رسوب آمیلوئید چه خطراتی در پی دارد؟

بر اساس مطالعه ای که توسط محققان در پزشکی Weill Cornell، NewYork-Presbyterian و دانشکده پزشکی Yale انجام شد، یک نوع رایج خونریزی مغزی در افراد مسن، که به عنوان خونریزی ساب دورال شناخته می شود، با وجود رسوبات آمیلوئید در رگ های خونی مغز مرتبط است. این مطالعه اولین مطالعه ای است که آمیلوئید عروق مغزی را با خونریزی های ساب دورال مرتبط می کند و باید به درک بهتر هر دو شرایط منجر شود.

رسوب آمیلوئید، که یک پروتئین نامنظم است، می‌تواند در رگ‌های خونی مغزی تجمع کند و باعث افزایش خطر خونریزی مغزی شود. این پدیده به عنوان آمیلوئیدوز مغزی شناخته می‌شود و معمولاً در افراد مسن و با بیماری آلزایمر و دیگر بیماری‌های مغزی مرتبط است.

خونریزی مغزی به دلیل خرابی رگ‌های خونی در مغز و تجمع خون در محل خرابی رخ می‌دهد. این حادثه ممکن است با علائمی مانند سردرد، تاری دید، سختی گفتار، افت فشارخون و غیره همراه باشد. در صورت بروز این علائم، باید به سرعت به پزشک مراجعه کنید. درمان خونریزی مغزی شامل کنترل فشارخون، جراحی و داروهای ضد التهاب است.

برای این مطالعه که در 26 دسامبر در JAMA Neurology منتشر شد، محققان دو گروه بزرگ مبتنی بر جمعیت را تجزیه و تحلیل کردند که بیش از 600000 شرکت‌کننده را در بریتانیا و ایالات متحده پوشش می‌دادند. آنها دریافتند که بیمارانی که دارای رسوبات آمیلوئید در عروق مغزی هستند که وضعیتی به نام آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی (CAA) – در مقایسه با بیماران بدون CAA، حداقل پنج برابر بیشتر احتمال دارد که خونریزی ساب دورال را تجربه کنند.

در حال حاضر، پزشکان به طور کلی خونریزی های ساب دورال را به عنوان بخشی از طیف آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی در نظر نمی گیرند. بنابراین، اگر این پیوند ایجاد شود، پزشکان شروع به غربالگری و ارزیابی بیماران خونریزی زیر دورال برای CAA زمینه‌ای می‌کنند که یک تغییر پارادایم بزرگ است و می‌تواند به مراقبت بهتر و نتایج بهتر منجر شود.»

نویسنده ارشد دیگر این مطالعه، دکتر گیدو فالکون، استادیار عصب‌شناسی در دانشکده پزشکی ییل بود. اولین نویسنده این مطالعه دکتر Cyprien Rivier، دانشیار فوق دکترا در آزمایشگاه فالکون بود.

خونریزی های ساب دورال خونریزی های ناشی از رگ های خونی هستند که در سطح بیرونی مغز در زیر بزرگترین غشای پوشاننده آن، معروف به دورا، رخ می دهد. آنها منجر به خون به دام افتاده به نام هماتوم ساب دورال می شوند که می تواند فشار خطرناکی بر مغز وارد کند و معمولاً نیاز به برداشتن جراحی دارد. خونریزی های ساب دورال تقریباً 125000 آمریکایی را در سال تحت تأثیر قرار می دهد و به دلیل پیری جمعیت، در راه تبدیل شدن به شایع ترین دلیل برای جراحی مغز در میان بیماران بزرگسال است.

CAA دارای تجمعات پروتئین بتا آمیلوئید در دیواره رگ های خونی در داخل و درست بالای مغز است. این عارضه در افراد مسن بسیار شایع است، به ویژه بیماران آلزایمر، که همچنین دارای رسوب آمیلوئید در سایر بافت های مغز هستند. با این حال، اگرچه CAA می تواند باعث خونریزی از هر یک از عروقی شود که در آن یافت می شود، متخصصان مغز و اعصاب عموماً خونریزی ساب دورال را یک پدیده بالینی جداگانه در نظر می گیرند که عمدتاً توسط فشارهای مکانیکی روی عروق به دلیل کوچک شدن مغز ناشی از افزایش سن ایجاد می شود.

با این حال، اشاراتی از ارتباط بین این دو وجود دارد. تقریباً یک پنجم بیماران مبتلا به خونریزی مغزی CAA دارای خونریزی های زیر دورال هستند و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد خونریزی های ساب دورال زمانی شایع تر است که علائم CAA در اسکن های MRI مغز برجسته تر باشد. دکتر بنابراین مورتی و فالکون و همکارانشان مطالعه جدید را به عنوان بررسی اولیه این پیوند بالقوه تنظیم کردند.

تجزیه و تحلیل آنها از دو مطالعه بهداشتی درازمدت مبتنی بر جمعیت، برنامه Biobank بریتانیا و برنامه تحقیقاتی All of Us مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده، که شامل داده‌های شرکت‌کنندگان ثبت‌نام شده توسط کنسرسیوم شهر نیویورک دانشگاه کلمبیا است، استفاده کرد. مرکز پزشکی ایروینگ، پزشکی ویل کورنل، NYC Health + Hospitals/Harlem و NewYork-Presbyterian. در مجموعه‌های داده‌ای که در مجموع 645231 نفر را پوشش می‌دهند، آن‌ها میزان خونریزی ساب دورال را در افرادی که قبلاً تشخیص CAA داشتند و نداشتند، مقایسه کردند.

در مجموعه داده بزرگتر مستقر در بریتانیا، 3 نفر از 126 نفر مبتلا به CAA و 649 نفر از 487,097 بدون CAA، در طول یک دوره پیگیری متوسط حدود 20 سال، خونریزی ساب دورال داشتند. در تجزیه و تحلیل محققان، این به معنای حدود 7.6 برابر بیشتر خطر خونریزی زیر دورال برای گروه CAA بود. محققان با تایید این پیوند، حدود 5.2 برابر خطر بیشتری را برای بیماران CAA در مجموعه داده های ایالات متحده تخمین زدند.

نویسندگان هشدار دادند که در حالی که این ارتباط آماری ظاهری به خودی خود نشان نمی‌دهد که CAA باعث خونریزی ساب دورال می‌شود، اما تحقیقات بیشتر را تشویق می‌کند. دکتر مورتی گفت: “گام منطقی بعدی انجام یک مطالعه آینده نگر چند مرکزی است که به دنبال وجود آمیلوئید با استفاده از اسکن PET در بیمارانی است که با خونریزی ساب دورال جدا شده مراجعه می کنند.”

در حال حاضر هیچ درمان خاصی برای CAA وجود ندارد. این امکان وجود دارد که درمان های ضد آمیلوئید که اخیراً برای استفاده در بیماری آلزایمر تأیید شده اند، در آینده در بیماران مبتلا به CAA آزمایش شوند. دکتر مورتی افزود، اما در اصل، غربالگری بیماران خونریزی زیر دورال از نظر CAA می تواند بسیاری از بیمارانی را که در دسترس قرار گیرند از چنین درمان هایی بهره مند شوند، کشف کند.