طولانی کردن عمر با موثرترین ورزش
پژوهشگران معتقدند اهمیت سرعت پیاده‌روی به عنوان یک عامل موثر بر سلامتی، باید در پیام‌های عمومی سلامت مطرح شود
این پژوهش که به سرپرستی دانشگاه سیدنی انجام گرفته است، نشان می‌دهد که افزایش سرعت پیاده‌روی می‌تواند طول عمر افراد را نیز افزایش دهد.
راه رفتن با سرعت معمولی در مقایسه با راه رفتن با سرعت پایین، با 20 درصد کاهش در ریسک درگیری با همه علل مرگ‌ومیر همراه است. این درحالی است که راه رفتن سریع با کاهش 24 درصدی این ریسک، موثرتر قلمداد می‌شود.
نتایج مشابه این پژوهش برای خطر مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی-عروقی نیز انتشار یافته است که به ترتیب با کاهش 24 و 21 درصدی در پیاده‌روی با سرعت معمولی و بالا، در مقایسه با راه رفتن آهسته همراه بوده است.
همچنین با افزایش سن، سرعت راه رفتن می‌تواند بیشتر بر سلامت افراد تاثیر بگذارد. در این آزمایش، داوطلبان 60 ساله یا مسن‌تر، با سرعت معمولی و بالا پیاده روی کرده‌اند. نتایج نشان داد که خطر مرگ بر اثر علل قلبی-عروقی در افرادی که با سرعت متوسط پیاده‌روی کرده‌اند، 46 درصد کاهش و در کسانی که با سرعت بالا راه می‌رفتند، کاهش 53 درصدی را نسبت به گروه شاهد، نشان داده است.
این نتایج، در مقاله ویژه‌ای به قلم پروفسور "ایمانوئل استاماتاکیس" از مرکز "چارلز پرکینس" و دانشکده سلامت عمومی دانشگاه سیدنی، در شماره ویژه مجله فوق که منحصرا بر روی آثار پیاده‌روی و سلامت مطالعه می‌کند، منتشر شده است.
پروفسور "استاماتاکیس" بیان کرده است: «سرعت بالای پیاده‌روی، عموماً 5 تا 7 کیلومتر در ساعت است، اما به سطح تناسب اندام فرد نیز بستگی دارد. یک ملاک جایگزین این است که با سرعتی پیاده‌روی کنید که حفظ این سرعت، باعث شود کمی نفس‌نفس زده و عرق کنید.»
همچنین وی اضافه کرده است: «سرعت پیاده‌روی با ریسک همه علل مرگ‌ومیر ارتباط دارد، اما نقش اصلی آن مستقل از مجموع فعالیت‌های فیزیکی که یک فرد انجام می‌دهد، تاکنون توجه زیادی را دریافت نکرده است.»
در یک همکاری میان مرکز "چارلز پرکینز" و دانشگاه سیدنی، دانشکده پزشکی و سلامتی دانشگاه کمبریج، دانشگاه ادینبرو، دانشگاه لیمرک و دانشگاه اولستر، پژوهشگران به دنبال تعیین ارتباط بین سرعت پیاده‌روی با مرگ، بر اثر همه علت‌های بیماری‌های قلبی-عروقی و سرطان بوده‌اند.
این گروه پژوهشی، سوابق مرگ‌ومیر را با نتایج 11 نظرسنجی مبتنی بر جمعیت در انگلستان و اسکاتلند از سال‌های 1994 تا 2008 که در آن شرکت‌کنندگان سرعت پیاده‌روی‌شان را گزارش کرده بودند، ارتباط دادند و سپس، عواملی چون میزان و شدت همه فعالیت‌های فیزیکی، سن، جنسیت و شاخص توده بدنی آنان را نیز تعدیل کردند.
درحالی‌که جنسیت و شاخص توده بدنی ظاهراً تأثیری روی نتایج نشان نداده است، اما پیاده‌روی با سرعت معمولی یا زیاد با کاهش معنادار ریسک همه علل مرگ و بیماری‌های قلبی عروقی ارتباط داشته است. با این وجود، هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد سرعت پیاده‌روی تأثیر معنی‌داری روی مرگ بر اثر سرطان دارد.
پروفسور "استاماتاکیس" بیان کرده است: «جداسازی تأثیر یک جنبه خاص فعالیت فیزیکی و درک ارتباط بالقوه آن با خطر مرگ زودرس پیچیده است.»
در کل، بررسی‌های این پژوهش نشان می‌دهد که افزایش سرعت پیاده‌روی می‌تواند روشی ساده برای بهبود سلامت قلبی و کاهش خطر مرگ زودرس باشد. این امر پیام ساده‌ای را برای کمپین‌های سلامت عمومی فراهم می‌آورد تا آن را ترویج دهند