//
کد خبر: 480832

سلامت |پوکی استخوان

خطر پوکی استخوان از چه سنی شروع میشود؟

مدیر گروه پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی مشهد اظهار کرد: بر اساس تحقیقات انجام شده درجهان ، از هر ۳ خانم یک نفر و از هر ۵ آقا یک نفر در سن بالای 50 سال مبتلا به پوکی استخوان می شوند.

دکتر لیدا جراحی در حاشیه پویش غربالگری سلامت کارکنان دانشکده پزشکی که با مشارکت گروه پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی مشهدبرگزار شد خاطر نشان کرد: انجام اقدامات پیشگیری از پوکی استخوان، باید از  قبل از ۳۰ سالگی ، یعنی زمانی که فرصت برای دستیابی به حداکثر توده استخوانی فراهم است، انجام شود،  جهت پیشگیری  از پوکی استخوان شناسایی  عوامل خطر و عوامل حفاظتی آن بسیار مهم است  و هر فرد می تواند با آگاهی از این موارد به صورت خودمراقبتی از سلامت استخوان های خود حفاظت نماید.

وی تصریح کرد: تغذیه صحیح، مصرف کافی لبنیات،  دریافت سبزی و میوه، تحرک  بدنی کافی، تامین ویتامین دی،  دریافت مکمل کلسیم بسته به شرایط افراد، و عدم استعمال دخانیات در پیشگیری از  پوکی استخوان تاثیر مستقیم دارند. علاوه بر آنکه در  افرادی که  سابقه خانوادگی استئوپروز، بیماری های خاص، مصرف طولانی مدت  برخی داروها بخصوص کورتون ها را دارند و همچنین وجود برخی شرایط خاص در خانم ها مانند وقوع یائسگی، غربالگری  اهمیت بیشتری دارد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به اجرای پویش سلامت دردانشکده پزشکی تصریح کرد؛خطر سنجی بیماریهای قلبی عروقی، پوکی استخوان، ارزیابی رژیم غذایی، خطرسنجی سرطان های شایع، سنجش توده بدنی و  ارایه توصیه های لازم به همکاران مراجعه کننده از برنامه های این پویش بود. همچنین  برای افراد نیازمند چکاپ آزمایشات لازم  تجویز شد.

دکتر جراحی گفت؛در این پویش که با استقبال خوبی روبرو شد  بیش از 100 نفر از پرسنل دانشکده پزشکی زیر پوشش قرار گرفتند که در بررسی های انجام شده، از نظر عوامل خطر استئوپروز،  به صورت متوسط  سطح  مصرف لبنیات روزانه، دریافت کلسیم  و‌  تحرک بدنی  پایین بود که  آموزش و مشاوره به همکاران   ارائه گردید.

لازم به ذکر است؛ پوکی استخوان  وضعیتی  است که  در آن  چگالی استخوان تحلیل می یابد و در واقع استخوان از مواد سازنده آن خالی می شود. این بیماری یک بیماری خاموش است که علائم اولیه آشکاری ندارد و پس از استقرار، خود را در سنین بالاتر  با علائم درد، کاهش قد، شکستگی های استخوانی بخصوص در ستون فقرات، لگن، سر استخوان ران، ساعد و در نهایت کاهش کیفیت زندگی،  نشان می دهد.