از نظر طب سنتی چه کسانی باید کره حیوانی بخورند و چه افرادی نباید؟

کره حیوانی غنی از چربی لبنی است که خواص فراوانی دارد . کره حیوانی اصل چربی است که یا از سرشیر یا از ماست زده شده گرفته می شود. مزاج کره حیوانی تازه گرم و تر است اما هر چقدر که بماند و به اصطلاح کهنه شود رطوبت آن کمتر شده و رو به خشکی می رود. رنگ کره های محلی بر حسب اینکه از شیر چه حیوانی گرفته شده باشد روشن یا تیره است.

اگر کره مرغوب باشد تحلیل برنده مواد زاید بدن، بازکننده انسدادهای بدن، نرم کننده پوست، چاق کننده بدن و ملین است. برای بیماری های ریه ناشی از خشکی و سرفه خشک به کار می رود. افرادی که در اثر صحبت کردن زیاد دچار گرفتگی صدا می شوند می توانند از مکیدن کمی کره حیوانی استفاده کنند. کره حیوانی با عسل جهت خارج کردن عفونت خفیف ریه به کار می رود و همچنین با کمی روغن بادام تلخ نیز در این امر کاربرد دارد. اما در منار همه این فواید مضراتی هم برای کره حیوانی ذکر شده است . 

کارشناس طب سنتی درباره روغن و کره حیوانی اظهار کرد:باور اشتباهی که بین افراد وجود دارد این است که چون کره گاو فرآورده طبیعی است، خوردن آن به هر میزان منعی ندارد.

مصرف کره حیوانی باعث افزایش وزن و گرفتگی عروق میشود

وی افزود:مصرف روغن و کره حیوانی و دنبه مشکلاتی نظیر گرفتگی عروق، انسداد عروق بدن (به علت تجمع مواد زائد در بدن) و چاقی و... به دنبال خواهد داشت.کسانی که مشاغل کارمندی دارند و کم تحرک هستند، باید غذاهای سبک مصرف کنند. مقدار چربی، روغن و گوشت غذای خود را کم و غذاهای گیاهی مثل سالاد را بیشتر مصرف کنند. محصولات کنجدی برای افراد مبتلا به مشکلات گوارشی مفید نیست.

این کارشناس طب سنتی خاطرنشان کرد:اگر افراد از مشکلات ناشی از ضعف معده و سوءهاضمه رنج می برند، از مصرف زیاد کنجد و محصولات آن (مانند روغن کنجد و ارده و حلواارده و...) پرهیز کنند. 

روغن حیوانی، دنبه و کره حیوانی برای افرادی که ورزش های سنگین می کنند یا مشاغل سخت دارند مانند کشاورزان مفید است.