اگر درزمینه آسیب های اجتماعی کاری نکنیم خیلی زود دیر می شود
آسیبهایی اجتماعی مانند اعتیاد والکلیسم ودزدی وتکدی گری وطلاق خشونت خانوادگی و.. که روح جامعه را می آزارد وغبار اندوه را بر تابلوی شادی وبالندگی برتری داده وبرجسته می کند وجامعه را شادی وبالندگی تهی می کند.
به گزارش فرتاک نیوز،در این نوشتار کوتاه به عنوان شخصی که جامعه ومردم وسرزمین خود را دوست دارم وبرای دردهایش نگران می شودوشادی هایش را شادمانه جشن می گیرد در باره یکی از دردهای استان ام ایلام درد مندانه بنویسم.
امروزه آسیبهای اجتماعی به عنوان یکی از موانع رشد وشکوفایی جامعه محسوب شده والبته باعث رنجش روانی جسمی ومادی آدمهای آن اجتماع خواهد شد.
آسیبهایی مانند اعتیاد والکلیسم ودزدی وتکدی گری وطلاق خشونت خانوادگی ووو که روح جامعه را می آزارد وغبار اندوه را را بر تابلوی شادی وبالندگی برتری داده وبرجسته می کند.
به آدرس دادن راهنمایی کردن والبته هیچ اشاره ای نیاز نیست تا ثابت شود آسیبهای اجتماعی در تقابل با بالندگی جامعه دارند خود نمایی می کنند .
حال اشاره کنیم
به راستی چه باید کرد ؟
که عرصه چه باید کرد برای افراد مدیر ومسئول در همه رده ها وزن بیشتری دارد,وقتی آسیبهای اجتماعی رشد کنند خود مدیران ومسئولان در هیچ ساحل امنی از موجهای مواج ومخرب آنها در امان نخواهند بود به نظر می رسد که چند گام موثررا می توان در این وادی پیچیده برداشت .
۱ مطالعه .شنا خت وبررسی آسیبهای اجتماعی،علل وانگیزه ,پیدایی آنها بانگاه کلان ومتمرکز بر فرهنگ بومی ومحلی
۲ پیشگیری از آسیبهای اجتماعی بر بستر فرهنگ بومی در سطح سه گانه
۳ بررسی راهکارهای علمی ومطالعه شده سازگار با فرهنگ آسیب دیدگان در جهت درمان آنها
حمایت پس از درمان وحین درمان از آسیب دیدگان در جهت ترمیم ابعاد تخریب شده آنها حال برای اینکه این راه کارها در محاق کاغذ بازی های اداری،همایشهای تکراری ارائه آمارهای اداری دل خوش کن بی نتیجه ونمودارها ومقایسه های ظاهری مدفون نشوند جا دارد مسئولان ومدیران و وکلا وکسانی که بر صندلیهای ریاست تکیه زده اند راهکار زیر را بیازمایند.
۱ تشکیل کارگروهی علمی ومطالبه گر از( کنشگران اجتماعی روانسناسان ،جامعه شناسان مددکاران اجتماعی)تا مبتنی برمطالعات میدانی اولا آسیبهای را بررسی کنند عالمانه و با نگاه مبتنی بر یافته ها دوما بر اساس شاخص های دقیق ارزیابی بر بستر ورودی وخروجی ومطالبات دقیق علمی,مدون وبدون نگاه طرفدارانه راهکارهای بر امده از دل این مطالبات را در میدان عمل واجرا به کار گرفته وسپس حاصل آنرا در ترازوی نقدعلمی وسخت گیرانه بیازمایند،به هر حال به قول تولستوی که می گوید آنسانیت آن است که جهان را آنطور که تحویل گرفته ایم کمی بهتر تحویل دهیم حتی با نشاندن لبخندی بر لب کسی یا جاری نکردن اشکی بر گونه های کسی به امید اینکه هر کدام ما گامی هر چند گوچک در این مسیر برداریم .
