دستان خالی منصوریان و عدم آمادگی هافبک دفاعی

 روزبه چشمی بعد از یک سال و نیم در دیداری رسمی به میدان رفت و البته مطابق انتظار نتوانست آنطور که باید و شاید در روند مثبت استقلال تاثیرگذار باشد. از شانس بد چشمی او دیداری را برای بازگشت انتخاب کرد که هیچکدام از هافبک‌های کلاسیک استقلال در کنار شماره 4 آبی‌ها حاضر نبودند.

نه امید ابراهیمی و نورافکن؛ و نه حتی فرشید باقری. این تنهایی باعث شد او در برابر کرار جاسم باانگیزه تک و تنها باشد و در همین حال هم در شور و هیجان اولین دیدارش گم شود. سردرگمی او بیشترین سود را به کرار و نفت آبادان رساند که توانستند از فضای جلوی مدافعان استقلال به اندازه نیاز بهره ببرند و در نهایت هم سه امتیاز را از چنگ نایب قهرمان لیگ گذشته بیرون بکشند. روزبه مطمئنا نیاز به زمان دارد تا بتواند به روزهای خوب گذشته برگردد. شاید مهم‌ترین نیاز او هم حضور بازیکنی مکمل است که بتواند هارمونی لازم را در خط هافبک استقلال به وجود آورد. او باید منتظر امید نورافکن و در ادامه امید ابراهیمی باشد. البته اگر در این گیر و دار چشمی ضعف‌هایش ادامه‌دار نباشد و نیمکت نشین نشود.