"لاتاری" و فضایی جدید در سینمای ایران

لاتاری  از ابتدا در هنگام پروانه ساخت خود با حواشی زیادی روبرو شد که خبر از موضوع ملهتبی در فیلم می داد. موضوع اصلی فیلم در رابطه با قاچاق دختران به کشورهای عربی خلیج فارس است که کمتر در سینمای ایران به آن پرداخته شده یا حداقل به طور مستقیم به آن پرداخت نشده است.این فیلم که از فیلمنامه دقیق و حساب شده ای برخوردار است و یک گروه بازیگران فوق العاده دارد که همه در بهترین فرم خود قرار دارند که  مطمنا از همین حالا میتوان گفت هادی حجازی فر و زیبا کرمعلی از شانس های اصلی کسب سیمرغ بازیگری در جشنواره امسال هستند.

در مورد فیلمنامه لاتاری میتوان گفت که این فیلمنامه از نقاط عطف مناسبی در طول داستان برخوردار است  که هر کدام از آنها داستان را در مرحله ای تازه می اندازد و باعث  ریتم مناسب می شود. شاید برای اولین بار در سینمای ایران میتوان گفت که با فیلمنامه ای روبرو هستیم که پرده سوم دارد و همچنین نقطه اوج دارد و از همه مهمتر پایان کنایی دارد به این معنا که نه پایان تلخ و نه پایان خوشی دارد و سعی می کند بین این دو قرار بگیرید.نکته ای که در فیلمنامه مهدویان و امینی فیلمنامه نویسان لاتاری حائز اهمیت است در آمدن رابطه شخصیت های مختلف داستان با هم است که باعث همذات پنداری مخاطب با داستان و شخصیت ها می شود از این دسته رابطه ها میتوان به رابطه "مرتضی و موسی " و همچنین" نوشین و امیرعلی" اشاره کرد. ویژگی که لاتاری را با دیگر آثار ایرانی متمایز می کند حضور قهرمان در متن داستان است که آن را در دیگر آثار سینمایی ایران بر خلاف سینمای جهان مشاهده نمی کنیم.

کارگردانی فیلم لاتاری به مانند کارهای قبلی مهدویان به سبک مستند گونه بود که حاصل تلفیق سبک فیلمبرداری در سینمای مستند و فاصله گرفتن از اتفاقات داستان  و تحت نظر قرار دادن شخصیت های داستان از دور است که حالا این سبک به امضای مهدویان پای آثارش تبدیل شده است که هر چه قدر هم جلوتر می رود در میزانسن و دکوپاژ آن پخته تر می شود.

از نکات قابل توجه آثار مهدویان که همگی در فرم مناسبی قرار دارند تدوین مناسب و در خدمت داستان و همچنین موسیقی به جا در صحنه های مهم داستان اشاره کرد.بدون شک لاتاری یکی از موفق ترین فیلم های جشنواره امسال است که میتواند در چند رشته کاندید سیمرغ باشد.