اختصاصی/ از ژاپن تا لبنان/ این بار به داور نگاه کردند!

 در این مسابقه حساس ابتدا تیم ملی لبنان به گل اول رسید که همین گل ما را بیشتر به یاد گل تیم ملی ژاپن در مسابقات جام‌ ملت های آسیا انداخت. اگر خاطرتان باشد؛ ژاپنی ها در نیمه نهایی جام ملت های آسیا گلی را مقابل ایران به ثمر رساندند که سوژه خیلی ها از جمله رسانه های خارجی نیز شد. گلی که پنج بازیکن ایران در ابتدا به هوای خطا ایستادند و در ادامه به سمت داور حمله کردند تا مینامینو، مهاجم ژاپنی از فرصت استفاده کند به دنبال توپ برود و از همان توپ "مُردِ" یک گل بسازد.

شاید اگر همان توپ گل نمی شد و تیم ملی گل دوم را به سادگی هرچه تمام تر دریافت نمی کرد، احتمال داشت شاگردان کی روش به فینال مسابقات نیز راه پیدا کنند و حتی  قهرمان هم شوند.

با این حال اتفاق عجیب و غریبی در آن مسابقه رخ داد و ژاپنی های حرفه ای به بازیکنان آماتور ایران نشان دادند تا وقتی که داور سوت نزده، بازی ادامه دارد و باید به جای رفتن تو سینه داور و اعتراض کردن به او حواست به توپ باشد.

حال  پس از گذشت چند سال از این داستان غم‌انگیز بازم هم چنین اتفاقی رخ داد و یاد و خاطره بازی با ژاپن زنده شد، ولی متاسفانه یا همه نگاه ها به سمت مشکلات پیش و پا افتاده از قبیل پیراهن های تیم ملی رفت و یا غرق در کامبک وقت های اضافی شدیم که لبنان را شکست دادیم؟!  کامبکی که شاید اگر به جای لبنان همین ژاپن و کره جنوبی بود، خبری از پیروزی نبود و سه امتیاز حساس را در لبنان جا می گذاشتیم و کارمان را به اما و اگر می کشاندیم.

 با این تفاسیر؛ اگر به صحنه گل لبنان توسط سونی سعد دقت کرده باشید، متوجه می شوید سه مدافع تیم ملی به همراه یک هافبک و یک دروازه‌بان بان همگی مسیر توپ را نگاه کردند و به خیال اینکه توپ به اوت رفته، بی خیال شدند تا مهاجم لبنان‌ مثل آب خوردن توپ را کنترل کند و گل باد آورده ای را به ثمر برساند. همین گل حاصل سهل انگاری و بی تفاوتی بازیکنانی را نشان‌ می دهد که به جای رفتن به سمت توپ و یا مهاجم حریف، دست های شان را به سمت  آسمان بردند و به داور گفتند؛ آقای داور توپ اوت شده و سوت بزنید! انگار قرار بود بازیکان برای داور و کمک داور تعیین و تکلیف کنند که آنها هستند، تشخیص می دهند توپ اوت شده یا اینکه فلان اتفاق در محوطه جریمه رخ داده است؟!  حال بازیکنانی که هنوز از حذف فینال درس نگرفته‌ اند و بازی با ژاپن را فراموش کرده اند، باید به آنها چه گفت؟ اتفاقا در همان بازی با ژاپن، کنعانی زادگان و بیرانوند جزو کسانی بودند که به جای رفتن به سمت توپ به سمت دارو رفتند و در این مسابقه نیز همان کارشان را تکرار کردند!

با این حال این خطر هم از بیخ گوش تیم ملی گذشت، ولی این نکته را فراموش کنیم که اگر در همین بازی لبنانی ها نیز مثل ژاپنی ها حرفه ای بودند و تجربه بین المللی داشتند که به جای وقت تلف کردن فوتبال بازی می کردند و رفتار حرفه‌ای انجام می دادند، الان سه امتیاز اسکوچیچ در لبنان‌ جا مانده بود و کره جنوبی در صدر جدول قرار داشت. نکته مهم تر  اینجاست، الان اکثر بازیکنان ایران لژیونر هستند و خیلی باید حرفه ای تر رفتار کنند، ولی مشکل این است که آنها فقط نام لژیونر را با خودشان‌ یدک می کشد، وگرنه ما که چیزی از حرفه ای بودن در آنها ندیده ایم! البته این را هم نباید فراموش کرد؛ وقتی در مسابقه‌ پیشکسوتان، بازیکنان با داور درگیری های لفظی و فیزیکی پیدا می کنند و به یاد بچگی می افتند، چه انتظاری از بازیکنانی داریم که به اسم حرفه ای پول می گیرند، ولی هیچ وقت از گذشته درس نمی گیرند؟!

به قلم علی مسعودی