۲ توصیه مهم برای به حداقل رساندن شیوع کرونا

با وجودی که این ویروس در اغلب موارد به وسیله سیستم ایمنی بدن شکست داده می‌شود اما در برخی موارد معدود هم می‌تواند خطرآفرین بوده و مبتلایان را راهی بیمارستان و مرکز مراقبت‌های ویژه کند.

شیوع این بیماری و ضریب گسترش آن در کشورهای جهان بی‌نظیر است و همه شواهد نشانگر این است که این بیماری به اغلب کشورهای دنیا راه خواهد یافت.

اما ۲ نکته خیلی حیاتی درباره جلوگیری از روند رو به گسترش شیوع این بیماری وجود دارد:

۱- نکته نخست اینکه برای مهار و جلوگیری از شیوع بیشتر این ویروس، همه مردم چه آنهایی که علایم دارند و چه ندارند باید خود را ناقل بالقوه فرض کرده و مراقبت‌های بهداشتی را کاملا و موبه مو به مورد اجرا گذارند.

به بیان دیگر هرفردی باید خود و دیگری  را ناقل این بیماری فرض کرده و سعی کند طوری رفتار کند که این ویروس را به دیگری منتقل نکند و یا از فرد مقابل نگیرد.

راه‌های عدم انتقال این ویروس بارها و بارها تکرار شده و مدام از طریق رسانه‌ها تکرار می‌شود که در صدر آنها شستشوی مداوم و مکرر دست‌ها، دست ندادن و روبوسی نکردن و جلوگیری از گسترش ترشحات تنفسی با سرفه و عطسه  به ویژه در فضاهای مسقف و شلوغ و حتی در خانه است.

۲- نکته دیگر درباره مهار این ویروس این است که یکی از راه‌های غلبه بر این ویروس جلوگیری از شیوع آن از طریق حداقل جابجایی جمعیت‌های انسانی است. به بیان دیگر هر فردی در هر جایی که هست همان جا بماند و تعاملات اجتماعی و عمومی خود را موقتا تعطیل کند و از خانه بیرون نرود مگر با رعایت اصول بهداشتی و ضرورت انجام کارهای روزانه واجب از جمله خرید و کار و..

با رعایت این ۲ اصل یعنی "خود ناقل پنداری" و به حداقل رساندن جابجایی جمعیتی (مسافرت) و گردهمایی‌های انسانی می‌توان ضریب رو به رشد و شیوع این ویروس را در سطح جهان کاهش داد و فرصتی در اختیار نظام بهداشت و سلامت قرار داد تا با شیبی کم بتوانند بیماران را درمان کرده و ترخیص کنند در غیر این صورت و در شرایطی که بدون رعایت ۲ اصل مورد تاکید، اگر مبتلایان به یکباره افزایش یابند و ضریب مبتلایان به نحو محسوس و زیادی افزایش یابد خطر اصلی این است که ظرفیت نظام بهداشتی در بسیاری از کشورهای جهان از جمله در ایران کفاف بستری بیماران بدحال را ندهد و آمار تلفات این ویروس از چیزی که هست فراتر رود.