یک راهکار فوری برای جبران کمبود برق

بهترین سوخت بایو سوختی است که از جلبک‌های روغن‌دار می‌توان حاصل کرد که این موضوع در سواحل جنوبی ایران و سواحل نسبتا کم عمق پررنگ‌تر است. سواحل جنوبی جزیره قشم مکانی مناسب برای تولید سوخت بایو از جلبک‌های روغن‌‌‌دار است و طبق بررسی‌های انجام شده سواحل جنوبی قشم یکی از بزرگ‌ترین فضاهای دریایی تولید بایوفیول را می‌توان در این منطقه ایجاد کرد. این نوع بایوفیول‌ها بر خلاف بایو اتانول‌ها و بایو دیزل‌ها که در کشورهایی همچون امریکا که از ذرت حاصل شده‌اند، با غذای بشر که کمبود آن نیز احساس می‌شود تضاد ندارد. بلکه در خدمت تامین تغذیه انسانی است.

زمانی که روغن را از جلبک روغن‌ زا جدا می‌کنند، حدود ۲۵ درصد روغن و ۱۵ درصد نیز مواد شیمیایی، دارویی و غذایی می‌توان از این نوع جلبک‌ها گرفت و حدود ۳۰ درصد را آب تشکیل می‌دهد و ۳۰ درصد باقی‌مانده علوفه برای دامداری‌ها حاصل می‌شود. به خصوص در جنوب کشور که دامداری و دامداران با کمبود علوفه مواجه هستند این موضوع می‌تواند از هر جهت سودده و مفید باشد.

پیش‌تر قصد آن بود که این طرح در جزیره قشم اجرا شود اما متاسفانه مناطق آزاد در دولت‌های پیشین به‌دست افراد نابلد و بی‌دانش افتاد و به دلیل عدم داشتن درک درست و شناخت از این نوع سوخت‌ها به طور کلی این طرح فراموش شد و به صندوقچه دانش سپرده شد. تمثیل مناسب برای این ماجرا واکسیناسیون آبله در زمان امیرکبیر بود که به دلیل عدم آگاهی با پدیده پزشکی مخالفت می‌شد.

اگر بخواهیم برای تولید سوخت‌های زیستی از اتانی که در صنعت نفت به کار گرفته می‌شود، استفاده کنیم، بهتر است آن اتان وارد چرخه پتروشیمی شود، چراکه نتایج بهتری را در پی خواهد داشت و ارزش افزوده بالایی نیز دارد و محصولات نهایی نیز صادر می‌شود. بنابراین سوزاندن اتانی که می‌توان با آن محصولات گران قیمتی را تولید کرد به طور کلی اشتباه است.

جلبک‌هایی که روغن‌های سبک تولید می‌کنند باید در آنها شکست مولکولی صورت گیرد که در نتیجه می‌توان از آنها به عنوان سوخت جت بهره جست و یا اینکه در چرخه سوخت می‌تواند جانشین گازوئیل سبک نیز شود. پیش‌بینی می‌شود تا ۲۵ سال آینده وسایل نقلیه الکتریکی شوند و تا آن زمان می‌توان از سوخت‌های زیستی به عنوان سوخت حمل‌ونقلی نیز استفاده کرد. از طرفی نیز با برقی شدن وسایل نقلیه کشور باید به سمت تولید برق حرکت کرد. بهترین راه تولید برق برای ایران استفاده از انرژی خورشیدی و بادی است. تمام عراضی ایرانی که بیش از یک هزار متر از سطح دریا ارتفاع دارند را می‌توان به نیروگاه‌های خورشیدی تبدیل کرد.

دامنه‌ های جنوبی البرز که شیب ملایمی نیز دارند برای تولید برق مناسب هستند. از غرب دماوند تا کرج حدود ۳۰ هزار مگاوات برق را در این منطقه می‌توان تولید کرد که متاسفانه توجه خاصی به این موضوع نمی‌شود. بنابراین ترکیب بهره‌گیری از بایوفیول‌ و انرژی خورشیدی ایران را از وضعیت فعلی نابسامانی انرژی نجات خواهد داد. اتحادیه اروپا نیز اعلام کرده است که از سال آینده برای سوخت هواپیماها از بایوفیول‌ استفاده خواهند کرد. در نتیجه ایران می‌تواند بایو فیول‌های حاصل از جلبک را به قیمت چند برابر سوخت فعلی جت نیز به اروپا صادر کند.