افراد در تنهایی بیشتر از زمانی که با دیگران هستند احساس واقعی بودن می‌کنند  

سارا حق‌بین مترجم و نویسنده در خانه تاب آوری در یادداشتی برای فرتاک نیوز نوشت :

  زندگی کردن رویکرد تازه‌ای است که در دنیا و نیز جامعه ما در حال شکل‌گیری و افزایش است. از این رو گسترش آگاهی عمومی نسبت به این سبک زندگی بسیار لازم و ضروری است. جامعه ما باید بداند تنها زندگی کردن نه تنها عیبی ندارد و مشکلی به حساب نمی‌آید، بلکه برای افرادی که ظرفیت این شیوه زندگی را دارند بسیار مفید هم خواهد بود.

از جمله مزایای تنها زندگی کردن این است که افرادی که عاشق زندگی در تنهایی هستند، برای آزادی ناشی از این شیوه زندگی ارزش قائل هستند. همه چیز تحت کنترل آنهاست، از برنامه خواب تا عادات غذاخوری و میان وعده تا کنترل تلویزیون! آنها می‌توانند فضا را هر طور که دوست دارند بچینند و تزئین کنند. با این حال، جذابیت زندگی به تنهایی می‌تواند بسیار عمیق‌تر از این باشد.

افراد وقتی تنها هستند بیشتر از زمانی که با دیگران هستند احساس واقعی بودن می‌کنند. آنها از داشتن وقت برای خود نمی‎ترسند.آنها در تنهایی شکوفا می‌شوند.کسی که شیوه زندگی به تنهایی را انتخاب می‌کند و آنرا دوست دارد، نمی‌گوید که در حال «مقابله» با زندگی تنها است. در عوض ممکن است بگوید که آنرا در آغوش می‌کشد و از آن لذت می‌برد زیرا تنها زیستن با انزوای اجتماعی یا احساس تنهایی یکسان نیست.

افرادی که تنها زندگی می‌کنند معمولاً با افراد دیگر ارتباط بیشتری داشته و تمایل بیشتری به حفظ روابط خود با دوستان، اقوام، همسایگان و همکاران دارند.

تنها زندگی کردن به فرد فضایی برای تنفس می‌دهد و زمانی را برای وی فراهم می‌کند که به درون خود نگاهی بیندازد. همچنین به افراد کمک می‌کند شادتر باشند و بتوانند خود را به کمال برسانند.

تنها زندگی کردن محیط کاملاً انفرادی را برای فرد فراهم می‌کند تا به واسطه آن بتواند بدون هیچ اختلال و حواس‌پرتی چیزهای بیشتری درباره خود کشف کند. توانایی‌هایی مانند اینکه فرد بتواند نقاط قوت و ضعف، خواسته‌ها، انگیزه‌ها و الگوهای رفتاری خود را بشناسد، توانایی‌های درونی خود را توسعه دهد و در نهایت زندگی خود و اطرافیان را بهتر کند.

تنها زندگی کردن به فرد بیشترین حد آزادی را می‌بخشد که به واسطه آن می‎تواند آرام باشد. زندگی در تنهایی به او کمک می‌کند بعد از یک روز شلوغ و انبوه کارهایی که داشته، راحت و فارغ شود.

زندگی کردن به تنهایی تعادل متناسبی در زندگی فرد ایجاد می‌کند. به واسطه این تعادل و هماهنگی می‌تواند بیشتر و بیشتر از زندگی شخصی لذت ببرد و نیز بیش از قبل برای حضور دیگران در زندگی ارزش قائل شود.

-         زمانی که فرد به درک این موضوع می‌رسد که می‌تواند خودکفا باشد و از خود مراقبت کند، در واقع به خود توجه بیشتری کرده و برای خود احترام بیشتری قائل می‌شود. این موضوع به نوبه خود احساس عزت نفس او را افزایش می‌بخشد.

توصیح اینکه این مطلب ترجمه ای از  وبسایت یاسکولوژی تودی است