آزمایش های هسته ای فرانسه در الجزایر، از پنهان کاری تا اعتراف

فرانسه پس از جنگ جهانی دوم و اشغال این کشور توسط ارتش آلمان نازی احساس می کرد به نوعی تحقیر شده است و از طرف دیگر کابوس اشغال این کشور توسط نازی ها، سران این کشور را رها نمی کرد ؛ آن ها بیم آن داشتند که فرانسه بار دیگر اشغال شود.

فرانسه از سال 1954 به صورت جدی شروع به کار بر روی برنامه هسته ای خود کرد هرچند که پایه های آن را در سال 1939 میلادی گذاشته بود .«پیر مندز فرانس »نخست وزیر وقت فرانسه در سال 1957 دستور داد مراکز آزمایش های هسته ای ایجاد شود .ابتدا قرار بود این آزمایش ها در جزایر تحت سلطه فرانسه در اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس انجام شود اما به دلایل لجستیکی، فرانسوی ها بالاخره تصمیم گرفتند این آزمایش ها را در بیابان های الجزایر انجام دهند.

نخستین انفجار هسته ای فرانسه که در 13 فوریه سال 1960 انجام شد، به آزمایش «موش آبی» معروف شد . این آزمایش تحت نظارت مستقیم «شارل دوگل» رئیس جمهوری وقت فرانسه انجام شد . قدرت انفجار این بمب، برابر با قدرت انفجار 60 تا 70 هزار تن تی .ان .تی و پنج برابر قدرت بمب هیروشیما بود.

طی ماه های بعد نیز سه آزمایش دیگر با همان نام انجام شد .با وجود همه این ها ، فرانسه در این عرصه از آمریکا، شوروی و انگلیس عقب بود و در این میان بحث امضای منع آزمایش های هسته ای مطرح بود و از سوی دیگر الجزایر به سمت استقلال پیش می رفت که این خود ادامه برنامه هسته ای فرانسه با تهدید مواجه می کرد .

با این شرایط رئیس جمهوری فرانسه اقدام به تسریع روند برنامه هسته ای این کشور به ویژه از سال 1961 کرد و فرانسه از این زمان تا سال 1966میلادی 13 آزمایش هسته ای دیگر انجام داد.فرانسه خود به انجام چهار آزمایش هسته ای در منطقه رقان استان «بشار» و 13 آزمایش در استان« تمنراست» اعتراف کرده است و این در حالی است که کاظم العبودی نویسنده کتاب ' موش های رقان' و استاد فیزیک هسته ای در دانشگاه «وهران» الجزایر می گوید: فرانسه طی این مدت 57 آزمایش هسته ای انجام داد.

آزمایش های هسته ای فرانسه زیان زیادی به محیط زیست و انسان های ساکن این منطقه وارد کرد به گونه ای که در مناطق مختلف صحرای الجزایر موارد زیادی تولد نوزادان ناقص الخلقه روی داد.

مجله ارتش الجزایر که وزارت دفاع آن را منتشر می کند، در یکی از شماره های خود در سال 2010نوشت: فرانسوی ها در آزمایش و انفجار اول، از 150 الجزایری به عنوان موش آزمایشگاهی استفاده کردند، فرانسوی ها این افراد را بر ستون هایی در منطقه آزمایش هسته ای آویزان کردند تا بفهمند پرتوهای هسته ای چه تاثیری بر روی انسان ها می گذارد.

«برینو باریلو»پژوهشگر فرانسوی نیز گفته است: فرانسوی ها اشغالگر،از 42هزار الجزایری به عنوان موش آزمایشگاهی استفاده کردند. سازمان مجاهدان الجزایری نیز شمار الجزایری های قربانی این آزمایش ها را بیش از 30 هزار نفر اعلام کرد.

فرانسه پس از آزمایش هسته ای خود نقشه ای منتشر کرد که منطقه آلوده به پرتوهای رادیواکتیو را نشان می داد که بر اساس آن منطقه ای محدود و کوچک آلوده شده بود اما سال 2013 نقشه های واقعی منتشر شد که مناطق آلوده شده، شامل منطقه ساحل آفریقا، آفریقای غربی و مرکزی می شد.براساس اسناد منتشر شده، پرتوهای هسته ای 24 ساعت پس از آزمایش هسته ای به مالی و پس از چهار روز به سنگال، چاد، آفریقای مرکزی و موریتانی رسید.

'مصطفی خیاطی' رئیس هیات ارتقای سلامت الجزایر (سازمان غیر دولتی) اعلام کرده است الجزایر تا ده ها سال با عوارض منفی این آزمایش ها درگیر است .وی این اقدام فرانسه را جنایت ضد بشری توصیف و تاکید کرد این آزمایش ها باعث بروز بیماری های سرطانی و تنفسی میان ساکنان این مناطق شده است و جدا از این، تاثیرات بسیار مخربی بر محیط زیست به جا گذاشته است.

«محمد لحسن زغیدی» تاریخ نویس الجزایر نیز در این خصوص گفته است: 'اثر پرتوهای هسته ای از 10 ثانیه تا 10میلون سال می تواند باقی بماند ، فرانسه با این کار ،زمین های زنده را نابود کرد.'

«محمد الرقانی» یکی از شاهدان عینی که اخیرا درگذشت، نیز گفت: 'زمان آزمایش بمب هسته ای فرانسه ، ابر قارچ مانند این انفجار به سمت آسمان بالا رفت اما باد خیلی سریع آن را به سمت مناطق مسکونی برد و به گونه ای شد که نمی توانستیم فاصله سه متری خود را ببینیم.'

الجزایری ها می گویند چندین دهه از این آزمایش های ویرانگر گذشته است اما فرانسه همچنان حقیقت را پنهان می کنند و نمی خواهند ازمردم الجزایر به دلیل این جنایت ها عذرخواهی کنند .

گفته می شود هزینه آزمایش نخستین بمب هسته ای یک میلیارد و 260میلیون فرانک فرانسوی بود که فرانسه طی قراردادی هسته ای با رژیم صهیونیستی آن را دریافت کرد.برخی منابع نیز این آزمایش هسته ای را برنامه ای مشترک میان صهیونیست ها و فرانسوی ها می دانند.

گفته شده آزمایش هسته ای رقان از جمله مهم ترین توافقات تاریخی میان فرانسه و 'اسراییل' بوده است .فرانسه و رژیم صهیونیستی طی توافقی محرمانه در سال 1953 میلادی به این نتیجه رسیدند کارهایی مشترک انجام دهند.صهیونیست ها آن زمان در پی یافتن زمینی برای انجام این آزمایش در آن بودند و از سو ی دیگر فرانسه نیز مصرانه در پی این بود بمب هسته ای داشته باشد زیرا آمریکا و انگلیس متحدان قدیمی این کشور تمایلی برای در اختیار گذاشتن تجربیات خود در این زمینه نداشتند .فرانسه آن زمان از سرمایه ها سرمایه داران صهیونیست برای تضمین قدرت هسته ای 'اسراییل' استفاده کرد تا آن ها با تکیه بر این قدرت بیشتر بتوانند در خاورمیانه بمانند.صهیونیست ها البته آن زمان 11 استاد دانشمند هسته ای که در آزمایش های اوکلاهاما در آمریکا شرکت داشتند و 6 دارنده مدرک دکتری در این رشته و 400 متخصص دیگر داشتند.

حال 58 سال از این ازمایش ها و انفجار ها گذشته است و ساکنان محلی می گویند هنوز با عوارض این انفجارها دست و پنجه نرم می کنند.

«عمر الهامل »رئیس انجمن 13 فوریه 1960 می گوید: ساکنان زیان دیده منطقه رقان می گویند، فرزندان ساکنان آن زمان این منطقه همچنان با مشکلاتی جسمی به دلیل پرتوهای رادیواکتیو مواجه اند و این باعث شده است از فرانسه بخواهند به این دلیل عذرخواهی و به آن ها غرامت پرداخت کند.

«عبدالکریم توهامی » رئیس حمعیت دفاع از قربانیان انفجارهای هسته ای امروز سه شنبه در میزگردی در روزنامه«المجاهد» این اقدام فرانسه را جنایت ضد بشریت دانست و خواستار نامگذاری 13 فویه به نام قربانیان انفجارهای هسته ای فرانسه شد .

«کتاب حمیده» رئیس جمعیت کمک به بیماران سرطانی «امل» نیز بر ضرورت برنامه ریزی برای کشف زودهنگام سرطان در مناطقی که این انفجارها روی داد، تاکید کرد و گفت باید مطالعات و پژوهش های میدانی در این مناطق به ویژه مناطقی که شمار مبتلایان به سرطان زیاد است،انجام شود.