علت بروز ورم مفصلی پایدار در کودکان
آرتریت روماتویید جوانان شایع‌ترین شکل ورم مفصلی (آرتریت) پایدار در کودکان است. بیشترین بروز این بیماری در اوایل دهه دوم زندگی است. بطور کلی در صورتی‌که در فرد زیر ۱۶ سال آرتریت بدون علت مشخص به مدت حداقل ۶ هفته پایدار بماند تشخیص این بیماری داده می‌شود.
آرتریت روماتوئید جوانان یک بیماری مزمن است که باعث درد و تورم در مفاصل اطفال می‌شود. ممکن است یک بیماری خودایمنی باشد که در این حالت دستگاه ایمنی به بخش‌های سالم بدن حمله می‌کند. این بیماری ۳ نوع دارد. نوع پلی آرتیکولار که بر روی بسیاری از مفاصل اثر دارد. نوع پاسی آرتیکولار که مفاصل کمی‌را درگیر می‌کند مثل زانو و لگن. نوع سیستمیک که باعث درد و تورم مفصل و تب می‌شود. معمولا بچه‌های کمتر از ۱۶ سال مبتلا به این بیماری می‌شوند.
این نوع از بیماری در هر دو جنس شیوع یکسانی داشته و با علایم تب، بدحالی، ماکول‌های اریتماتو در تنه و اندام‌ها و بزرگی کبد و غدد لنفاوی مشخص می‌شود. همچنین بیماران دچار تحریک‌پذیری و دردهای عضلانی و مفصلی می‌شوند. ممکن است آرتریت در هفته‌های اول بروز بیماری و حتی تا ۶–۸ ماه پس از شروع جزو علایم دیده نشود. از عوارض دیگر بیماری پری کاردیت، پلوریت، سروزیت شکمی‌و تأخیر در رشد (به علت استفاده از استروئیدها در درمان) است.
آرتریت جوانان چند مفصلی
در این نوع معمولا بیش از ۵ مفصل در مدت ۶ ماه درگیر هستند. این نوع خود دو حالت دارد حالت سرونگاتیو که پاسخ درمانی خوبی دارد و حالت سروپوزیتیو با پاسخ درمانی ضعیف. در ۵۰ درصد موارد این بیماری پیشرونده است. بیشترین مفاصل درگیر، شامل مفاصل کوچک دست و پا هستند.
گرفتاری مفصلی در کمتر از ۴ مفصل دیده می‌شود. این نوع در سنین پایینتر دخترها را درگیر و در نهایت می‌تواند منجر به یوویت با سیر مزمن شود و در سنین بالاتر بیشتر پسرها را درگیر کرده و عارضه اسپوندیلیت آنکیلوزان را دارد. مفاصل درگیر در سنین کم شامل زانو، مچ پا و آرنج و در سنین بالاتر زانو، مچ و متاکارپوفالنژیال‌ها هستند. در ۵۰ درصد این بیماران ANA مثبت است.
درمان
دارودرمانی و ورزش به تسکین علائم این بیماری در بسیاری از بچه‌ها کمک می‌کند. در موارد شدید، پزشکان ممکن است جراحی را توصیه کنند.