باورهای اشتباه مردان درباره زندگی زناشویی

رابطه زناشویی در زندگی‌مشترک یکی از راه‌های افزایش صمیمیت، ایجاد یگانگی و ابراز علاقه‌مندی و توجه است. زوج ها برای داشتن یک رابطه زناشویی رضایت‌بخش به اطلاعات درست و علمی نیاز دارند که گاهی این اطلاعات به ویروس‌هایی آلوده می‌شود که رابطه‌شان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و کیفیت و رضایت‌شان را کاهش می‌دهد. یکی از ویروس‌هایی که زندگی زوج ها  را تحت تاثیر قرار می‌دهد، باورهای اشتباهی است که مردان درباره نیازهای زناشویی زنان دارند. در ادامه به برخی از رایج‌ترین باورهای اشتباه اشاره می‌کنیم.

میل جنسی خانم ها نسبت به آقایان کمتر است؛ این باور اشتباه چند آسیب جدی دارد:

بی‌توجهی به نیاز زنان از سوی مردان| بسیاری از زنان در اتاق‌های مشاوره از بی‌توجهی مردان به نیازشان شکایت می‌کنند که یکی از ریشه‌های آن، باورهای اشتباه شوهران شان درباره نیازهای آنان است.

ابراز نکردن این نیاز از سوی زنان| این باور در زنان حس شرم و خجالت هنگام ابراز نیاز ایجاد می‌کند چون جامعه، فرهنگ یا خود همسر به طور تلویحی این موضوع را گفته اندکه همه شما زن‌ها سرد هستید. در حالی‌که این موضوع از نظر علمی ثابت نشده که زن‌ها نیاز کمتری داشته باشند بلکه در قالب شوخی یا واقعیت به زنان تلقین شده‌است که گاه موجب سرکوب یا انکار زنان در برابر این نیاز می‌شود.

باور اشتباه بعضی از شوهرها این است که رابطه زناشویی برای زنان به اندازه مردان لذت‌بخش نیست. اگرچه کیفیت لذت بردن و رسیدن به این موضوع برای زنان و مردان متفاوت است اما دلیلی بر لذت نبردن زنان نیست.

بیشتر زنان برای داشتن رابطه زناشویی بهتر و لذت‌بخش‌تر نیازمند زمان و فراغت فکر هستند که آن‌ها را به اوج لذت برساند.

در صورتی‌که در گذشته یا تاریخچه تحولی و رشد افراد، چه زنان و چه مردان، حوادث یا تجاربی مثل سوء استفاده جسمی، عاطفی و جنسی وجود داشته باشد، احتمال دارد به مشکلاتی از قبیل بی علاقه‌ بودن، ترس، احساس بی‌کفایتی و ... در رابطه جنسی منجر شود اما به صورت طبیعی یا ذاتی زنان به رابطه جنسی بی‌علاقه نیستند.

این موضوع هم یک باور اشتباه دیگر است که زنان از این رابطه به عنوان تهدید یا ابزار باج گیری استفاده می‌کنند. بسیاری از شوهرها بر این باور هستند که زنان از بستر رابطه زناشویی  برای تسویه حساب شخصی یا انتقام‌گیری استفاده می‌کنند. اگرچه ممکن است خشم علت اصلی فاصله گرفتن از رابطه زناشویی باشد اما علم روان‌شناسی ثابت کرده در بیشتر موارد، زنان پس از تنش در زندگی‌مشترک آمادگی روانی برای برقراری رابطه را ندارند و ابتدا تمایل دارند گفت‌وگو کنند یا به موضوع تنش رسیدگی شود، سپس میل جنسی در آن‌ها برانگیخته می‌شود. در واقع زنان برای بهبود ارتباط جنسی نیازمند روان آرام و بدون دغدغه هستند، در حالی که مردان می‌توانند از تنش با برقراری رابطه‌جنسی تقریبا عبور کنند و برای آن‌ها نوعی پایان خوش محسوب می‌شود اما زنان اغلب نه به علت انتقام‌گیری بلکه به دلیل فیزیولوژی متفاوت و ناتوانی در برقراری اتصال بین نیاز جسمی و روانی قادر به پاسخگویی به نیاز همسران نیستند.

غفلت برخی زنان از رابطه زناشویی پس از تولد فرزند به علت خستگی و بیداری‌های شبانه اغلب به اشتباه، کاهش میل جنسی تلقی و این طور برداشت می‌شود که فرزند جای همسر را گرفته است و زن دیگر تمایلی به برقراری رابطه ندارد که تصور نادرستی است.

آیا شما هم فکر می‌کنید که زنان در رابطه‌جنسی به یک الگوی تکراری و یکنواخت راضی هستند؟ این باور که مردان تنوع‌طلب هستند و زنان رابطه‌ای یکنواخت را دوست دارند، اشتباهی است که به از دست دادن کیفیت رابطه زناشویی در درازمدت برای زوج ها منجر می‌شود.

   زوج ها چه کنند؟

از آن جا که زن مأخوذ به حیا و حریم آفریده شده، پیشنهاد می‌شود زنان با بیان غیرمستقیم این نیاز به شوهر یا به تدریج با ارسال پیام‌ کلامی یا رفتاری مقدمات برقراری رابطه را فراهم کنند. هرچند بیشترین لذت را زمانی تجربه می‌کنند که نیازی به درخواست مستقیم نداشته باشند.

 خواندن کتاب‌های زناشویی به صورت مشترک هم راهکاری مناسب برای افزایش اطلاعات زوج درباره موضوع جنسی است. اصلی‌ترین علل کاهش میل زناشویی خانم‌ها که قابل رفع است و به هیچ وجه ذاتی نیست عبارت اند از: خشونت‌های مکرر کلامی یا رفتاری از جانب شوهر، ناتوانی در بیان خواسته‌ها، نداشتن حریم خصوصی(نداشتن اتاق‌خواب جداگانه)، تجارب آسیب‌زننده قبلی، اضطراب یا افسردگی، وسواس و ... . با آگاهی درست از علل و ریشه‌های این مسائل می‌توان رابطه‌ای با شور و اشتیاق فراوان داشت که هر دو نفر برای آن هزینه روانی، جسمی و جنسی کنند و همواره یک نفر شروع کننده رابطه نباشد چون در درازمدت انگیزه فرد را برای ادامه رابطه خواهد گرفت.

نویسنده : زهره حسینی| ‌ مشاور و دانش‌آموخته دانشگاه علامه‌طباطبایی