زنان حتما در مورد این بیماری مطلع باشند| واژینیت را جدی بگیرید

هرگونه احساس درد همراه با التهاب و عفونتی در ناحیه واژن را واژینیت می‌گویند.برای تشخیص واژینیت، پزشک شما به احتمال زیاد موارد زیر را بررسی می کند:

سابقه پزشکی شما را بررسی می کند: این شامل سابقه عفونت های واژن یا مقاربتی شما می شود.

معاینه لگن را برای شما تجویز می کند: در طول معاینه لگن، پزشک شما ممکن است از ابزاری (اسپکولوم) برای بررسی التهاب و ترشحات داخل واژن استفاده کند.

نمونه ای برای آزمایش آزمایشگاهی جمع آوری می کند: پزشک شما ممکن است نمونه‌ای از ترشحات دهانه رحم یا واژن را برای آزمایش آزمایشگاهی جمع‌آوری کند تا تأیید کند که چه نوع واژینیت دارید.

آزمایش pH انجام دهد: پزشک شما ممکن است PH واژن شما را با استفاده از یک چوب تست pH یا کاغذ pH روی دیواره واژن شما آزمایش کند. PH بالا می تواند نشان دهنده واژینوز باکتریایی یا تریکومونیازیس باشد. با این حال، آزمایش pH به تنهایی یک آزمایش تشخیصی قابل اعتماد نیست.

درمان واژینیت

ارگانیسم ها و شرایط مختلفی می توانند باعث واژینیت شوند، بنابراین درمان علت خاص را هدف قرار می دهد:

واژینوز باکتریال: برای این نوع واژینیت،پزشک شما ممکن است قرص مترونیدازول (Flagyl) را که از طریق دهان مصرف می کنید یا ژل مترونیدازول (MetroGel) که در ناحیه آسیب دیده استفاده می کنید، تجویز کند. سایر درمان‌ها شامل کرم کلیندامایسین (کلئوسین) است که روی واژن خود می‌زنید، قرص‌های کلیندامایسین که از طریق دهان مصرف می‌کنید یا کپسول‌هایی که در واژن خود قرار می‌دهید. تینیدازول (تینداماکس) یا سکنیدازول (Solosec) به صورت خوراکی مصرف می شود. واژینوز باکتریایی می تواند پس از درمان عود کند.

عفونت های قارچی: عفونت های قارچی معمولاً با یک کرم یا شیاف ضد قارچ بدون نسخه مانند میکونازول (Monistat 1)، کلوتریمازول (Lotrimin AF، Mycelex، Trivagizole 3)، بوتوکنازول (Gynazole-1) یا تیوکونازول (Vagistat-1) درمان می شوند. عفونت های مخمری نیز ممکن است با داروهای ضد قارچ خوراکی تجویزی، مانند فلوکونازول (دیفلوکان) درمان شوند. استفاده از داروی نادرست ممکن است تشخیص دقیق و درمان مناسب را به تاخیر بیندازد.

تریکومونیازیس:‌ پزشک شما ممکن است قرص مترونیدازول (Flagyl) یا تینیدازول (Tindamax) را تجویز کند.

آتروفی واژن: استروژن - به شکل کرم های واژینال یا قرص ها می تواند این بیماری را درمان کند. این درمان پس از بررسی سایر عوامل خطر و عوارض احتمالی با تجویز پزشک در دسترس است.

واژینیت غیر عفونی: برای درمان این نوع واژینیت، باید منبع تحریک را مشخص کنید و از آن اجتناب کنید. منابع احتمالی عبارتند از صابون جدید، مواد شوینده لباسشویی، نوار بهداشتی یا تامپون.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

برای درمان تریکومونیازیس، واژینوز باکتریایی و آتروفی واژن به داروهای تجویزی نیاز دارید. اگر می دانید که عفونت قارچی دارید، می توانید مراحل زیر را انجام دهید:

از دارویی مخصوص عفونت های قارچی استفاده کنید که می توانید بدون نسخه آن را دریافت کنید. گزینه ها شامل دوره های یک روزه، سه روزه یا هفت روزه کرم یا شیاف واژینال است. ماده فعال بسته به محصول متفاوت است: کلوتریمازول، میکونازول (Monistat 1) یا تیوکونازول (Vagistat).

برخی از محصولات همچنین دارای یک کرم خارجی برای اعمال روی لب ها و دهانه واژن هستند. دستورالعمل های بسته را دنبال کنید و کل دوره درمان را کامل کنید، حتی اگر بلافاصله احساس بهتری پیدا کنید.

یک کمپرس سرد، مانند یک دستمال شستشو، روی ناحیه لبی بمالید تا ناراحتی را کاهش دهید تا زمانی که داروی ضد قارچ اثر کامل خود را بگذارد.

آماده شدن برای قرار ملاقات

پزشک خانواده، متخصص زنان یا پزشک دیگری می تواند واژینیت را تشخیص داده و درمان کند.

آنچه شما می توانید انجام دهید

برای آماده شدن برای قرار ملاقات خود، فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:

علائم شما و مدت زمانی که آنها را داشته اید

اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله تعداد شریک جنسی و اینکه آیا شریک جنسی جدیدی دارید یا خیر

تمام داروها، ویتامین ها و سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها

سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید

از استفاده از تامپون، رابطه جنسی یا دوش قبل از قرار ملاقات خودداری کنید تا پزشک شما بتواند ترشحات واژن شما را ارزیابی کند.

برای واژینیت، برخی از سوالات اساسی عبارتند از:

برای پیشگیری از واژینیت چه کنم؟

چه علائم و نشانه هایی را باید رعایت کنم؟

آیا به دارو نیاز دارم؟

آیا محصولات بدون نسخه ای وجود دارند که شرایط من را درمان کنند؟

اگر علائم من بعد از درمان برگشت چه کنم؟

آیا شریک زندگی من نیز نیاز به آزمایش یا درمان دارد؟

از پرسیدن سوالات دیگر دریغ نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک شما احتمالاً از شما سؤالاتی می پرسد، مانند:

آیا متوجه بوی شدید واژن می شوید؟

آیا علائم شما به چرخه قاعدگی شما مرتبط است؟

آیا علائم دقیقاً قبل از پریود شدیدتر هستند یا بلافاصله بعد از آن؟

آیا محصولات بدون نسخه را برای درمان بیماری خود امتحان کرده اید؟

آیا شما باردار هستید؟

آیا از صابون معطر یا حمام حباب دار استفاده می کنید؟

آیا دوش می گیرید یا از اسپری بهداشتی زنانه استفاده می کنید؟

از صحبت درباره علائمی که ممکن است نشان دهنده واژینیت باشد خجالت نکشید. در اسرع وقت با پزشک خود صحبت کنید تا درمان را به تعویق نیندازید.