کهیر زدن در کودک اصلا وجهه مناسبی ندارد و کودکان به شدت علاقه مند به خاراندن منطقه هستند.

 کهیرهای حاد معمولا بعد از مواجهه با عوامل آلرژی‌زا چه در سطح پوست یا به صورت خوراکی و استنشاقی، گزش حشرات یا ابتلا به بیماری عفونی حاد ایجاد می‌شود و کهیر‌های مزمن ممکن است به دنبال علل مهم‌تر مانند بیماری‌های نسج هم‌بند، بدخیمی‌ها، عفونت‌های مزمن و بیماری‌های خود ایمن و اختلالات غددی ایجاد شود.

این کهیرها زمانی ظاهر می‌شود که بدن، یک ماده شیمیایی به نام هیستامین را آزاد کند.

عوامل ایجاد کننده کهیر:

عوامل ایجادکننده آن گزیدگی و نیش حشرات مانند زنبورها یا مورچه‌های قرمز، مواد غذایی مانند آجیل‌ها، بادام زمینی، تخم پرندگان، نرم‌تنان صدف‌دار، ماهی، شیر، توت‌های تازه یا فریزشده، گوجه‌فرنگی و برخی افزودنی‌ها و نگه‌دارنده‌های خاص غذایی و حتی پروتئین موجود در غذاست، حتی تماس با برخی غذاهای خاص (مثلا آب توت‌فرنگی) باعث کهیر می‌شود، تماس با حیوانات مانند گربه‌ها، سگ‌ها و دیگر حیوانات و پرندگان نیز موجب بروز کهیر می‌شود.

گرده گل در گیاهان چه از طریق تماس یا استنشاق نیز ممکن است باعث ایجاد کهیر شود. همچنین کاهش و افزایش ناگهانی دما باعث آزاد شدن هیستامین و ایجاد کهیر می‌شود.

از سوی دیگر، ابتلا به بسیاری از بیماری‌های ویروسی باعث ایجاد ضایعات کهیری یا شبیه کهیر می‌شود که خودبه‌خود بهبود پیدا می‌کند، حتی ابتلا به هپاتیت A نیز می‌تواند قبل از بروز زردی با ضایعات کهیری خودش را نشان دهد.

مصرف بسیاری از داروها و آنتی‌بیوتیک‌ها باعث عوارض پوستی ازجمله کهیر می‌شود. در بیمارانی که دچار آلرژی شدید و خطرناک می‌شوند ممکن است در مراحل ابتدایی در سطح پوست ضایعات کهیری بروز کند و پس از آن اختلالات تنفسی به صورت تنگی نفس و کاهش فشارخون رخ دهد که در چنین شرایطی لازم است بسرعت تحت درمان قرار گیرند.

درمان:

برای درمان کهیر اول باید علت آن را شناسایی کرد تا از درمان‌های مضر و نابجا جلوگیری شود. در صورت احتمال آلرژی داروهای آنتی‌هیستامین کمک‌کننده است و گاهی از داروهای کورتونی استفاده می‌شود. در بیماری‌های عفونی لازم است بیمار تحت نظر گرفته شده و درمان شود.

مادران توجه داشته باشند در صورت بروز کهیر، خودسرانه بخصوص از داروهای کورتونی استفاده نکرده و با پزشک مشورت کنند.