دانستنی های کوتاه و مختصر پیرامون پسته

 اگر دهان آن را باز نکنند قوتش مدت مدید باقى می ماند، اما مغز آن تا سه ماه بیشتر دوام نمی آورد مگر با آغشتنش در آب لیمو (آب لیمو جلوگیرى از فساد پسته می کند) با طبیعت گرم و خشک، مفید حال بلغمى ها و سردمزاجها.

خوردن پسته باعث فربهى و نعوظ و قوت بدن می شود.

پسته ضرر گزیدگى گزندگان و حشرات را رفع و گیر و سده کبد را رفع می کند.

پسته تولید خون پاکیزه نموده، معده و فم معده را قوت می دهد، در حدى که هیچ یک از لبوب به آن نمی رسد به شرطى که با پوست نازک روى مغزش خورده بشود.

پسته درد جگر و قى و غثیان و درد شکم و روده و سرفه مزمن را رفع و تقویت قلب و دماغ و حافظه و ذهن می کند.

پسته خفقان قلب و سردى کبد و لاغرى کلیه و یرقان و رنج طحال را برطرف می سازد.

پوست تازه سبز روى آن سرد و خشک و بی اندازه مقوى قلب و قابض است، و اسهال و تشنگى و قى را بند می آورد.

جویدن پوست سبز روى آن، دندان را قوت بخشیده دهان را خوشبو و رفع جوش و جراحت آن می کند.

نشستن در آب پوست سخت آن که بسیار جوشانده باشند، مقعد بیرون آمده را بداخل می برد.

مالیدن آب پخته پوست و برگ درخت آن درد مقعد و رحم و خارش پوست و حکه را رفع می کند.

مالیدن همین آب، عرق زیاد تن را بند می آورد و رفع شپش از بدن می کند.

زیاد شستن مو با آب پخته پوست و برگ درخت آن منع ریزش مو و تقویت آن می کند.

روغن پسته غذا را لذیذ و خوشبو و تقویت حافظه و تنقیه دماغ و فکر می کند.

خوردن روغن پسته با عنبر، وسواس و خیالات و مالیخولیا و مواد سودائى را دور می سازد.

پسته مضر گرم مزاجها است و باعث سردرد و جوش و خارش بدن ایشان می گردد، و رفع ضررش را ترشیها و میوه هاى آب دار با طبیعت سرد می کند.