چشم‌هایتان را جدی بگیرید: هر آنچه باید درباره سرطان چشم بدانید

سرطان چشم، که به آن تومور چشمی نیز گفته می‌شود، به رشد غیرطبیعی سلول‌ها در بخش‌های مختلف چشم اطلاق می‌شود. این بیماری می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما در کودکان و افراد مسن شایع‌تر است. انواع مختلفی از سرطان چشم وجود دارد که هر کدام علائم، عوامل خطر و روش‌های درمانی خاص خود را دارند.

شایع‌ترین نوع سرطان چشم در کودکان، رتینوبلاستوما است که از شبکیه چشم شروع می‌شود. در بزرگسالان، ملانوم یووئال شایع‌ترین نوع سرطان چشم است که از ملانوسیت‌های یووئا (بخش میانی چشم) منشأ می‌گیرد.

علائم سرطان چشم بسته به نوع و محل تومور متفاوت است. برخی از علائم شایع عبارتند از: تغییر در ظاهر چشم (مانند انحراف چشم یا تغییر رنگ مردمک)، تاری دید، کاهش بینایی، درد چشم، قرمزی چشم، و وجود توده یا برجستگی در چشم یا اطراف آن.

عوامل خطر مختلفی در بروز سرطان چشم نقش دارند. برخی از این عوامل عبارتند از: سابقه خانوادگی سرطان چشم، قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، و برخی بیماری‌های ژنتیکی.

تشخیص زودهنگام سرطان چشم، نقشی حیاتی در افزایش شانس موفقیت درمان دارد. روش‌های تشخیصی مختلفی برای سرطان چشم وجود دارد، از جمله معاینه چشم، تصویربرداری (مانند سونوگرافی و ام‌آرآی)، و نمونه‌برداری از بافت تومور.

روش‌های درمان سرطان چشم بسته به نوع، اندازه و محل تومور متفاوت است. برخی از روش‌های درمانی رایج عبارتند از: جراحی، پرتودرمانی، لیزر درمانی، و شیمی‌درمانی.

پیشگیری از سرطان چشم، با کنترل عوامل خطر و انجام معاینات منظم چشم امکان‌پذیر است. استفاده از عینک آفتابی مناسب، محافظت از چشم‌ها در برابر اشعه ماوراء بنفش، و انجام آزمایش‌های ژنتیکی در صورت وجود سابقه خانوادگی، از جمله اقدامات پیشگیرانه‌ای هستند که می‌توان انجام داد.

مراقبت‌های بعد از درمان سرطان چشم، بسته به نوع درمان و وضعیت بیمار متفاوت است. پیگیری‌های منظم پزشکی، توانبخشی بینایی، و حمایت‌های روانی-اجتماعی، از جمله مواردی هستند که در مراقبت‌های بعد از درمان مورد توجه قرار می‌گیرند.