات عصب بینایی، بافت مسئول عکسبرداری از چشم به مغز شود. در کمبود شدید، می تواند باعث کاهش بینایی یا لکه های کور شود.

ویتامین C

آب مروارید، نواحی ابری که روی عدسی چشم شما ایجاد می شود، از جمله مهمترین دلایلی است که با افزایش سن بینایی شما بدتر می شود.

ویتامین های C و E آنتی اکسیدان های قوی هستند. به همین ترتیب، آنها با خطر کمتری در بروز آب مروارید همراه هستند.

آنتی اکسیدان ها به محافظت در برابر رادیکال های آزاد کمک می کنند که می توانند باعث تغییر لنز در چشم شوند، و منجر به ایجاد ابری می شود که بینایی را مختل می کند.

چندین مطالعه نشان داده است که دریافت حداقل ۱۴۰ میلی گرم در روز ویتامین C (به عنوان مرجع ، مقدار توصیه شده ۶۰ تا ۹۰ میلی گرم در روز است) می تواند از پیشرفت آب مروارید جلوگیری کند. اما مراقب باشید که زیاد مصرف نکنید ، زیرا یک مطالعه بسیار گسترده در سال ۲۰۱۳ نشان داد که دریافت بیش از ۵۰۰ میلی گرم ویتامین C ممکن است در واقع خطر آب مروارید را برای گروه های خاص مانند مردان سیگاری یا چاق افزایش دهد.

ویتامین E

ویتامین E همچنین به عنوان یک آنتی اکسیدان در بدن شما عمل می کند و مطالعات نشان می دهد که ممکن است شما را از کاهش بینایی در سنین بالا محافظت کند.

تحقیقات بیشتری لازم است، اما برخی مطالعات نشان می دهد که مصرف یک رژیم غذایی غنی از ویتامین E یا مصرف مکمل های ویتامین E برای مدت طولانی می تواند به جلوگیری از آب مروارید و AMD کمک کند.

یک مطالعه بزرگ در سال ۲۰۰۵ نشان داد افرادی که از مکمل های ویتامین E استفاده می کنند در طی ۵ سال کمتر دچار لنزهای ابری چشم می شوند. با این حال، یک مطالعه بزرگ در سال ۲۰۰۱ نشان داد که مصرف روزانه مکمل ۴۰۰ IU ویتامین هیچ تأثیری بر کدر شدن چشم ندارد.

مطالعات همچنین نشان می دهد که آنتی اکسیدان های موجود در ویتامین E می توانند به کند شدن روند پیشرفت آب مروارید کمک کنند و متخصصان توصیه می کنند حداقل ۱۰۰IU مصرف کنید تا فواید آن را داشته باشید.