ابتکار ژاپن برای سلامت جهانی

به نقل از ویفروم، یکی از دلایل این امر این است که برای بیش از نیم قرن ژاپن یک سیستم بیمه درمانی را حفظ کرده است و تمام ساکنان ژاپن برای بیش از سه ماه ملزم به ملحق‌ شدن به آن هستند و به مردم ساکن در ژاپن امکان می‌دهد بدون هزینه به خدمات بهداشتی مناسب دسترسی داشته باشند. مشخصه این امر یک سیستم دسترسی رایگان است که به بیماران امکان می‌دهد هر ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی را انتخاب کنند و همه خدمات پزشکی با قیمت یکسان در هر نقطه از ژاپن ارائه می‌شود.

علاوه بر این، دولت ژاپن تعداد دانشکده‌های پزشکی را به ویژه در مناطق روستایی افزایش داده است تا تعداد پزشکان منطقه را افزایش دهد.  این امر همچنین به کیفیت بالای خدمات درمانی در کشور کمک کرده است.  ژاپن با چنین سابقه و سیستم مراقبت‌های بهداشتی بیمه شده، سیاست اساسی برای صلح و سلامت را در سال ۲۰۱۵ صادر کرد و بر اساس تجربه خود، تعهد خود را برای تقویت حمایت‌های لازم برای جریان‌سازی پوشش همگانی سلامت در جامعه بین‌المللی نشان داد.

آجی‌نوموتو، یک شرکت غذای ژاپنی، از سال ۲۰۰۹ با همکاری آژانس همکاری بین‌المللی ژاپن، پروژه‌ای را برای بهبود تغذیه نوزادان توسعه داده است تا مکمل‌های غذایی نوزادان را برای کاهش مرگ‌ومیر نوزادان به دلیل سوءتغذیه کاهش دهد. علاوه بر این، برنامه مراقبت‌های بهداشتی ایجاد شده است که می‌تواند پزشکان و کاربران را در هر زمان و هر مکان به هم متصل کند تا مشکلات مردمی که دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی برای آنان سخت است را حل کند.

پوشش همگانی سلامت به عنوان یک رویکرد عالی توجه را به خود جلب می‌کند اما مسئله کلیدی نحوه نگهداری و راه‌اندازی سیستم پس از تحقق آن است. تأمین بودجه عملیاتی و آموزش منابع انسانی با تخصص برای پایدار کردن UHC ضروری است.

حتی در ژاپن، کشور پیشرو تحت پوشش سلامت همگانی، این دیدگاه وجود دارد که سیستم بیمه سلامت فعلی به دلیل افزایش هزینه‌های پزشکی مرتبط با پیری سریع جمعیت و رشد کند درآمد ناشی از رشد آرام اقتصادی در خطر سقوط است. اگر ژاپن بخواهد عملکردهای مراقبت‌های بهداشتی خود را بیشتر توسعه دهد، به بازسازی سیستم مراقبت بهداشتی پایدار نیاز دارد که بتواند به تغییرات در ساختار جمعیتی پاسخ دهد.

پوشش همگانی سلامت به عنوان زیربنای یک جامعه پایدار است. به زودی سه سال از اولین شیوع بیماری کووید خواهد گذشت. این ویروس بارها و بارها جهش یافته است و ما کاملاً آگاه شده‌ایم که مسائل بهداشتی ارتباط تنگاتنگی با مسائل اقتصادی و اجتماعی دارند.

کشورهای توسعه یافته به مردم کشورهای در حال توسعه کمک کرده‌اند تا اطمینان حاصل کنند که آنها به خدمات بهداشتی کافی دسترسی دارند. از سوی دیگر، همه‌گیری، سیستم‌های بهداشت و درمان کشورهای توسعه‌یافته را نیز تا مرز فروپاشی پیش برده است.