دلایل بازی نکردن خانم بازیگر در تلویزیون از زبان خودش

اکرم محمدی بازیگر قدیمی سینما، تئاتر و تلویزیون فعالیت هنری‌اش را با نمایش «خسیس» در سال ۶۴ آغاز کرد و بازیگر نقش دوم زن در هشتمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم مادر شد.

او با کارگردان‌های مطرحی همچون علی حاتمی کار کرد و بازی‌های خوبی در سریال «خانه سبز»، «مادر»، «دختری با کفش‌های کتانی»، «ساحره»، «شیدا»، «سام و نرگس» و سریال «اولین شب آرامش» داشت.

محمدی که برای بازدید از جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در پردیس چارسو حاضر شده بود، به سوالات ما پاسخ داد.

نظرتان درباره جدا شدن بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر و دادوستد فرهنگی بین کشور‌ها در این عرصه چیست؟

اگر کسانی که از خارج ایران به این جشنواره می‌آیند، همه کشور‌ها را شامل بشوند و نه فقط یک تعداد کشور‌های خاص، این رخداد می‌تواند اتفاق خوبی باشد و آن‌ها سفیر کشور ما خواهند شد و سینمای ما به سطح جهانی تبدیل خواهد شد. مشروط بر اینکه این روابط ادامه یابد و بعد از آمدن دیگر کشور‌ها به ایران، این آثار منتقل شود؛ چه در زمینه بازیگری کارگردانی و سایر عوامل با هم مرتبط باشند. سینمای ما نیاز دارد که کار‌های مشترکی با سینمای دنیا انجام دهد. اخیرا هم کار‌های مشترک با سینمای هند انجام شده و استقبال مردم هم خوب بوده است؛ بنابراین اگر این روابط حتی شکل تجاری هم داشته باشد، باز هم تبادل فرهنگ و صنعت با هم رخ می‌دهد. این تبادلات به ما کمک می‌تواند تا سینمایمان شناخته‌تر شود بنابراین اگر هدف این باشد بسیار اتفاق خوبی است، اما اگر فقط این باشد که جشنواره‌ای برگزار شود چند فیلم معرفی و دیگر نتیجه‌ای نداشته باشد تنها هیاهویی برای هیچ است.

دست اندرکاران و مسئولانی که مهمانان را به جشنواره دعوت می‌کنند باید با برنامه‌ریزی صحیح این کار را انجام دهند تا اینکه تنها اینطور نباشد چند مهمان خارجی بیایند و بروند و هیچ اتفاقی هم نیفتد، بلکه تأثیرات این‌ها باید بررسی شود، حتی فیلم‌هایی که اکران می‌شود تأثیرشان بر سینمای ایران مشخص شود و در اولویت قرار بگیرد.

*از فیلم‌های ایرانی هم موفق به دیدن کار خاصی شدید؟

بله من تقریبا فیلم‌های مختلفی دیده‌ام، چند کار خوب در عرصه دفاع مقدس مثل «تنگه ابوقریب» و «سرو زیر آب» تماشا کردم، البته کار آقای حاتمی‌کیا را فرصت نکردم ببینم.

کار‌های دفاع مقدسی چطور بود؟

به نظر من الان برای این فیلم‌ها خیلی خوب حمایت و سرمایه‌گذاری می‌شود، با توجه به اینکه فیلم‌ها به لحاظ جلوه‌های ویژه و امکانات خیلی خوب هستند، برای این کار‌ها بسیار زحمت کشیده شده است و کار ساده‌ای هم بازسازی آن زمان و زنده کردنش نیست و حمایت از این کار‌ها خیلی خوب و قابل توجه بوده است.

شما چرا چند سالی است که بازی نمی‌کنید؟

من سالیان سال است که کاری نمی‌کنم، فعلا بیننده هستیم تا شرایط را بررسی کنیم.

علتش کار‌های ضعیفی بوده که پیشنهاد می‌شود یا دلیل دیگری دارد؟

قطعا کار‌هایی که پیشنهاد شده خوب نبوده و من یک جایی گفته بودم در زمینه تلویزیون تکلیف مشخص است و کار‌ها ضعیف است، امیدواریم اتفاقات خوبی بیفتد و کار‌ها بهتر از این شود تا مخاطب را جذب کند، نه به زور بلکه خود مخاطب بخواهد که کار‌ها را ببیند.

اما در زمینه سینما هم من یک جایی گفتم اتفاق دیگری در حال رخ دادن است، سینما تبدیل به یک دورهمی شده است که یک تعداد افراد دورهم جمع هستند، البته من نقدی به این قضیه ندارم که اصلاح شود؛ باید بگویم که سینما امروز از پیشکسوتان خیلی کم استفاده می‌کند.

من مخالف حضور نسل جدید در کار‌ها نیستم، منتها به نظرم در یک جایی دیگر اتفاقات و شخصیت‌ها تکرارشان خسته کننده و به روزمرگی می‌رسند درحالیکه در هنر نباید این اتفاق بیفتد و مباحث و شخصیت‌ها برای مردم جذابیتشان را از دست دهند. باز هم می‌گویم که نقدی به حضور جوانان ندارم شاید علتش این باشد که یک گروه وقتی با هم کار می‌کنند و راحت هستند، باز هم دوست دارند با هم ادامه دهند، اما قطعا بعد از چند کار نتایج خوبی نخواهند گرفت.

سینما، هنر و یک ریسک است، نباید بترسیم که پیشکسوتان و جوانان را با هم وارد کار کنیم؛ چرا که اولین خاصیت سینما این است که دل به ماجرا‌ها بزنیم. در حال حاضر فیلم‌های عزیزان ما یکی هم از یکی بهتر هستند این را نشان می‌دهد مثلا در یک جشنواره شاهد هستیم که سه فیلم از یک نفر وجود دارد، این نمی‌تواند اتفاق خوبی باشد.

در نهایت باید باز هم بگویم که همه این حرف‌هایم به معنای کار کردن خودم یا کار نکردنم نیست، من اگر کار مورد نظرم پیشنهاد نشود، به حرمت سی سال فعالیت هنری‌ام شاید اعلام کنم که دیگر کار نمی‌کنم، اما این هم شاید مهم نباشد به نظرم اگر این روند جلو برود، روند جذابی نیست.

در همه جای دنیا مخصوصا در سینمای پیشرفته کسانی که جلوتر هستند و پرتجربه‌اند، طوری دیگری به آن‌ها نگاه می‌کنند چرا که حاصل سالیان سال تجربه را با خود دارند و جوانان می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند، اما در ایران کاملا برعکس است و این اتفاق خوبی برای مردم و سینمای ایران نیست.

در ایران از یک جایی تصمیم گرفته می‌شود که فلان فرد دیگر نباشد! این اتفاق پیش پا افتاده‌ای است و اساسا به لحاظ هنری کار خوبی نیست زمان نشان خواهد داد که این روند تا کجا جلو می‌رود و به چه نتایجی می‌رسد.

امیدوارم به زودی کار خیلی خوبی از شما شاهد باشیم، چرا که شما برای نسل ما نوستالژی هستید...

من وقتی این حرف را از عزیزی می‌شنوم، برایم با ارزش‌ترین صحبت است و فکر می‌کنم شنیدن این حرف و حفظ آن به جرأت می‌گویم معادل ۱۰ کاری است که بخواهم در پرونده‌ام اضافه کنم؛ اگر این نوستالژی برای افرادی وجود داشته باشد به شدت باعث افتخار است؛ بنابراین به نظرم سه کار اضافه کردن به آمار کار‌ها آنقدر تفاوت نمی‌کند تا اینکه عده‌ای واقعا هنرمندان را دوست داشته باشند.

پیشنهاد تئاتر داشته باشید، می‌پذیرید؟

بله، اگر کاری مورد نظرم باشد، البته شاید خودم هم بخواهم کاری را کارگردانی کنم. الان فضای تئاتر فرق کرده و خیلی خوب است، چرا که تعدد سالن‌ها زیاد است و واقعا با عرصه تئاتر نباید شوخی کرد. در گذشته تئاتر به نوعی مهجور مانده بود، اما الان شرایط تغییر کرده و امیدواریم تئاتر درگیر اتفاقات ناخواسته نشود، هر چند به نظرم خود ذات تئاتر اجازه نخواهد داد که این اتفاق بیافتد.