اختلال در ریتم شبانه روزی بدن نشانه ابتلا به پارکینسون است

محققان دانشگاه کالیفرنیا در این مطالعه به مدت ۱۱ سال حدود ۳۰۰۰ مرد مسن را که تنها زندگی می‌کردند مورد مطالعه قرار دادند.

دانشمندان عنوان می‌کنند کشف رابطه بین ریتم شبانه روزی و بیماری پارکینسون بیانگر این است که این اختلال‌های شبانه روزی ممکن است بازتاب فرایند بیماری فساد عصبی باشند که قبل از تشخیص بیماری پارکینسون بر ساعت درونی مغز تأثیر می‌گذارد و می‌تواند نشانه هشداردهنده اولیه بیماری باشد.

مشخصه بیماری پارکینسون، عدم کنترل بر حرکت، حفظ تعادل و سایر عملکردهای مغزی است.

«کریستین یاف»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می‌گوید: «به نظر می‌رسد قدرت فعالیت ریتم شبانه روزی تأثیر مهمی بر سلامت و بیماری بخصوص با افزایش سن دارد. ما دریافتیم حتی تغییرات کوچک در ریتم شبانه روزی در مردان مسن با احتمال بیشتر ابتلاء به پارکینسون مرتبط است.»

بیماری پارکینسون، دومین اختلال شایع فساد عصبی، بعد از بیماری آلزایمر است. عمدتاً بیماری پارکینسون بعد از سن ۶۰ سالگی تشخیص داده می‌شود. در حال حاضر هیچ دارویی برای پیشگیری از بیماری وجود ندارد اما درمان‌های برای تسکین علائم آن وجود دارد.

در بین افراد مسن، استراحت و فعالیت نامنظم شایع است. مشکلات دیگری نظیر یبوست یا از بین رفتن حس بویایی هم با افزایش احتمال ابتلاء به بیماری پارکینسون مرتبط است.