سیاست یک بام و دو هوای پاریس در طرابلس

به نقل از 'اندیشکده شورای روابط خارجی اروپا'، موضع اتحادیه اروپا در قبال لیبی از نگرانی های بروکسل در خصوص امکان رخنه بیشتر داعش در این کشور، تعمیق جنگ داخلی ونهایتا مهاجرت تعداد بیشتری از لیبیایی ها به اروپا سرچشمه می گیرد؛ بنابراین طبیعی است که اروپا خواهان آتش بس فوری و انجام مذاکرات صلح باشد. درخواست انگلستان برای آتش بس فوری (در قالب طرح قطعنامه جدیدی به شورای امنیت سازمان ملل متحد) نیز در این راستا و نشان از تمایل اروپا برای کنترل بیشتر بر فرایند سیاسی جدید در لیبی و امکان مدیریت تحولات پیش روی دارد.
لیبی طی چند هفته اخیر و با آغاز حملات نیروهای وابسته به ژنرال «خلیفه حفتر» که بخش هایی از شرق لیبی را در کنترل خود دارد، شاهد جنگ و خشونت و درگیری است. در اثر این درگیری ها، شماری غیرنظامی کشته یا زخمی شدند و عده ای نیز تن به آوارگی داده اند.
سازمان ملل متحد دوشنبه گذشته اعلام کرد که در جریان درگیری ها در طرابلس پایتخت لیبی 18 هزار نفر در این شهر آواره شدند.
برخی از کارشناسان مسائل آفریقا در ارتباط با نا آرامی ها در لیبی معتقد هستند که اقدام اخیر ژنرال حفتر فرمانده ارتش این کشور برای تصرف طرابلس، واکنشی به بی ثباتی در شمال آفریقا و نگرانی دولت های غربی از به قدرت رسیدن اسلام گراها است. نیروهای تحت فرمان او که گفته می شود از حمایت برخی از دولت های عربی از جمله عربستان برخوردار است، از حدود سه هفته پیش حرکت به سمت طرابلس پایتخت لیبی را آغاز کردند و شامگاه ۱۷فروردین مدعی شدند که فرودگاه بین‌المللی طرابلس را به کنترل خود درآورده‌اند.
شورای امنیت سازمان ملل اقدام ژنرال حفتر را «تهدیدی برای ثبات لیبی» خوانده و از او خواسته‌اند که حرکت به سوی طرابلس را متوقف کند.
انگلیس، آلمان و ایتالیا نیز ولو با وصف تکرار کلیشه قدیمی 'که هیچ راه حل نظامی برای بحران لیبی وجود ندارد'، حمایت خود را از دولت وفاق ملی در طرابلس اعلام کردند، اما فرانسه منتظر روشن شدن آینده سیاسی لیبی و سپس موضع گیری درباره نزاع میان نیروهای نظامی دولت وفاق ملی و نیروهای نظامی تحت فرمان ژنرال حفتر است. فرانسه بصورت سنتی در پی اعمال نفوذ در آفریقا و حصول منافع از این قاره فقیر بوده است. این رویکرد سودجویانه حساسیت دول دیگر را برانگیخته است. با توجه به حمایت فرانسه از اعتراض های سال 2011 (1389) و نهایتا سقوط قذافی و نیز سیاست های آشکار پاریس در حمایت از دولت مستقر در طرابلس توقع میرفت که فرانسه این بار نیز بصورت آشکاری علیه حمله ژنرال حفتر موضع گیری کند، اما با گذشته روزها از تهاجم نیروهای این نظامی کهنه کار به طرابلس شاهد موضعگیری روشن و معلومی از سوی فرانسه نبودیم.
طارق مغریسی (Tarek Megerisi ) نویسنده گزارش تاکید می کند که فرانسه منتظر است که 'برنده بازی' معلوم شود و سپس به ابراز نظر و روشن ساختن جهت گیری سیاسی خود در قبال لیبی و نهایتا انتخاب شریک آینده خود دست بزند. عده ای حتی معتقدند که پاریس پا را از این فراتر گذاشته و به طرفداری از نیروهای حفتر روی آورده است. هنوز مقیاس و نحوه این حمایت آشکار نیست اما دولت وفاق ملی اعتراض خود را نشان داده است و ضمن متهم کردن فرانسه به حمایت از نیروهای نظامی وابسته به ژنرال حفتر، همکاری های امنیتی خود با پاریس را به حالت تعلیق در آورده است. وزارت کشور لیبی با صدور بیانیه ای اعلام کرد که «تمام روابط امنیتی بین این وزارتخانه و طرف فرانسوی به دلیل موضع پاریس در حمایت از ژنرال حفتر جنایتکار تعلیق می‌کند».
کارشناسان سیاسی در اروپا نگرانند که رویکرد فرانسه در قبال لیبی از متحدان اروپایی اش زاویه بیشتری پیدا کند و نهایتا بسوی سیاست های منفعت طلبانه و حتی مزورانه برخی کشورها همچون عربستان و آمریکا نزدیکی شود.