چرا استرس می‌تواند خطر ابتلا به میگرن را افزایش دهد؟
استرس با ایجاد تغییرات فیزیولوژیکی و شیمیایی در بدن، می‌تواند حملات میگرن را تحریک کند.
میگرن، نوعی سردرد شدید و ناتوان‌کننده است که با علائمی مانند درد ضربان‌دار در یک طرف سر، تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا همراه است. استرس به عنوان یکی از مهمترین عوامل محرک میگرن شناخته شده است. اما چرا استرس می‌تواند خطر ابتلا به میگرن را افزایش دهد؟
ارتباط استرس و میگرن:
ارتباط بین استرس و میگرن پیچیده است و به طور کامل درک نشده است. با این حال، تحقیقات نشان داده‌اند که استرس می‌تواند از طریق مکانیسم‌های مختلف، خطر ابتلا به میگرن یا تشدید آن را افزایش دهد:
آزاد شدن مواد شیمیایی در مغز: استرس باعث آزاد شدن مواد شیمیایی خاصی در مغز، مانند نوروترانسمیترها (مانند سروتونین و نوراپی‌نفرین) و هورمون‌ها (مانند کورتیزول) می‌شود. این مواد شیمیایی می‌توانند بر عروق خونی مغز و سیستم عصبی تأثیر بگذارند و باعث التهاب و تغییر در جریان خون مغز شوند که از عوامل اصلی بروز میگرن هستند.
تنش عضلانی: استرس می‌تواند باعث تنش عضلات گردن، شانه و سر شود. این تنش عضلانی می‌تواند به سردرد و میگرن منجر شود.
تغییر در سیستم عصبی: استرس مزمن می‌تواند سیستم عصبی را حساس‌تر کند و آستانه تحمل بدن در برابر محرک‌های میگرن را کاهش دهد. به عبارت دیگر، فرد در برابر عوامل محرک میگرن، آسیب‌پذیرتر می‌شود.
تغییر در سطح هورمون‌ها: استرس می‌تواند باعث نوسانات در سطح هورمون‌هایی مانند استروژن در زنان شود. این نوسانات هورمونی می‌توانند حملات میگرن را در برخی زنان، به خصوص در دوران قاعدگی، تشدید کنند.
اختلال در خواب: استرس می‌تواند باعث اختلال در خواب شود. کمبود خواب خود یکی از عوامل محرک میگرن است.
انواع استرس و تأثیر آن‌ها بر میگرن:
انواع مختلف استرس می‌توانند بر میگرن تأثیر بگذارند:
استرس حاد: استرس ناگهانی و کوتاه‌مدت، مانند یک امتحان مهم یا یک موقعیت استرس‌زا در محل کار، می‌تواند باعث شروع حمله میگرن شود.
استرس مزمن: استرس طولانی‌مدت، مانند مشکلات مالی یا مشکلات خانوادگی، می‌تواند دفعات و شدت حملات میگرن را افزایش دهد.
استرس پس از سانحه (PTSD): افرادی که تجربه‌ی یک رویداد آسیب‌زا را داشته‌اند، بیشتر در معرض ابتلا به میگرن هستند.
راه‌های مدیریت استرس برای کاهش خطر میگرن:
با مدیریت استرس می‌توان به طور مؤثری از بروز حملات میگرن پیشگیری کرد یا شدت و دفعات آن را کاهش داد:
تکنیک‌های آرامش‌بخش: تمرینات تنفس عمیق، مدیتیشن، یوگا و ماساژ می‌توانند به کاهش استرس و تنش عضلانی کمک کنند.
ورزش منظم: ورزش منظم باعث ترشح اندورفین‌ها می‌شود که به عنوان مسکن‌های طبیعی بدن عمل می‌کنند و می‌توانند استرس را کاهش دهند.
خواب کافی: داشتن خواب کافی و منظم برای سلامت جسمی و روانی ضروری است و می‌تواند به کاهش استرس و پیشگیری از میگرن کمک کند.
تغذیه سالم: رژیم غذایی سالم و متعادل می‌تواند به بهبود خلق و خو و کاهش استرس کمک کند.
مدیریت زمان: برنامه‌ریزی مناسب و مدیریت زمان می‌تواند از ایجاد استرس ناشی از کمبود وقت جلوگیری کند.
مشاوره و روان‌درمانی: در صورت نیاز، مراجعه به مشاور یا روان‌درمانگر می‌تواند به مدیریت استرس و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.
استرس نقش مهمی در بروز و تشدید میگرن دارد. با شناخت عوامل استرس‌زا و یادگیری روش‌های مدیریت استرس، می‌توان به طور قابل توجهی از حملات میگرن پیشگیری کرد و کیفیت زندگی را بهبود بخشید.
منابع:
استرس؛ مهمترین علت میگرن - خبرگزاری میزان
ارتباط میگرن با سلامت روان - دکتر علیرضا جباری
استرس و اضطراب شدید : راه‌های درمان و کاهش آن - متخصص مغز و اعصاب تهران
جدیدترین راهکار های درمان میگرن عصبی
افزایش شیوع میگرن عصبی در ایران ناشی از استرس های روزمره - SID
این اطلاعات صرفاً جهت اطلاع‌رسانی است و نباید به عنوان جایگزینی برای مشاوره پزشکی حرفه‌ای در نظر گرفته شود. همیشه برای تشخیص و درمان هرگونه مشکل پزشکی با پزشک خود مشورت کنید.