بازی با استرس‌ قهرمانی را از سپاهان می گیرد؟/ نویدکیا بیش از حد شاگردانش را نوازش می کند!

در شبی که رقیب سپاهان برای رسیدن به کسب‌ قهرمانی ماشین سازی انتهای جدولی را گلباران کزد و تفاضل گلش را بالا برد، زردپوشان اصفهانی به یک پیروزی اختصادی یک بر صفر مقابل شهر خودرو بسنده کردند تا فقط در کورس باقی بمانند. شاگردان محرم نویدکیا در حالی این نتیجه را به دست آوردند ‌که خوش شانس هم بودند وگرنه همین نتیجه نیز نباید کسب می شد. بازی با ترس و پر استرس و البته پر اشتباه باعث شد شاگردان محرم نویدکیا فقط نتیجه را بگیرند و از تنها رقیب شان عقب نمانند. البته این اولین بازی با ترس و پر استرس‌ سپاهان نبود و شاگردان نویدکیا هفته هاست که با همین روش فوتبال بازی می کنند و نشانی از سپاهان همیشگی ندارند.

 یکی از عوامل با ترس بازی کردن سپاهان به خود سرمربی تیم برمی گردد که اصلا تحرک و تهیج کردن تیمش را ندارد و مثل یک مربی خنثی کنار زمین می ایستد و نظاره گر بازی شاگردانش است. وقتی مربی از بیرون زمین نتواند شور و اشتیاق بازی بدون ترس را به شاگردانش تزریق کند، قطعا نفرات داخل زمین نیز آن انرژی لازم را برای "دریده" بازی کردن را پیدا نمی‌کنند. شاید خیلی ها بگویند خصلت محرم نویدکیا همین است و دوست دارد با آرامش تیمش را هدایت کند و استرس‌ به شاگردانش ندهد، ولی واقعیت این نیست و کادر فنی آن هم در فوتبال ایران باید جنب و جوش کنار زمین را داشته باشد؛ چون همه مربیان داخلی با شلوغ کاری و سر و صدا شاگردانشان را به فوتبال جنگجویانه و درگیرانه هدایت می کنند. شما توجه کنید، همین فوتبال با ترس سپاهان که نشات گرفته از کادر فنی است، باعث شده بهترین خط حمله لیگ در کورس قهرمانی رفته - رفته با حداقل گل به پیروزی برسد و تفاضل گل بالا را تقدیم رقیبش کند.

عامل دیگر ترسو بازی کردن طلایی بوشان، نداشتن تنوع تاکتیکی است که سپاهان بیش از حد یکنواخت بازی می کند و در اکثر بازی های خبری از پلن (B) نیست و نویدکیا و دستیارانش فکری به حال این مشکل نمی کنند. وقتی ماشین سازی سقوط کرده در اصفهان با اختلاف یک گل به این تیم می بازد و در تبریز هم تساوی پر گل سه بر سه را به دست می آورد، این نشان می دهد که شاگردان نویدکیا مقابل تیم انتهای جدولی نیز استرس‌ همیشگی را دارند. تساوی های پیاپی مقابل تیم‌های بالای جدولی نیز گویای همین موضوع است که این تیم نه به رقیبانش ترس وارد کرده و نه به تیم‌های پایین جدولی که اگر قهرمان نشود، فقط بازی ترسو بازی کردن عامل اصلی اش بوده و خود محرم نویدکیا؛ وگرنه این تیم امکانات و مهره های کافی را برای قهرمانی داشته است.

تنها دوهفته دیگر تاپایان حواشی لیگ 20 باقی مانده حاشیه هایی که کیفیت بازی هارا به مراتب پایین تر می آورد.

نکته ی جالب توجه دامن زدن باشگاه های ورزشی به این حاشیه هابود...

درهفته هایی که رقابت برای صدر نشینی نفس گیر تر میشد برخی بادیدن نتایج پرگل تیم رقیب خبرهایی ازجنس تبانی میساختند و به محض اینکه همان نتیجه برای خودشان تکرار میشد غیرت و غرور بود که دررزمین میجنگید.

مربیان و بازیکنانی که درنبود تماشاگر درزمین بازی قیام خونین به پا کردند اما یک حادثه هواداری کوچک را تروریستی و ترقه را نارنجک خواندند...

لیگ 20 جدا از حواشی شگفتی هم داشت مثلا باشگاه های تاگردن در پول ایده ی بلیط فروشی مجازی به راه انداختند که انصافا برایشان سود کرد یا شماره کارت هواداری ساختند تا هوادارانشان یکدل خرج ریخت وپاش های مدیریتی را بدهند

یک باشگاه توان هزینه کردن غذا برای بازیکن میلیاردی نداشت اما ترجیح میداد ریسک کند و پاداش های چند ده میلیونی بدهد.جدا ازهمه ی اینها درلیگ 20 مربی و کادرفنی بیشتز ازکیت ها عوض میشدند...

این فصل از رقابت ها درس خوبی هم داد فهمیدیم کمیته ی انظباطی برای مربیان احترام بیشتری قائل است و حرمت پیشکسوت را نگهرمیدارد البته اینکه چه رنگی هم بپوشند مهم است.

مثلا دیدیم شهاب گردان به خانه نرسیده بود که حکم محرومیتش را دادند اما مربی فنون تکواندو را روی داور پیاده کرد و بعد از سه هفته باسلام و صلوات برایش یک جلسه محرومیت اعمال شد.

بازیکن مس یک تنه به داور زد چند جلسه محروم شد اما بازیکنانی بودند که فحاشی ناموسی و تهدید های جنسی کردند و آب از آب تکان نخورد البته شاید چون صداگذاری بوده و عده ای نمیخواهند.

باتمام این حاشیه ها و شگفتی ها لیگ20 دو هفته ی دیگر تمام میشود قهرمان یا پرسپولیس است یا سپاهان استقلال اسیایی میشود و ماشین بالاترین سطح مسابقات ایران را وداع میگوید ذوب هنوز امید دارد و سایپا دلسرد تر ازقبل اما آقایان اگر واقعا قصد جنگیدن دارید به زور بازو اکتفا کنید نه تهمت تبانی به بازیکن خودی زدن یا ساختن حاشیه و و دروغ برای تیم رقیب مردانه بجنگید تاهوادار مردانه حمایتتان کند.

به قلم علی مسعودی