سرطان پروستات؛ علائم و درمان‌های نوین
سرطان پروستات با تشخیص زودهنگام و بهره‌گیری از درمان‌های نوین، قابل کنترل و درمان است.
سرطان پروستات، شایع‌ترین سرطان در مردان پس از سرطان پوست است. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های غده پروستات، که مسئول تولید مایع منی است، به طور غیرقابل کنترل شروع به رشد می‌کنند. خوشبختانه، با پیشرفت‌های پزشکی، روش‌های تشخیص و درمان این بیماری به طور چشمگیری بهبود یافته‌اند.
علائم سرطان پروستات:
در مراحل اولیه، سرطان پروستات اغلب بدون علامت است. به همین دلیل، انجام غربالگری‌های منظم برای تشخیص زودهنگام بسیار حائز اهمیت است. با پیشرفت بیماری، ممکن است علائم زیر ظاهر شوند:
مشکلات ادراری:
مشکل در شروع یا توقف ادرار
جریان ضعیف یا منقطع ادرار
تکرر ادرار، به ویژه در شب
احساس فوریت در ادرار
سوزش یا درد هنگام ادرار کردن
مشکلات جنسی:
اختلال نعوظ
درد هنگام انزال
وجود خون در مایع منی
درد:
درد در ناحیه لگن، کمر یا ران‌ها
درد استخوان (در مراحل پیشرفته که سرطان به استخوان‌ها گسترش یافته است)
سایر علائم:
وجود خون در ادرار
کاهش وزن ناخواسته
خستگی
توجه: این علائم می‌توانند ناشی از سایر بیماری‌های پروستات مانند بزرگی خوش‌خیم پروستات (BPH) نیز باشند. در صورت مشاهده هر یک از این علائم، مراجعه به پزشک برای تشخیص دقیق ضروری است.
تشخیص سرطان پروستات:
روش‌های تشخیصی زیر برای سرطان پروستات استفاده می‌شوند:
معاینه دیجیتال رکتوم (DRE): پزشک با وارد کردن انگشت خود به راست روده، پروستات را از نظر اندازه، شکل و بافت غیرطبیعی بررسی می‌کند.
آزمایش آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA): این آزمایش سطح PSA، پروتئینی که توسط پروستات تولید می‌شود، در خون را اندازه‌گیری می‌کند. افزایش سطح PSA می‌تواند نشانه‌ای از سرطان پروستات باشد، اما می‌تواند دلایل دیگری نیز داشته باشد.
بیوپسی پروستات: در صورت مشکوک بودن نتایج DRE یا PSA، بیوپسی پروستات انجام می‌شود. در این روش، نمونه‌های کوچکی از بافت پروستات برداشته شده و برای بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند.
تصویربرداری: از روش‌های تصویربرداری مانند MRI، سونوگرافی و اسکن استخوان برای تعیین میزان گسترش سرطان استفاده می‌شود.
درمان‌های نوین سرطان پروستات:
روش‌های درمانی مختلفی برای سرطان پروستات وجود دارد که بسته به مرحله بیماری، سن بیمار و وضعیت عمومی سلامتی او توسط پزشک تعیین می‌شود:
مراقبت فعال (Active Surveillance): برای سرطان‌های کم‌خطر که رشد آهسته‌ای دارند، ممکن است پزشک فقط وضعیت بیمار را به طور منظم تحت نظر بگیرد و در صورت پیشرفت بیماری، درمان را آغاز کند.
جراحی (پروستاتکتومی رادیکال): در این روش، پروستات به طور کامل برداشته می‌شود.
پرتودرمانی: در این روش از پرتوهای پرانرژی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. پرتودرمانی می‌تواند به صورت خارجی (از طریق دستگاهی خارج از بدن) یا داخلی (براکی‌تراپی، با قرار دادن دانه‌های رادیواکتیو در پروستات) انجام شود.
هورمون‌درمانی (Androgen Deprivation Therapy یا ADT): این روش با کاهش سطح هورمون‌های مردانه (آندروژن‌ها)، به ویژه تستوسترون، رشد سلول‌های سرطانی را کند می‌کند.
شیمی‌درمانی: در موارد پیشرفته سرطان پروستات که به سایر قسمت‌های بدن گسترش یافته است، از شیمی‌درمانی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.
ایمونوتراپی: این روش سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با سلول‌های سرطانی تحریک می‌کند.
درمان‌های هدفمند: این داروها به طور خاص سلول‌های سرطانی را هدف قرار می‌دهند و آسیب کمتری به سلول‌های سالم وارد می‌کنند.
پیشگیری از سرطان پروستات:
اگرچه نمی‌توان به طور قطعی از سرطان پروستات پیشگیری کرد، اما اقداماتی وجود دارد که می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد:
رژیم غذایی سالم: مصرف میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و کاهش مصرف چربی‌های اشباع شده.
ورزش منظم: حفظ وزن سالم و انجام فعالیت بدنی منظم.
غربالگری منظم: انجام معاینات منظم پروستات و آزمایش PSA طبق توصیه پزشک.
منابع:
سرطان پروستات - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
علائم سرطان پروستات و راه های درمان آن چیست؟ - دکترتو
علائم سرطان پروستات پیشترفته - دکتر شهریار ناطق
این اطلاعات صرفاً جهت اطلاع‌رسانی است و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره پزشکی حرفه‌ای در نظر گرفته شود. همیشه برای تشخیص و درمان هرگونه مشکل پزشکی با پزشک خود مشورت کنید.