با این طرح مستاجران خانه دار می شوند

در شرایطی که بحران مسکن به معضلی کلیدی در اقتصاد کشور تبدیل شده است، اصلاح ساختارها و کاهش هزینه‌های اضافی، از نگاه کارشناسان اقتصادی، راهکاری ضروری به نظر می‌رسد. یکی از تحلیلگران حوزه اقتصاد معتقد است که رویکردهایی نظیر واگذاری زمین به مردم و افزایش خودمالکیتی، نه‌تنها مشکل مسکن را حل می‌کند، بلکه به کاهش معضلات اقتصادی کلان کشور نیز کمک خواهد کرد.

توسعه پایدار یا تراکم‌سازی؟

این کارشناس می‌گوید: «با توجه به وسعت جغرافیایی ایران، تراکم‌سازی افراطی ضرورتی ندارد. به‌جای تمرکز بر ساخت برج‌های بلندمرتبه، باید به سمت ایجاد شهرهای کوچک با امکانات جامع و خانه‌های تک‌طبقه حرکت کنیم. چنین مدلی نه‌تنها با اقلیم و فرهنگ ایران سازگارتر است، بلکه می‌تواند به افزایش کیفیت زندگی نیز منجر شود.»

اثرگذاری مسکن بر بودجه و اقتصاد ملی

او معتقد است که یارانه‌های پنهان و آشکار، بخش قابل‌توجهی از هزینه‌های دولت را به خود اختصاص داده‌اند. با افزایش خودمالکیتی و کاهش وابستگی به یارانه‌ها، فشار مالی دولت کاهش می‌یابد. وی پیشنهاد می‌کند که دولت با انعقاد قراردادهای سه‌جانبه میان خود، متقاضیان، و سازندگان، فرآیند ساخت مسکن را سریع‌تر و باکیفیت‌تر پیش ببرد. «توسعه ساخت صنعتی مسکن، هزینه‌ها را کاهش داده و رضایت عمومی را افزایش خواهد داد.»

نیاز به رویکرد ملی در مدیریت بحران

وی از مجلس خواست تا با اولویت‌بخشی به منافع ملی، بر عملکرد دولت نظارت موثرتری داشته باشد. او تأکید کرد: «حل بحران مسکن نیازمند برنامه‌ریزی یکپارچه و نگاه ملی است، نه تمرکز بر اهداف منطقه‌ای یا کوتاه‌مدت.»

مسیرهای پیشنهادی برای عبور از بحران

واگذاری زمین به مردم : کاهش هزینه‌های ساخت و افزایش امکان خودمالکیتی.

احیای بافت‌های فرسوده : استفاده بهینه از مناطق کم‌استفاده شهری.

تشویق سرمایه‌گذاری خصوصی : حمایت از تولید مسکن توسط بخش خصوصی.

طراحی هماهنگ با فرهنگ و اقلیم : ساخت خانه‌هایی متناسب با نیازهای واقعی مردم و شرایط اقلیمی ایران.

این تحلیلگر نتیجه‌گیری می‌کند: «افزایش تیراژ ساخت مسکن با مدیریت بهینه منابع، نه‌تنها بحران مسکن را حل می‌کند، بلکه موجب بهبود کلی شرایط اقتصادی و معیشتی در کشور خواهد شد.»