درمان نقرس با داروهای واکنشی

نقرس، بیماری متداولی است که در اثر بالا رفتن سطح اسید اوریک خون پدید می‌آید و به رسوب کریستال‌های اسید اوریک در خون منجر می‌شود. این شرایط، التهاب را بالا می‌برد و به دردی مشقت بار و حاد می‌انجامد.

اگرچه نشانه‌های نقرس، قابل کنترل هستند، پیشگیری از تورم‌های التهابی برای دوری از تخریب بلندمدت بافت و به حداقل رساندن درد، مهم است اما این کار، به داروهای کنترل‌شده‌ای نیاز دارد که می‌توانند به سرعت واکنش نشان دهند، به طوری که رساندن دارو به صورت خودکار صورت ‌گیرد و دوز مورد نیاز به حداقل برسد.

گروهی از دانشمندان "دانشگاه کالیفرنیا"(UC) قصد دارند روش جدیدی ابداع کنند که علاوه بر رساندن داروی مورد نیاز، راهی برای درمان تورم‌های التهابی ارائه دهد. افزایش متابولیسم سلولی، میزان pH خون را کاهش می‌دهد. پژوهشگران برای پروژه خود، از ذرات "دکستران" که با "دگزامتازون" بارگیری شده بودند، استفاده کردند. دگزامتازون، معمولا برای درمان نقرس تجویز می‌شود.

پژوهشگران در آزمایش خود، شرایط نقرس را در محیطی مانند مفصل استخوان برای موش‌ها شبیه‌سازی کردند. پس از القای التهاب به موش‌ها و درمان با ذرات دکستران، به رغم تزریق دوز کمی از دارو، کاهش چشمگیری در متابولیسم سلول‌ها مشاهده شد. نهایتا مشخص شد که اثرات ضد التهابی این مدل، بسیار بیشتر از داروهای متداول است.

درمان بیماری‌های التهابی که با استفاده از واکنش زیستی صورت می‌گیرند، می‌توانند التهاب را کاهش دهند و از تورم پیشگیری کنند.

شاید این روش درمانی، در آینده نزدیک در دسترس قرار گیرد.