جویدن یخ را به این دلیل ترک کنید| تاثیرات جویدن یخ بر روی دندان‌ها
برخی از افراد عادت به جویدن یخ دارند، اما انجام این کار می‌تواند مشکلات جدی برای دندان‌های شما ایجاد کند و می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات جسمی و روانی باشد.
جویدن گاهگاهی یخ ممکن است موضوع مهمی نباشد، اما ولع مداوم برای جویدن یخ معمولاً نشانه‌ای از مشکلی جدی‌تر است.
هوس کردن مداوم برای جویدن یخ می‌تواند نوعی از «هرزه‌خواری» یا «پیکا» (picca) باشد که به معنای نوعی میل شدید روانی به خوردن مواد غیرخوراکی است. این عارضه که نوعی اختلال روانی است، پاگوفاژی (pagophagia) هم نامیده می‌شود و ممکن است شامل خوردن مواد گوناگون از یخ و نشاسته گرفته تا خاک باشد.
ولع برای خوردن یخ همچنین می‌تواند نشانه‌ای از نوع خاصی از کم‌خونی ناشی از کمبود آهن باشد، اگرچه مشخص نیست چرا در این کم‌خونی این نشانه بروز می‌کند.
به نظر می‌رسد که ترشح یک ماده شیمیایی ناقل عصبی در مغز به نام دوپامین (که هورمون شادی هم نامیده می‌شود) با هرزه‌خواری یا پیکا مرتبط باشد. برای مثال خوردن یخ باعث آزاد شدن این ناقل عصبی در مغز در برخی از افراد می‌شود و احساس خوشی ناشی از ترشح دوپامین باعث می‌شود که فرد به تکرار انجام این کار بپردازد.
جویدن یخ همچنین می‌تواند یک عمل اجباری یا وسواس عملی (compulsive) که به فرد آرامش می‌دهد.
اگر فرد به جای خوردن مواد غذایی معمولی حاوی کالری یخ می‌جود و می‌خورد، ممکن است دچار یکی اختلال‌های خورد و خوراک مانند بی‌اشتهایی عصبی باشد.
تاثیرات جویدن یخ بر روی دندان‌ها
گرچه شاید فکر کنید که جویدن یخ کار بی‌ضرری است، اما دندانپزشکان می‌گویند این عادت واقعاً برای سلامت دندان‌ها زیانبار است.
یخ ماده بسیار سختی است و جویدن یخ خطر شکستگی‌های کوچک و گاهی بزرگ‌تر دندان‌ها را به همراه دارد. اگر دندان‌ها پرشده دارید، خطر شکستگی دندان‌های شما هنگام جویدن یخ بیشتر هم می‌شود.
جویدن یخ حتی ممکن است به مفصل گیجگاهی- فکی (TMJ) آسیب برساند. جویدن یخ باعث وارد فشار شدیدی روی این مفصل جونده می‌شود که در نهایت می‌تواند باعث دردناک شدن و حتی آسیب دیدن دائمی این مفصل شود.
چگونه بفهمیم عادت به جویدن یخ زیانبار شده است؟
اگر به طور مرتب و شدید یخ می‌جوید و می‌خورید و اگر نتوانید این کار را انجام دهید، احساس ناراحتی می‌کنید، معلوم می‌شود که عادتی زیانبار پیدا کرده‌اید. همچنین اگر جویدن یخ در زندگی و عملکرد روزانه‌تان اختلال ایجاد می‌کند و اشتغال ذهنی با این کار پیدا کرده‌اید، باید نگران شوید.
معمولاً هنگامی تشخیص هرزه‌خواری یا پیکا داده می‌شود که فرد دست کم یک ماه ولع به خوردن مواد غیرخوراکی مانند یخ پیدا کرده باشد.
همچنین ولع برای خوردن یخ با علائمی مانند اشکال در تمرکز، سردی دست‌ها و پاها، تنگی نفس هنگام فعالیت یا سردردهای مکرر همره شده است، باید به پزشک مراجعه کنید.
اگر گهگاه یخی را که در لیوان شما مانده است، می‌جوید نباید نگران شوید، اما عادت روزانه به جویدن یخ موضوع دیگری است.
اگر درباره عادتتان به جویدن یخ نگران هستید، می‌تواند به پزشک عمومی مراجعه کنید تا برای شما آزمایش خون برای شناسایی کمبود آهن انجام شود. اگر کمبود آهن تشخیص داده شود، پزشک به دنبال علت آن خواهد گشت و مکمل‌های آهن برای شما تجویز خواهد کرد.
اگر پزشک تشخیص دهد که عادت جویدن یخ منشأ روانی دارد، ممکن است روان‌درمانی از نوع رفتاردرمانی شناختی را توصیه کند که بر تغییر الگوهای فکری و رفتار فرد تمرکز دارد. اگر عادت جویدن یخ شما پاسخی به استرس‌هایی است که تحمل می‌کنید، روان‌درمانی می‌تواند به شما کمک کند تا راهبردهای سالم‌تری برای کنار آمدن با استرس پیدا کنید.