اختلال دو قطبی چیست ؟ / آشنایی با روش های درمان اختلال دو قطبی

این اختلال که معمولا به عنوان افسردگی شیدایی نیز یاد می شود. هر چه مراحل درمان در اسرع وقت باشد، بهبودی آسانتر خواهد بود. 

معرفی اختلال دو قطبی

اختلال دو قطبی یا شیدایی چیست؟ چه راههای درمانی برای این بیماری ارائه شده است؟ علائم بارز اختلال دو قطبی کدام است؟ در ادامه در نظر داریم به طور کلی به بررسی یکی از بارزترین بیماری های روحی و روانی اشاره کنیم. با توجه به وجود استرس و اضطرابی که در زندگی روزانه ی به وجود آمده است، ابتلا به بیماری های روحی و روانی روز به روز افزایش می یابد. 

به گزارش سرویس سلامت فرتاک نیوز، در صورتی که بتوانیم سبک زندگی خود را تغییر دهیم، در این صورت می توانیم از ابتلا به این نوع از مشکلات در امان بمانیم.

علل بسیاری از بیماری های اختلالی مربوط به روح و روان، از جمله اختلال دو قطبی معمولاً ناشناخته است و هر فردی می تواند کاندیدای مناسبی برای ابتلا به این نوع از مشکلات باشد.

این اختلال که معمولا به عنوان افسردگی شیدایی نیز یاد می شود، سبب به وجود آمدن نوسانات خلقی در افراد شده و می تواند با گذر زمان تشدید یافته و زندگی فرد را تحت کنترل قرار دهد. نوسانات یاد شده ممکن است هفته ها و یا حتی ماه ها طول بکشد که بتواند به وجود چنین بیماری مربوط گردد. اختلال دو قطبی می تواند به یکی از موارد یاد شده در بخش زیر مربوط گردد:

• خلق افسرده : احساس بسیار شدید افسردگی
• خلق شیدا : احساس شادمانی مفرط به همراه نا امیدی
• خلق مختلط: خلق افسرده به همراه احساس بیقراری و البته داشتن فعالیت بیش از حد

وجود برخی از علائم در افراد می تواند نشانه ی حضور این بیماری در نظر گرفته شود، البته لازم به ذکر است که در صورت مشاهده ی هر یک از آنها تصور نکنید که شما به این بیماری گرفتار شده اید زیرا هر یک از علائم به تنهایی می تواند دلیل دیگری هم داشته باشد.

پزشک مربوط معمولاً می تواند با ارزیابی علامت ها و البته روش های مختلف تشخیص می توانند به طور دقیق وجود بیماری را شناسایی کنند. اختلال دو قطبی می تواند علائم بسیاری داشته باشد که از بارزترین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

•  تغییر ناگهانی خلق
•  بی‌قراری
•  افزایش شدید انرژی
•  خودبزرگ بینی
•  پر حرفی
•  تحریک پذیر بودن
•  رانندگی سریع و خطرناک
•  ولخرجی
•  عدم تمرکز
•  کم خوابی
•  افزایش تمایلات جنسی
•  خودکشی 

لازم به ذکر است که شدت هر یک از علائم یاد شده می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و با توجه به نوع اختلال دو قطبی ممکن است بیمار به طور جدی نسبت علائم جدی تری داشته باشد. بررسی های موجود نشان می دهد که از هر 100 بزرگسال یک نفر از این اختلال رنج می برد. هر چه سریعتر بتوان به حضور آن پی برد، در این صورت قادر خواهیم بود روش های درمان مطلوب تری را نیز در نظر بگیریم.

 انواع اختلال دو قطبی

اختلال دو قطبی دارای انواع مختلفی است، که در طبقه بندی زیر قرار می گیرند:

اختلال نوع دو: اختلال نوع دوم یک دوره ی افسردگی مازاد است که میزان شیدایی در آن بسیار کم کمی باشد. این نوع از اختلال دو قطبی به شیدایی خفیف مشهور است.

اختلال خلق ادواری: اختلال خلق ادواری اگر چه در بین انواع اختلال دو قطبی طبقه بندی نمی شود ولی اگر روشهای درمان در پیش گرفته نشود، می تواند به اختلال دو قطبی منجر شود.

پزشک کارشناس در این زمینه به راحتی می تواند اقدامات لازم برای تشخیص اختلال دو قطبی را در اولویت قرار دهد. اگر دوره های شیدایی و یا افسردگی خیلی جدی شود در این صورت به احتمال زیاد بیمار دچار جنون گردیده است. برای درمان  و البته پیشگیری می تواند موارد زیر را مد نظر قرار داد:

•  تثبیت خلق به منظور پیشگیری
•  درمان دوره های افسردگی و شیدایی با تجویز دارو

داروهایی که به عنوان تثبیت کننده مورد استفاده قرار می گیرند، متفاوت هستند ولی در بین آنها لیتیم معمولا ً می تواند گزینه ی مناسبی باشد. لیتیم به عنوان یک نمک معدنی برای مدت زمان طولانی به منظور درمان بسیاری از نوسانات خلقی تجویز می شود. پزشک مربوط معمولا با شناسایی دوره ی بیماری می تواند میزان مصرفی داروی درمانی را به طور دقیق مشخص کند. هر گونه سهل انگاری در دوره ی درمان می تواند به تشدید یافتن بیماری منجر شود. اطرافیان نیز نقش بسیار مهمی در بهبودی این بیماری خواهند داشت.

نکات مهم در مورد مصرف لیتیم در دوره ی درمانی اختلال دو قطبی چیست؟

در زمان استفاده از لیتیم لازم است که به مقدار زیاد آب بنوشید زیرا اگر میزان آب در بدن کم باشد در این صورت ممکن است بیمار گرفتار اثرات منفی آن از جمله اثرات سمی باشد. البته پزشک مربوط می تواند شرایط دقیق به کارگیری این دارو را مشخص کند.

 اثرات جانبی مصرف لیتیم چیست؟

با مصرف این دارو ممکن است گرفتار برخی از اثرات و عوارض جانبی ان باشید که از جمله مهمترین آنها می توان: 

•  افزایش وزن
• احساس تشنگی مازاد
• ادرار بیش از حد معمول
• تاری دید
• اسهال
• ضعیف شدن ماهیچه ها
• لرزش دست ها

 البته هر یک از اثرات یاد شده با گذر زمان، کاهش و بهبود خواهند یافت. در صورتی که با گذر زمان مشاهده کردید که میزان آنها کاهش نیافته است حتماً با پزشک خود در تماس باشید. اگر میزان لیتیم در بدن بیشتر باشد ممکن است دچار لکنت، تلو تلو خوردن و البته استفراغ نیز باشید.