جایگاه هر هنری را مخاطبین تعیین می کنند/دوره آرام هر هنری دوره پختگی آن است

۱- بیوگرافی مختصری از خودتان؟

در بهمن ماه  سال ۴۳ در آبادان متولد شدم. بعد از جنگ به فولادشهر اصفهان مهاجرت کردم. هنر اولم نقاشی بعد عکاسی بعد فیلم کوتاه و آخرش کاریکاتور بود. اگر چه سی سال بعنوان عکاس صنعتی تبلیعاتی خبری در فولاد مبارکه کار کردم در کاریکاتور ۱۳۵ جایزه ملی و بین المللی کسب کردم ودر بیش از   ۳۵جشنواره کاریکاتور داور بودم تا کنون چهار مجموعه کاریکاتور از آثارم به چاپ رسیده است

2- جایگاه و اهمیت هنر کاریکاتور در میان سایر هنر های تجسمی را چگونه ارزیابی می  نمایید؟

جایگاه هر هنری را مخاطبین تعیین می کنند وکاریکاتور در بین مردم و دیگر هنرها جایگاه رفیعی دارد بخاطر درک پذیری راحت،  بخاطر قابلیت وتکثیر سریع،  بخاطر جنبه رسانه ای و پیام رسانی و مهمتر از همه بدلیل طنز نهفته در آثارش هرچیزی را می خواهی بگویی با لبخند گفتن مقبولیتش بیشتر است.

3- جایگاه  کاریکاتور ایران درجهان را چگونه ارزیابی می کنید؟آیا آن را رو به رشد می بینید یا خیر؟

کاریکاتور ایران حرکت خود را با نشریه کیهان کاریکاتور با شتاب آغاز کرد به اوج  رسید، الان در مسیر آرامتری حرکت می کند. خیلی ها الان جذب روزنامه ها، هفته نامه ها و  انیمیشن شده اند.  دوره آرام هر هنری دوره پختگی  آن است. رشد آن در حال حاضر بیشتر آرام آرام در آموزشگاهای کاریکاتور توسعه می یابد که خوشبختانه در تمام کشور ادامه دارد

4- سازوکارهای که فکر می کنید در رشد و شکوفائی این هنر تاثیر گذار هست را می توانید اشاره کنید؟

مهمترین عنصر رشد در هنر کاریکاتور مطالعه هر چیزی است غیر کاریکاتور. کاریکاتوریست باید جهانبینی داشته باشد و حرف شخص خودرا مطالعه ادبیات، تاریخ ، اخبار سیاسی و اجتماعی،  دیدن فیلم های خوب روز و کلاسیک جهان وایران ، مطالعه در ادبیات کلاسیک ومدرن،  کتب روانشناسی باید در دستور کار اموزشگاها باشد. صرف آموزش طراحی کاریکاتور منجر به خلق یک ماشین وطراحی بر اساس فرمول ها و تکنیک ها می شود که ارزشمند نیست

5- وضعیت هنر کاریکاتور در شهرستانها و مراکز استانی را نسبت به تهران چگونه می بینید؟

بدون شک وضعیت درشهرستان خیلی بهتر از تهران هست. اکثر کاریکاتوریست های مطبوعاتی الان سال هاس که در شهرستانند، اکثر برندگان جوایز جهانی الان ساکن شهرستانند ، اکثر داوران ما در جشنواره خارجی الان ساکن شهرستانند،  اکثر آموزشگاه های فعال و پویا با جلسات منظم الان در شهرستانهاست اصلا با تهران قابل قیاس نیست تهران بدلیل تجمیع سرمایه  می تواند جشنواره های بزرگ برگزار کند.  البته تهران هم همه بار آموزش برگزاری جشنواره اکثر بر دوش خانه کاریکاتور تهران است که برای یک شهر بزرگ کافی نیست و زحمت زیادی ایجاد می کند ولی در جریان سازی کاریکاتور تشویق و ترغیب موثر بوده است

6- نقش جشنواره ها و برگزاری مسابقات را در رشد و پرورش این هنر چه جوری می بینید؟

جشنواره ها موجب رقابت، پویایی و انگیزه برای کار کردن هستند و مسلما یک حرکت خوبی ایجاد می کند. یک گردهمایی طراحان طنز با موضوعات متفاوت که موجب توجه مردم ومسولان شهری و کشوری می شود جشنواره ها همیشه موثر بوده اند و می توانند بازتابی از نظر هنرمندان و نخبگان فرهنگی به مسائل متفاوت باشد برای آگاهی هشدار و اطلاع رسانی

7- نهاد ها و ارگانها دولتی چقدر می توانند تاثیر گذار باشند در رشد یا افول این هنر؟

کلا بدون دخالت نهادهای دولتی در حال حاضر بدلیل نبود سرمایه لازم امکان برگزاری جشنواره های غیر ممکن است چون سازو کار، مکان مناسب،  کتاب،  هدایا، جوایز، داوری ها، اسکان ووو همه هزینه هایی دارد که نیازمند یک حمایت ازطرف ارگانهای دولتی است و کمتر بخش خصوصی در این مورد ورود کرده است وحمایت آنهارا می طلبد

8- نظر و دیدگاه شما درباره مرز امن و اهمیت آن چیست؟ آیا در قالب کاریکاتور می توان ظرفیت های آن را بیان کرد؟

در کاریکاتور غیر ممکن وجود ندارد هر موضوعی در آن قابل بحث است این بخاطر فضای رئالیستی و سوریالیستی و فانتزی کاریکاتور است انعطافی که در آن هست فقط در سینما هست و بیان هر موضوعی همچون مرز امن قابل بررسی است و می تواند موثر باشد

مرز امن در کل ضامن امنیت کل کشور است واهمیت آن بر هیچکس پوشیده نیست و باید در این خصوص فرهنگ سازی های گسترده ای در شهر های مرزی ایحاد شود

9- سخن پایانی؟

تشکر و قدردانی از برگزارکنندگان و شرکت کنندگان این رویدادمهم هنری در عرصه کاریکاتور خوشحالم که کرمانشاه در عرصه برگزاری جشنواره کاریکاتور مثل آموزش و کلاس های مستمر در این حوزه موفق عمل کرده است واین افتخاری است هم برای شهر کرمانشاه هم برای کشور بالاخص در حوزه هنر کاریکاتور که نقش آن را برجسته تر خواهد کرد.