علائمی که نشان از آلرژی شما به فلفل دلمه دارد
علائم ناشی از آلرژی به فلفل دلمه‌ای معمولا با گذشت چند دقیقه تا یک ساعت از مصرف فلفل دلمه‌ای یا غذاهای حاوی آن نمایان می‌شود. این علائم معمولا در پوست، دستگاه گوارشی و دستگاه تنفسی ظاهر می‌گردند. عارضه‌های پوستی این آلرژی می‌تواند شامل بثورات خارش‌دار یا کهیر باشند که قرمز هم هستند.
آلرژی غذایی زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی نسبت به یک ماده غذایی خاص واکنش نشان بدهد. با این‌که آلرژی غذایی می‌تواند در واکنش به هر نوع ماده غذایی‌ای به‌وجود بیاید، اما شایع‌ترین آلرژی‌های غذایی نسبت به این مواد غذایی ایجاد می‌شوند: تخم‌مرغ، سویا، شیر، گندم، مغزهای خام و ماهی. به‌طور کلی، آلرژی غذایی در کودکان بیشتر از بزرگسالان اتفاق می‌افتد و همراه با آنان باقی می‌ماند.
پس‌زمینه
آلرژی به فلفل دلمه‌ای وقتی به‌وجود می‌آید که سیستم ایمنی بدن، فلفل دلمه‌ای را با یک عنصر مضر اشتباه بگیرد و آن را اشتباها به‌عنوان عامل مخرب شناسایی کند. آنتی‌بادی‌های موسوم به ایمونوگلوبولین E یا IgE، به‌طور خاص در واکنش به فلفل دلمه‌ای ایجاد می‌شوند. وقتی که این ماده غذایی در آینده مصرف شود، IgE سریعا آن را شناسایی می‌کند و عناصر شیمیایی خاصی را برای مقابه با آن آزاد می‌سازد که درنهایت به علائم ناشی از واکنش آلرژیک منجر می‌گردد.
علائم
علائم ناشی از آلرژی به فلفل دلمه‌ای معمولا با گذشت چند دقیقه تا یک ساعت از مصرف فلفل دلمه‌ای یا غذاهای حاوی آن نمایان می‌شود. این علائم معمولا در پوست، دستگاه گوارشی و دستگاه تنفسی ظاهر می‌گردند. عارضه‌های پوستی این آلرژی می‌تواند شامل بثورات خارش‌دار یا کهیر باشند که قرمز هم هستند. علائم گوارشی هم می‌توانند شامل حالت تهوع و استفراغ باشند. علائم تنفسی هم عبارت‌اند از تنگی نفس، سرفه یا تغییر اساسی در حالت صدا. واکنش آلرژیک شدید نسبت به فلفل دلمه‌ای که با علائمی همچون تنگی نفس و سرگیجه همراه است، آنافیلاکسی نامیده می‌شود و می‌تواند واقعا خطرناک باشد.
سندرم آلرژی دهانی
بعضی از افراد بعد از خوردن فلفل دلمه‌ای با علائمی مانند خارش و سوزن‌سوزن شدن در دهان مواجه می‌شوند و هیچ گونه علامت دیگری را تجربه نمی‌کنند. این افراد اصطلاحا به سندرم آلرژی دهانی مبتلا هستند. سندرم آلرژی دهانی روی افراد مبتلا به رینیت آلرژیک تاثیر منفی می‌گذارد که معمولا با آبریزش بینی و خارش چشم در واکنش به عناصر آلرژی‌زا همراه است. به‌علاوه، اگر فردی به گیاه درمنه یا mugwort آلرژی داشته باشد، شباهت میان عناصر درمنه و فلفل دلمه‌ای می‌تواند پس از مصرف فلفل دلمه‌ای باعث برانگیختگی واکنش موضعی شود.
تشخیص
تشخیص آلرژی به فلفل دلمه‌ای معمولا می‌تواند توسط یک پزشک پس از بررسی واکنش آلرژیک انجام بگیرد. این تشخیص می‌تواند با کمک روش‌های مدرن و امروزی نیز تایید شود. در این روش تشخیصی، سطح نازکی از پوست خراش داده می‌شود و مقداری فلفل دلمه‌ای روی آن قرار می‌گیرد. این شیوه معمولا در مطب متخصص آلرژی به انجام می‌رسد.
درمان
بهترین درمان برای آلرژی به فلفل دلمه‌ای، خودداری کامل از مصرف این سبزی یا هر غذای حاوی آن است. جدی گرفتن این نکته در مواجهه با انواع سس‌ها یا سالادهای ترکیبی نیز ضرورت دارد. در صورت مواجهه با واکنش آلرژیک خفیف و جزئی، داروهای آنتی‌هیستامین مانند بنادریل می‌توانند موثر باشند. با این‌حال، واکنش آلرژیک شدید که با کهیر، سرگیجه، تهوع و تنگی نفس همراه است، به تزریق اپی‌نفرین نیاز دارد. این داروها توسط پزشک تجویز می‌شوند و دستورالعمل مربوط به استفاده از آن‌ها نیز توسط پزشک ارائه می‌گردد. اگر فردی از اپی‌نفرین استفاده کند، باید سریعا برای ارزیابی و درمان بیشتر به اورژانس مراجعه کند.