فرهنگ؛ کلید رمز پیروزی
فرهنگ؛ مجموعه ی کاملی از رفتارها، هویت ها، سنت ها، باورها و تجربه هایی است که جوامع بشری از آغاز تمدن خود، حتی در دوره ی فلز و کشاورزی داشته اند و به تدریج و به تناسب زمان، بر آن افزوده؛ از آن کاسته و یا اساساً در معرض تغییر و تحول ساختاری قرار داده اند.
حشمت اله سلطانی؛ فرهنگ؛ به ما می گوید چگونه با خود رفتار کنیم (تعامل میان فردی)، چگونه با دیگران رفتار داشته باشیم (تعامل میان جمعی)، چگونه از دیوایس ها و ابزارهای روز استفاده کنیم (آپدیت و به روزرسانی) و چگونه برای آیندگان ذخائر موجود را حفظ و به لحاظ کمی و کیفی ارتقاء دهیم (آینده نگری و دوراندیشی) با این تعاریف؛ متوجه می شویم که فرهنگ ماهیت و چیستی جوامع است.
از فرد شروع میشود و به جمع تسرّی پیدا می کند. عادت و رفتاری که در بخش بزرگی از جامعه مانند خانواده، طایفه، قوم و قبیله و خاندان، محله و شهر و استان و درنهایت کشور جا بیافتد و همه گیر شود را نیز می توان نوعی رفتار فرهنگی تلقی کرد.
این که ما بتوانیم از چه روشی و چگونه با مسافران و گردشگران یا توریست های داخلی و خارجی رفتار کنیم، چطور با آنها حرف بزنیم، از چه واژگان، عبارات و جملاتی بهره بگیریم، هنگام حرف زدن چطور در تعامل آنها بایستم و زبان بدن مان چگونه باشد، چطور رانندگی کنیم، لبخند بزنیم یا اخم کنیم، تعارفات روزمره را بلد باشیم، احترام متقابل را بفهمم، گردشگر را از حیث رفاه و آسایش به خود ترجیح دهیم و فاکتورهای اجتماعی دیگر را چطور رعایت کنیم، همه باعث می شود گردشگر به شهر و استان، بیاید، پول خرج کند، اقامت بیشتری داشته باشد دولتی که می رود با خاطرات خوب و خوشی برود و برای ما یک تبلیغ کننده ی مثبت و مؤثر باشید نه خیلی مهم است.
همچنین این که ما بدانیم و یا یاد بگیریم که باید انسانی پویا، فعال، مولد و اثربخش باشیم و نقش خوب و مؤثری در جامعه ایفا کنیم و از تولیدات خود یا دیگران، درست استفاده کنیم، در مصرف و توزیع زیاده روی نکنیم، قدر داشته های خود را بدانیم، یاد بگیریم که از تکنیک ها، روش ها، مهارت ها و فنون دیگران به نحوی استفاده کنیم که خود نیز این فنون و مهارت ها را بیاموزیم و یاد بگیریم که دانش خود را به جامعه ی خود، بدون هیچ خسّت و بدبینی و یا شرط گذاشتی، انتقال دهیم، یاد بگیریم که باید درست درس بخوانیم، درست کار کنیم، صادقانه و مستمر تلاش کنیم، نسبت به دانسته ها و داشته های دیگران حسادت نکنیم و به جای حسادت، سعی کنیم، هم مثل انسان های موفق باشیم، الگوپذیر باشیم و خود نیز الگوی دیگران قرار بگیریم، آنگاه ماهیت خود را شناخته ایم.
قضاوت درباره ی دیگران کار ما نیست. بد و خوب دیگران به خودشان ربط دارد، اما ما باید بدانیم که نه تنها در برابر خود، بلکه در برابر جامعه و نسل آینده، مسئول هستیم.
حفظ ذخائر و ثروت ها، فراوری مواد اولیه، به کارگیری ثروت ها در جهت تبدیل کردن آنها به تولیدات دانش بنیان و درست اندیشیدن و برنامه داشتن برای آینده ای که در پیش رو داریم، همه در قاب اندیشه، هویت و فرهنگ ما جای می گیرند و اگر فرهنگی محکم، انسانی، به روز و مترقی به معنای ارزش مداری و معنوی آن داشته باشیم، شک نکنید که در هر برهه و مسیری که در پیش گرفته ایم، پیروز خواهیم بود.
