۵ نکته درباره موهای نوزاد/ سر نوزاد را تیغ نزنید!

هنگامی که نوزاد شما وارد دنیا می شود، یکی از اولین چیزهایی که احتمالاً می بینید موهای او یا سر طاس براق او است.

در هر صورت، موهای کودک شما - یا فقدان آن - در روز اول چیز بسیار کمی در مورد ظاهر موهای او در آینده نزدیک یا دور نشان می دهد. موهای نوزاد ناپایدار (و زودگذر) هستند، بنابراین تا زمانی که ماندگار هستند، چند عکس بگیرید.

مشکل موی نوزاد چیست؟

در واقع، این درست است که نوزاد شما ممکن است با موهای طبیعی، فرهای حجیم به دنیا بیاید. همچنین این امکان وجود دارد که آنها اثری از مو روی سر کوچک خود نداشته باشند، اما دارای یک لایه موی قابل مشاهده در سراسر بدن خود باشند.

طیف گسترده ای از احتمال افزایش مو وجود دارد. نکته مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که هر نوزادی متفاوت است و هیچ روال "طبیعی" وجود ندارد

چگونه و چه زمانی مو در رحم رشد می کند؟

در حدود هفته 14 بارداری، کودک شما شروع به گرفتن فولیکول های مو در پوست سر و بدن خود می کند. به زودی مو شروع به رشد می کند و سلول ها شروع به ساخت رنگدانه ای می کنند که به رشته ها رنگ می دهد.

در حالی که رنگ، بافت و ظاهر ممکن است در طول زمان تغییر کند، شایان ذکر است که فولیکول های موی واقعی روی سر کودک شما بدون تغییر باقی می مانند. اینها فولیکول های موی کودک برای زندگی هستند.

موهای ظریفی که لانوگو نامیده می‌شوند، در حدود هفته بیستم بارداری نیز روی صورت و بدن کودک شما ظاهر می‌شوند.

لانوگو چندین هدف مهم را دنبال می کند. ورنیکس (ماده سفید و کیکی که از پوست ظریف کودک محافظت می کند) را در جای خود به دام می اندازد، به تنظیم دما کمک می کند و حتی به تنظیم هورمون ها در رحم کمک می کند.

یک نوزاد کامل معمولاً قبل از تولد لانوگوی خود را از دست می دهد، اما برخی از نوزادان نارس تا چند هفته پس از تولد همچنان لایه نازکی خواهند داشت.

نوزاد من موهای زیادی دارد - آیا می ریزد؟

برخی از نوزادان با موهای بلند یا فرهایی بامزه به دنیا می‌آیند. این لزوماً به این معنی نیست که آن موها برای ماندن در آنجا هستند. ممکن است به تدریج یا ناگهان تغییر کند - حتی ممکن است شروع به ریزش کند.

ریزش مو در نوزادان شایع است، بنابراین اگر در 6 ماه اول زندگی نوزادتان مقداری ریزش در گهواره مشاهده کردید، نگران نباشید. همچنین ممکن است متوجه این تغییر نشوید، زیرا گاهی اوقات ریزش و رشد مو به طور همزمان اتفاق می‌افتد.

در هر صورت، دلایل متعددی برای این ریزش مو وجود دارد. ممکن است به سادگی در نتیجه اصطکاک ناشی از دراز کشیدن روی سطوح برای مدت زمان طولانی رخ دهد.

همچنین تا حدی به تغییرات هورمونی نسبت داده می شود. در حالی که برخی از فولیکول های مو احتمالاً در هنگام تولد در مرحله رشد هستند، تغییر ناگهانی در هورمون ها ممکن است باعث شود آنها به فاز استراحت تغییر حالت دهند - که منجر به تلوژن افلوویوم (معروف به ریزش) می شود.

به هر حال، اگر متوجه شده اید که قفل های بعد از زایمان شما درخشش و استحکام خود را از دست داده اند، ممکن است شما نیز این تغییر هورمونی را تجربه کنید. (خداحافظ یال بارداری زیبا!)

جالب اینجاست که چه موهای نوزاد شما بریزند یا نه، ممکن است به زودی متفاوت به نظر برسند. رنگ و بافت مو می تواند در طول زمان تغییر کند. بنابراین موهای تیره نوزاد شما ممکن است شروع به روشن تر شدن کند، یا ممکن است آن فرهای شیرین در نهایت صاف شود.

آیا باید موهای نوزادم را کوتاه کنم؟

بردن قیچی به سر با ارزش کودکتان می تواند ترسناک باشد. علاوه بر این، ممکن است نگران این باشید که موهایش را خراب کنید. خبر خوب: کوتاه کردن مو موقتی است. خبر بهتر: همیشه می توانید برای کمک به یک "سالن کودک" یا آرایشگاه حرفه ای مورد علاقه خود مراجعه کنید.

فقط فراموش نکنید که برای کودک کتاب بیاورید - شما می خواهید اولین نقطه عطف بسیار مهم کوتاه کردن مو را به خاطر بسپارید.

و اگر به این فکر می‌کنید که کوتاه کردن یا تراشیدن سر نوزاد باعث ضخیم‌تر یا سریع‌تر شدن موها می‌شود؟ بدانید که نخواهد شد. بهترین کاری که می توانید برای تشویق رشد موهای کودک انجام دهید این است که به آرامی پوست سر و موهای او را تمیز و سالم نگه دارید.

نوزاد من کاملاً طاس است،چه زمانی مو رشد می کند؟

طاس و زیبا! اگر پوست سر نوزاد شما برای مدتی طاس هم باشد، اشکالی ندارد.

اگر نوزاد شما همچنان کچل است یا پس از پایان 6 ماهگی به ریزش مو ادامه می دهد، ممکن است بخواهید با پزشک اطفال خود مشورت کنید.به احتمال زیاد جای نگرانی وجود ندارد، اما ممکن است برخی از کمبودهای تغذیه ای، اختلالات خودایمنی یا مسائل قارچی وجود داشته باشد که باید مورد توجه قرار گیرد.

هر چند که نوزادان شرقی در مقایسه با نوزادان نژاد اروپایی از موهای بیشتری برخوردارند؛ اما عده‌ای از نوزادان در بدو تولد کاملا کچل هستند و عده‌ای دیگر موهایشان به گونه‌ایست که به نظر می‌رسد به اصلاح مو نیاز دارند.
مقدار موی نوزاد در زمان تولد، نوع و مقدار مو در آینده را پیش بینی نمی‌کند، زیرا اغلب موها می‌ریزند و موی جدید جایگزین آن می‌شود. باید توجه کرد همان طور که پوست لطیف نوزاد نیاز به مراقبت دارد موهای نوزاد نیز نیاز به مراقبت دارد. با اصلاح به موقع و استفاده از شامپوهایی که کودک به آن ها حساسیت ندارد می توان از موهای کودک مراقبت کرد.

نکاتی برای مراقبت از موهای کودک

1- بهترین سن برای نخستین اصلاح موهای کودک اگر کودک دلبند شما موهای بلند و پرپشتی داشته باشد، 18 ماهگی و بهترین زمان اولین اصلاح موهای کودک است و اگر موهای کم پشت و کوتاهی دارد 2 سالگی است. از اولین اصلاح به بعد هر 2 یا 3 ماه، 1 تا 2 سانتی متر سر موهای بچه را کوتاه کنید.

2- عده‌ای از مادران به اشتباه فکر می‌کنند «هرچه بیشترموهای بچه را کوتاه کنند، موهایش پرپشت‌تر و زیباتر می‌شود»، اما حجم موها به وضعیت ژنتیکی هر فرد بستگی دارد و موها با گذشت زمان و افزایش سن بلند می‌شود. با کوتاه کردن موها فقط می‌توان از خراب شدن سر موها پیشگیری کرد.

3- بعضی از خانواده‌ها به دلیل اینکه فرزندانشان موهای پرپشتی داشته باشند سر کودکان خود را با تیغ می‌زنند. حال اینکه این کار بسیار خطرناک است و ارزش علمی ندارد. وقتی از سمت ریشه به سمت نوک مو می‌رویم، مو نازک‌تر می‌شود، در نتیجه وقتی شما مو را تیغ می‌زنید قسمت نازک مو می‌افتد ولی سطح مقطع و ریشه مو که ضخیم‌تر است باقی می‌ماند، در نتیجه فکر می‌کنید با تیغ زدن مو ضخیم‌تر شده است. در حالی که وقتی مو رشد کند و به سمت بالا برود دوباره نازک می‌شود. در واقع همه ما با یک تعداد پیاز موی مشخص به دنیا می‌آییم که نمی‌توان این تعداد را بیشتر کرد.

4- در نوزادان اولین موهای کرکی غالباً بعد از تولد می‌ریزند و رشد بعدی ممکن است طول بکشد، بنابراین کودک شما ممکن است تا چند ماه طاس به نظر برسد. به دلیل اینکه موهای نوزاد هنوز به طور محکم در داخل پوست جا نگرفته است، با کمی اصطکاک و سائیده شدن موهای پشت سرش با بالش دچار ریزش می‌شود و در نتیجه محل‌های سفید و بی‌مو در پشت سرش دیده می‌شود.

5- اغلب یک لایه موی نازک و تیره رنگ، بر روی پیشانی، شانه‌ها و کمر نوزاد دیده می‌شود که به این مو کرک گفته می‌شود و مانند بسیاری از جنبه‌های ظاهری نوزادان، کاملاً عادی است. کرک بیشتر در نوزادان نارس یا نوزادان مادران مبتلا به دیابت شایع است. این کرک‌ها نگران‌کننده نیست و پس از چند هفته می‌ریزند.