خزر جان جوان تهرانی را گرفت
جوان ۳۰ ساله تهرانی در آبهای ساحلی دریای خزر در بابلسر غرق و جان خود را از دست داد.
روابط عمومی هلال احمر مازندران امروز جمعه اعلام کرد: جنازه این جوان تهرانی در محدوده ساحل سنگچین پارک شورا بابلسر کشف شد.
جانباختن این فرد تهرانی در آبهای بابلسر دومین غرق شده دریای مازندران در پاییز امسال و پس از پایان طرح امداد و نجات ساحلی در مازندران است.
پییکر این جوان تهرانی برای بررسی دقیق به پزشکی قانونی تحویل داده شد تا مراحل قانونی انجام شود.
بنا به اعلام مدیرعامل جمعیت هلال احمر مازندران فعالیت افزون بر یکهزار و ۳۰۰ ناجی غریق و همچنین طرح امداد و نجات ساحلی در این استان تا پایان فصل تابستان انجام شد و این طرح با توجه به ممنوعیت شنا در دریا به دلیل شرایط جوی به پایان رسیده است.
به گفته غلامعلی فخاری امسال با اجرای طرح پیشگیری و کاهش غریق در ساحل این استان، نجاتگران این جمعیت موفق شدند ضمن نجات ۷۵۷ نفر از خطر مرگ در دریا به بیش از ۱۱ هزار نفر خدمات امدادی ارائه دهند.
بنا بر آمارهای هلال احمر مازندران، ۹۶ درصد نجاتیافتگان دریا طی ماههای اخیر غیربومی و ۴ درصد بومی بودند که شهرستان بابلسر با ۴۳۶ نفر، ساری با ۹۰ نفر و عباسآباد با ۶۴ نفر نجاتیافته بیشترین آمار را از این حیث به خود اختصاص دادهاند.
بیشترین تعداد غریقهای دریا در مازندران اهل استان خراسان رضوی بودند که ۳۸ درصد نجاتیافتگان را شامل میشود. ۲۳ درصد از استان تهران، ۵ درصد از استان گلستان و ۳ درصد نیز اتباع خارجی عراقی و افغانستانی بودند.
امسال برای اجرای طرح پیشگیری و کاهش غریق در ۴۷۳ کیلومتر نوار ساحلی استان، امدادگران و نجاتگران جمعیت هلال احمر با مشارکت ناجیان غریق از اول خرداد در نوار ساحلی استان مستقر شدند و تا پایان تابستان خدمات امدادی ارائه کردند.
در راستای اجرای این طرح سه پایگاه دریایی، ۶ چادر سلامت، ۷۱ پست سیار ساحلی با گشتزنی روزانه ۱۱۹ نفر امدادگر و نجاتگر، ۱۰۰ نفر پرسنل هلال احمراستان و یکهزار و ۳۳۴ ناجی غریق مشارکت داشتند.
سواحل و دریای خزر در مجاورت مازندران همواره یکی از حادثهخیزترین آبهای کشور محسوب میشود که هر ساله تعداد زیادی مسافر و بومی را به کام مرگ میکشاند.
عمق متغیر، وجود گردابهای زیرسطحی، ساختوسازهای چندین دهه پیش در زمان پسروی دریا، ورود رودخانهها و ایجاد جریانات کششی هرکدام باعث شده تا سواحل مازندران میزبان غریقهای بیشماری باشد که اغلب بیتوجه به هشدارها هستند.