کوله بری و لزوم تغییر مدیریت آن

سید علاالدین حیدری؛ ((مراد من از قاچاق، فلان کوله‌بَرِ ضعیفِ بلوچستانی نیست که می رود آن‌طرف یک چیزی را برمی دارد روی کول خودش می‌آورد این‌طرف؛ اینها که چیزی نیست، اینها اهمیتی ندارد؛ با آنها مبارزه هم نشود اشکالی ندارد))مقام معظم رهبری (مدظله العالی).

از دید کارشناسان اقتصادی قاچاق کالا (کوله بری ) یک آفت و آسیب جدی برای اقتصاد ملی و تولید داخلی است . به همین دلیل آنرا در زمره قاچاق کالا قرار داده و به تبع قوانین ضد قاچاق کالا نیز بر آن مترتب می باشد . لذا کسانی هم که در این تجارت سهیم اند قاچاقچی محسوب می شوند . بر همین اساس این افراد باید و لزوما برای کسب معاش از این طریق به روشها و مسیرهایی روی آورند که از دید ضابطین قانون بدور باشد و نهایتا فضای این کسب و کار به سمت فضایی نا مطمئن و غیر ایمن بهمراه شرایط طبیعی خطرناک رفته و این افراد در معرض تهدیدات جانی ٬ روانی  و مالی هستند .

توزیع نامتوازن ثروت درمناطق مرزی و نرخ بیکاری بسیار بالای این مناطق دلیل اصلی رشد پدیده کوله بری است . کوله بران با دستمزد حداقلی و بسیار ناچیز متحمل مشقت و زحمات فراوانی گردیده و با به خطر انداختن جان و مال خود ریسک زندگی در این مناطق را بالا برده و در نتیجه آسیب های اجتماعی ، سیاسی  مختلفی همچون رشد نرخ طلاق ٬ افزایش میزان ترک تحصیل دانش آموزان ، رشد نارضایتی سیاسی ، افزایش محسوس نابهنجاری های اخلاقی ، رشد منفی کشاورزی و دامپروری مناطق مرزی ، افزایش مصرف گرایی و تغییر بافت فرهنگی ، اجتماعی این مناطق و...رو به افزایش است .

نمونه بارز این تهدیدات مرگ تاسف بار تعداد زیادی است که گاها انعکاس سراسری و حتی جهانی هم دارد .

مرگ تاسف بار و حزن انگیز این هموطنان عزیز معلول علل مختلفی است که می توان اصلی ترین دلیل آنرا می توان بیکاری و عدم اشتغال و امنیت شغلی دانست .

مرگ حزن انگیز کوله بر پاوه ای ( مرحوم عظیم احمدی ) اولین حادثه نبوده و شاید آخرین واقعه تاسف بار هم نباشد . پس باید چاره ای اندیشید .

راهکار اصلی رفع این پدیده نامیمون اقتصادی(قاچاق کالا)  اشتغالزایی برای مرز نشینان و توسعه پایداراین مناطق است . رفع بحران بیکاری و نیز توسعه یافتگی مناطق مرزی و محروم کشور می تواند شاه کلید حل این مسئله بوده و شاید هیچ بدیل دیگری برای رفع آن نتوان پیدا کرد.

پس لازم است که برنامه ریزیهای دقیق و موثر در جهت رفع فوری و یا حداقل کاهش بیکاری این مناطق انجام گرفته و گامهای اساسی در این مسیر برداشته شود .

انعکاس خبر فوت کوله بران و واکنش افکار عمومی به اینگونه حوادث به همه ثابت کرده است که مردم و افکار عمومی نسبت به قضایایی از این دست حساس بوده و عملکرد مسئولین زیرذره بین می باشد . تبعات منفی و بی توجهی مسئولین به قضایایی از این دست به مصلحت نظام نبوده و اتخاذ تدابیر ویژه لازم و ضروری می نمایاند .

حال که در شرایط فعلی اقتصادی کشور مجال حل ریشه ای سریع این مسئله نیست لازم است با مدیریت صحیح از تبعات منفی آن بکاهیم.

گام اول در این مسیر ، تغییر نوع نگاه و سطح توجه مدیران به پدیده کوله بری است . چراکه اگر این تغییر در نگاه و فکر مدیران اتفاق نیفتد قطعا خروجی عملی مثبتی هم نخواهیم دید .

باید نگاه ما به کوله بری از نگاه صرف قاچاق و تعرض به اقتصاد ملی به نگاه به کوله بری بعنوان یک مسکن موقتی برای امرار معاش روزانه مرزنشینان محروم تبدیل شده و با این دید به برنامه ریزی برای کاهش تبعات منفی آن اقدام نماییم .

همچنین لازم است که سطح توجه مدیران ما ، به کوله بری از سطح توجه سطحی و جزئی به سطح عمیق و در حد بحران تبدیل گردد. اگر این تغییر سطح توجه اتفاق بیفتد قطعا مدیریت آن هم به مدیریت بحران تغییر خواهد کرد . چراکه پدیده کوله بری خود دارای ویژگیهای یک بحران است مانند:

1-فشارزا بودن روانی٬ اجتماعی

2-محرک واکنشهای مختلف اجتماعی می باشد

3-آسیب های جانی و مالی در پی دارد

4-و...

پس به جهت کاهش اثرات مخرب این پدیده و نیز جبران این آسیب ها که می تواند بحرانهای جدی را در سطح ملی و حتی بین المللی بوجود آورد توجه جدی به مدیریت این بحران لازم  و باید بر اساس فرمایشات مقام معظم رهبری و نگاه مردم محور دولت تدبیر و امید گامهای بسیار جدی و اقدامات موثری  در این زمینه انجام داد.

شرط اصلی مدیریت موفق این بحران:

1- توجه جدی به اصل پژوهش و تحقیقات جامع در این زمینه است.

2- بهره گیری از خرد جمعی و توان نخبگان بومی این مناطق می باشد.