هشدار/ افرادی که این بوها را احساس نمی کنند؛ پارکینسون در کمین شماست!
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که کاهش توانایی برای بوییدن صابون، دارچین یا بنزین می‌تواند یک شاخص اولیه برای شروع بیماری پارکینسون باشد.
یک مطالعه طولانی مدت جدید توسط محققان دانشگاه ایالتی میشیگان شواهدی ارائه داده است که یک آزمایش می‌تواند پزشکان را به سمت افرادی که خطر ابتلا به بیماری پارکینسون در آنها وجود داشته، قبل از اینکه علائم قابل توجهی داشته باشند، هدایت کند.
تحقیقات قبلی نشان داده است که کاهش احساس بویایی در فرد می‌تواند با مراحل اولیه بیماری آلزایمر مرتبط باشد. این مطالعه جدید که در طول بیش از 10 سال انجام شده، بر توسعه بیماری پارکینسون در یک گروه چند نژادی متمرکز شده است.
این مطالعه بر روی2,462 نفر (1,510 سفید و 952 سیاه) که بر اساس زمینه‌های نژادی به دو گروه تقسیم می‌شدند، انجام شده است.
هرکدام از این موارد با بوییدن 12 رایحه معمول از دارچین و لیمو گرفته تا بنزین و صابون، مورد آزمایش قرار گرفتند.
پس از برچسب زدن هر شرکت‌کننده با حس بویایی ضعیف، متوسط یا خوب بود، سلامت آنها به مدت یک دهه تحت نظارت قرار گرفت.
چهل و دو نفر در این مطالعه به بیماری پارکینسون مبتلا شدند و کسانی که در ابتدای مطالعه احساس بویایی بدی داشتند، احتمال ابتلا به این بیماری در آنها پنج برابر بیشتر بود.
این مطالعه همچنین نشان داد که این روند در ابتدا تنها در شرکت‌کنندگان سفیدپوست مشهود بود.
یکی از محققان این پژوهش اظهار کرد: ما هیچ ارتباط آماری معنی‌داری بین بوی بد و بیماری پارکینسون در سیاه‌پوستان مشاهده نکردیم، اما این امر ممکن است به دلیل اندازه کم نمونه سیاه‌پوستان باشد و برای اثبات قطعی آن نیازمند انجام تحقیقات بیشتری هستیم.
این مطالعه یک شاهد دیگر برای اثبات این نظریه است که بین ابتدای شروع بیماری‌هایی مانند پارکینسون و آلزایمر با کاهش حس بویایی فرد ارتباط قوی وجود دارد.
با این حال، نتایج این مطالعه می‌تواند نشان دهد که این همبستگی ممکن است پیچیده‌تر از آنچه که قبلا در نظر گرفته شده است، باشد.
با این حال تحقیقات بیشتری برای درک اینکه چگونه برخی از ویژگی‌های دیگر، مانند نژاد می‌تواند بر این نتایج تاثیر بگذارد، مورد نیاز است.
محققان همچنین اظهار کردند قبل از اینکه از این روش برای غربالگری پارکینسون استفاده شود، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. اما هدف ما در حال حاضر تعیین جمعیت‌هایی است که در معرض خطر بالاتری برای ابتلا به بیماری‌هایی مانند پارکینسون و آلزایمر هستند. ضمن اینکه گام بعدی ما شناسایی عوامل دیگری است که در ابتلای فرد به این بیماری‌ها دخیل هستند.