تغییر بی‌سر و صدا در پرسپولیس

شما به آمار و جدول نگاه می‌کنید و احتمالاً پیش خودتان درباره پرسپولیس می‌گویید:

    «آمار گلزنی پرسپولیس خیلی بد است! تیمی که می‌خواهد به قهرمانی برسد، باید در هر بازی بیش از یک گل به ثمر برساند و از پیروزی‌های اقتصادی دوری کند.»

اما واقعیت بازی‌های پرسپولیس با آنچه از این تیم انتظار می‌رود، فاصله زیادی دارد. در واقع سرخپوشان با شرایطی که دارند، تا به حال نیز راضی‌کننده ظاهر شده‌اند. اتفاقاً بعد از برد مقابل ذوب‌آهن، گزارشی در روزنامه نوشتیم و در آن، یادآوری کردیم برانکو در ابتدای فصل گفته بود:

    «با توجه به بسته بودن پنجره نقل و انتقالات، کسب حدود ۲۵ امتیاز هم برای پرسپولیس عالی است.»

اما تیم او با لیستی که کمترین بازیکن تأثیرگذار بین باقی مدعیان را داراست، توانسته تا به حال ۲۸ امتیاز دشت کند یعنی ۳ امتیاز بیشتر از حد تصور «عالی» برانکو و البته ۳ امتیاز دیگر هم پیش رو است.

تیمی که نباید دست‌کم گرفت

پرسپولیس را نمی‌توان دست‌کم گرفت. آن‌ها نه تنها در ابتدای فصل با بازیکنان کمتری لیگ را استارت زدند، بلکه تعدادی از یاران خود را به صورت موقتی و دو نفر را به صورت کامل بابت مصدومیت از دست دادند. جایگزینی هم نداشتند تا یک جوان کم تجربه مثل آدام همتی، ستاره تیم و تعویض طلایی پرسپولیس شود. جالب اینکه با این شرایط، پرسپولیس دست از دشت امتیازات طلایی برنداشت. آن‌ها در فصل شانزدهم، دو برابر امروز بازیکن مؤثر داشتند و تا هفته چهاردهم، صاحب ۲۹ امتیاز شدند. یعنی نسبت به امروز، فقط یک امتیاز بیشتر دشت کردند و در پایان فصل نیز قهرمان شدند. در فصل گذشته نیز پرسپولیسی‌ها ۳۳ امتیاز در ۱۴ بازی به دست آوردند که تنها ۵ امتیاز بیشتر از امروز به حساب می‌آید و البته تفاوت بین تیم امسال و فصل قبل، بسیار زیاد است؛ حداقل اینکه فصل پیش، صادق محرمی، وحید امیری، محسن مسلمان، فرشاد احمدزاده، حسین ماهینی، محمد انصاری و… را در ترکیب داشت و علی علیپور برای آقای گلی تلاش می‌کرد.

گل‌های مهم در جریان بازی

اما در هفته‌های ابتدایی که هنوز وضعیت پرسپولیس به حالت «قرمز» درنیامده بود، این تیم معمولاً روی کار‌های ترکیبی و بازی رو به جلو، در جریان کار، به گلزنی می‌پرداخت. البته اولین گل آن‌ها مقابل پدیده در مشهد، یک پنالتی بود؛ یک ضربه کاشته و رقم خوردن گل در شرایطی که بازی سکون داشت، اما سه گلی که در هفته دوم برابر فولاد خوزستان به ثمر رساندند، به زیبایی و در حالی ثبت شد که بازی در حرکت بود. آن‌ها در نیم‌فصل اول برابر استقلال خوزستان، نفت مسجدسلیمان، استقلال و تراکتورسازی نیز گلی نزدند، اما برابر نساجی، صنعت نفت آبادان و سایپا برای آخرین‌بار بود که در جریان بازی به گل رسیدند.

گلزنی در طبقه دوم

اما از وقتی پرسپولیس با کمبود بازیکن مواجه شد، دستورات تاکتیکی برانکو تغییر کرد. او حالا علاقه داشت با ارسال‌های مستقیم و سرزنی یا برگشت توپ و استفاده از موج دوم حمله بعد از ضربات کاشته به گل برسد. این شرایط یعنی برانکو میزان دوندگی تیمش در خط حمله را پایین آورده و به دنبال رسیدن به گل با کمترین میزان حفظ توپ در یک‌سوم دفاعی حریف است. بار دیگر گل‌های پرسپولیس طی بازی‌های اخیر را مرور کنید.

بازی با سپیدرود: ارسال کرنر از سمت راست و برگشت توسط خط دفاع. برگشتن توپ به پشت محوطه جریمه و شوت سرکش آدام همتی که به گل بدل شد.

بازی با پیکان (گل اول): ارسال کاشته توسط امید عالیشاه از سمت چپ، در تیر یک توسط کمال کامیابی‌نیا قطع و به گل تبدیل شد.

بازی با پیکان (گل دوم): بازی به خاطر آفساید مهاجمان این تیم متوقف شده بود. رادوشویچ توپ را به پشت مدافعان پیکان ارسال کرد، علیپور صاحب توپ شد، آن را به کنج محوطه جریمه برد و شوت زد که این شوت با اشتباه عجیب گلر پیکان، گل دوم سرخ‌ها را ثبت کرد.

بازی با ماشین‌سازی: ارسال ضربه کاشته توسط عالیشاه در دهانه دروازه و زدن ضربه سر توسط شجاع خلیل زاده در آخرین دقایق بازی.

بازی با ذوب‌آهن: ارسال کرنر توسط امید عالیشاه و بار دیگر ضربه سر شجاع این بار روی تیر دوم.

بازی با سپاهان: ارسال کرنر از سمت راست که منجر به گرفتن پنالتی (صحیح یا مردود!) شد. علی علیپور از روی نقطه پنالتی این توپ را به گل بدل کرد.

تغییر بی‌سر و صدا در پرسپولیس

برانکو ایوانکوویچ بدون هیچ سر و صدایی دنبال آن بود که تغییر تاکتیک بدهد و به جای ادامه گلزنی روی زمین و در جریان بازی، از توپ‌های ارسالی روی هوا یا به قول پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی «بازی در طبقه دوم» گلزنی کند. این تغییر تاکتیک با توجه به مهره‌های سرزنی مثل کمال کامیابی‌نیا، علی علیپور، سیدجلال حسینی و البته شجاع خلیل‌زاده، می‌تواند در هفته‌های آینده نیز به کمک پرسپولیس بیاید؛ به‌خصوص که آن‌ها دو پاسور مطمئن مثل امید عالیشاه و احمد نوراللهی را نیز در اختیار دارند.