میداوودی، آینده قائدی است

دو روز پشت سر هم دو خبر می‌شنویم که ظاهرا ارتباطی به هم ندارند، اما در حقیقت می‌توانند به هم مربوط باشند. دیروز از قول سرمربی الاهلی امارات در مورد مهدی قائدی گفته شد: «بازیکنی را که صبح تا شب دنبال تفریح باشد نمی‌خواهم» و امروز از قول میلاد میداودی نوشتند: «اگر الان مشغول بازی بودم، پیراهن استقلال را با دنیا عوض نمی‌کردم.»

واقعیت آن است که حس و حال امروز میداوودی می‌تواند شرح حال فردای قائدی باشد. آدم‌ها خیلی از مواقع نمی‌دانند در حال از دست دادن چه چیزهای با ارزشی هستند. میداودی در زمره بازیکنان بسیار بااستعدادی بود که پیراهن استقلال را به تن کردند، اما او به اندازه کافی قدر ندانست. شاید اینطور به نظرش رسید که اتفاق چندان بزرگی نیفتاده یا این جوانی و طراوت همیشگی است، اما حقیقت خیلی بی‌رحم‌تر از این حرف‌هاست. چشم به هم بزنی دنیا رد می‌شود و می‌رود. حتی لیونل مسی با آن بزرگی و عظمتش امروز نای جوانی را ندارد. زمانی سایت‌های ارزیابی ارزش بازیکنان نمی‌توانستند قیمتی برای مسی تعیین کنند، اما امروز ستاره آرژانتینی پاری‌سن‌ژرمن از امباپه و هالند هم ارزان‌تر است. تازه لئو مصداق کسی است که از ثانیه به ثاتیه ظرفیتش نهایت استفاده را برد، وای به حال خیلی از فوتبالیست‌های ما که زود می‌سوزند و از بین می‌روند.

امروز که تفریح و راحت‌طلبی قائدی حتی صدای سرمربی الاهلی را هم در آورده، دور نمی‌بینیم زمانی را که او حسرت 23 سالگی‌اش را بخورد. در آن زمان اما افسوس خوردن بی‌فایده است. برای خوش‌باشی همیشه وقت هست، اما عمر رفته برنمی‌گردد...