دوران طلایی برای مرد سرنوشت ساز و تمرینات کلیدی پرسپولیس
کمبود بازیکن باکیفیت در فصل گذشته، فشار زیادی به پرسپولیس وارد کرد. فاصله بین مهرههای ثابت و ذخیره باشگاه در لیگ شانزدهم گاهی آنقدر زیاد بود که برانکو به یک یا دو تعویض بسنده میکرد و ترجیح میداد مهرههای کلیدی تیماش را از جریان بازی بیرون نکشد و تعیین سرنوشت مسابقه را به نیمکتنشینهای جوان و کمتجربه نسپارد.
صادق محرمی و سروش رفیعی، تنها مهرههایی بودند که در نیمفصل دوم به ترکیب ثابت تیم اضافه شدند. رقابت همزمان در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا، سرخپوشان را تحت فشار قرار داد. پشت سر گذاشتن 30 مسابقه در لیگ و 8 جدال سنگین در آسیا برای تیمی که ترکیباش را به ندرت تغییر میداد، تجربه خردکنندهای به نظر میرسید اما ستارههای پرسپولیس در طول فصل هیچوقت با مشکل بدنی روبرو نشدند.
قهرمانی لیگ و صعود به جمع 8 تیم برتر لیگ قهرمانان، نتیجه بدنسازی خوب قرمزها در شروع فصل بود. اثرات سختگیری مارکو استیلیانوویچ، به خوبی خودش را نشان داد و پرسپولیس این بار تا آخرین مسابقه با تمام قدرت به کارش ادامه داد. مارکو، ستارههای تیم را زیر شلاق برد و آنها که جلسههای تمرینی طاقتفرسای مربی بدنساز تیم را پشت سر گذاشته بودند، برای هر نبردی آماده به نظر میرسیدند. دوران طلایی مارکو برای ساختن یک تیم آماده دیگر، حالا دوباره آغاز شده است. بعد از برانکو، او مهمترین عضو کادر فنی باشگاه به شمار میرود. مردی که بازیکنان تیم را تحت فشار سختترین تمرینها قرار میدهد تا آنها را برای یک سال سخت آماده کند. مردی که در شروع فصل نفس بازیکنها را میگیرد، تا نفس آنها حتی در آخرین مسابقه فصل برقرار باشد.