نشانه هایی که خبر از کم خونی می دهند

 هموگلوبین یک پروتئین در سلول های قرمز خون و مسئول انتقال اکسیژن از ریه ها به سایر قسمت های بدن است. با توجه به آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده، زنان و مبتلایان به بیماری های مزمن بیشتر در معرض خطر ابتلا به کم خونی هستند اما با این حال این عارضه می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد.

شایع ترین علت کم خونی بخصوص در زنان، فقر آهن است. آهن جزء مهم هموگلوبین است و اگر بدن شما به اندازه کافی آهن نداشته باشد، اکسیژن به اندازه کافی به سلول های قرمز نمی رسد. کم خونی فقر آهن بیشتر ناشی از زایمان، آسیب های شدید، جراحی و زخم است. برخی از افراد نیز مشکلات کمبود جذب آهن در بدن را دارند مانند کسانی که مبتلا به اختلالات روده مثل بیماری کرون هستند. کم خونی فقر آهن شاید در ابتدا هیچ علامت جدی نداشته باشند اما به مرور زمان سیر وخیم تری به خود می گیرد. برخی از رایج ترین نشانه های کم خونی فقر آهن را می توانید در خود پیدا کنید:

خستگی و ضعف: اولین علامت شایع کم خونی فقر آهن خستگی است. چون بدون اکسیژن کافی در خون، بدن به اندازه کافی قادر به شکستن مواد مغذی و انرژی نیست. بدون انرژی نیز فرد احساس خستگی و ضعف می کند.

تمایل به خوردن چیزهای عجیب: مبتلایان به کم خونی فقر آهن اغلب دچار سندرم پیکا می شوند؛ سندرمی که در اثر آن، این افراد تمایل عجیبی به مصرف مواد غیر خوراکی مانند خاک، یخ، چسب و کاغذ دارند. علت واقعی ابتلا به این سندرم نامشخص است اما با دریافت مکمل های آهن احساس تمایل به این مواد از بین می رود.

سردرد و سرگیجه: سردرد و احساس سبکی سر همگی می تواند نشانه ابتلا به کم خونی باشد و آنهم به دلیل فقدان اکسیژن مغز. این عارضه حتی می تواند منجر به بروز غش در برخی افراد شود.

ضربان قلب نامنظم: تپش قلب و ضربان نامنظم می تواند به علت عدم انرژی بروز کند. چون بدن شما در تلاش برای افزایش سطح اکسیژن، گردش خون را سریع تر می کند.

تنگی نفس: زمانی که اندام شما به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی کند، فعالیت ریه ها برای افزایش دریافت اکسیژن بیشتر می شود. برای همین مبتلایان به فقر آهن با بالا رفتن از پله ها و یا در طول تمرینات ورزشی دچار تنگی نفس می شوند.

درد قفسه سینه: این درد به علت عدم هموگلوبین و اکسیژن کافی شایع است و در کم خونی های بسیار شدید حتی سکته قلبی نیز می تواند رخ دهد.

سوزن سوزن شدن پاها: هنوز مشخص نشده که کم خونی فقر آهن با سندرم پای بی قرار ارتباط دارد یا نه اما احساس نیاز قوی و ناخوشایند به حرکت دادن پاها در مبتلایان به فقر آهن شایع است و می تواند خواب شبانه را حتی دچار اختلال کند.

رنگ پریدگی: هنگامی که اندام حیاتی شما مانند قلب و مغز به اندازه کافی اکسیژن دریافت نمی کنند، جریان خون به پوست کاهش می یابد و شما دچار رنگ پریدگی می شوید.

شکنندگی ناخن ها: سلول های ناخن مانند هر سلول دیگر زنده نیاز به اکسیژن برای تنفس و رشد دارد و در غیر این صورت دچار شکنندگی و تضعیف می شود. ناخن های مبتلایان به فقر آهن از انحنای طبیعی خارج می شود و در روی ناخن آنها، شیارهای طولی پیدا می شود که گاهی صاف هستند و در موارد شدیدتر، فرو رفتگی روی ناخن ایجاد می شود که به نام ناخن های قاشقی معروف هستند.

سرد بودن دست ها و پاها: کاهش جریان خون در اندام بدن منجر به احساس سردی در دست و پاها در مبتلایان به کم خونی فقر آهن می شود.

توصیه های پیشگیرانه

زنان باردار برای پیشگیری از کمبود آهن باید از ماه چهارم بارداری تا سه ماه بعد از زایمان از داروی آهن استفاده کنند.

به نوزادان نیز از چهار ماهگی تا حدود دو سالگی باید قطره آهن داد و با توجه به این که شیر مادر به اندازه کافی حاوی آهن نیست، تا زمانی که کودک بتواند غذاهای معمولی را بخورد، نیاز است که از قطره آهن نیز استفاده شود

در بقیه موارد به افراد توصیه می شود، به اندازه کافی مواد حاوی آهن به خصوص گوشت قرمز را مصرف نمایند. غذاهای غنی از آهن عبارتند از: گوشت قرمز، ماهی،مرغ، زرده تخم مرغ، جگر، سبزی های دارای برگ سبز تیره مثل اسفناج، حبوبات مثل عدس و لوبیا، آجیل و کشمش.