درمان برای کرونا؛موثرترروی مردان!

یک مطالعه جدید در دانشگاه کالگری کانادا نشان داد که "دگزامتازون" که درمان اصلی برای ذات الریه شدید ناشی از کووید ۱۹ است، نحوه عملکرد سلول‌های ایمنی را تغییر می‌دهد، به گونه‌ای که به بیماران مرد، بیشتر از زنان کمک می‌کند.

این یافته مهم نتیجه یک مطالعه چند رشته‌ای است که در Nature Communications به رهبری دکتر جف برنسکی، استاد زیست شناسی مقایسه‌ای و پزشکی تجربی در کالج دامپزشکی و دکتر برایان ایپ، استاد پزشکی مراقبت‌های ویژه، منتشر شده است.

مزایای محدود برای زنان

این مطالعه نشان داده است که دگزامتازون برای درمان التهابات ریوی ناشی از ابتلای حاد به ویروس کرونا در مردان مفید است، اما برای زنان تاثیر چندانی ندارد؛ بنابراین، مهمترین نسخه‌ای که برای درمان کرونای حاد ارائه می‌شود، فقط برای نیمی از جمعیت جهان (مردان) مفید است و این یک مشکل بزرگ محسوب می‌شود.

در این مطالعه آمده است که استروئید‌هایی مانند دگزامتازون اولین دارو‌هایی بودند که برای بیماری‌های جدی تعیین شدند اما آن‌ها فقط در کاهش مرگ و میر موفقیت متوسطی داشتند و دقیقاً مشخص نشد که آن‌ها چه تاثیری داشته اند.

درمان ویروس کرونا

هیچ‌کس هنوز نمی‌داند که سلول‌های ایمنی در سطح سلولی چگونه به عفونت COVID-۱۹ واکنش نشان می‌دهند و چرا برخی افراد واقعاً بیمار می‌شوند در حالی که برخی دیگر اینطور نیستند؟ چرا برخی دارو‌ها به برخی کمک می‌کنند و به برخی دیگر کمک نمی‌کنند؟.

محققان همچنین از جدیدترین فناوری‌های توالی‌یابی RNA تک سلولی و بیوانفورماتیک برای تجزیه و تحلیل همزمان حالات عملکردی هزاران سلول ایمنی از هر بیمار استفاده کردند که به آن‌ها اجازه می‌دهد رفتار‌های سلولی را در مراحل مختلف بیماری را مستندسازی و آثار درمان را اندازه گیری کنند.

اگرچه در بیشتر عفونت‌های ویروسی، پروتئین‌هایی به نام اینترفرون به سرعت ویروس را پاک می‌کنند اما در مورد کرونا به جای اینکه سریع کار کند، واکنش اینترفرون کم کم ظاهر می‌شود و در واقع آتش التهاب را شعله‌ور می‌کند و سپس باعث التهاب می‌شود.

این محقق اضافه کرد که این مطالعه پاسخ اغراق آمیزی به اینترفرون را در مردان نشان داد که زمانی که به بیمار دگزامتازون داده می‌شود به میزان قابل توجهی برای او مفید است.

برای زنان در مقایسه با مردان، پاسخ به اینترفرون متوسط ​​تر بود، بنابراین دگزامتازون تأثیر کمی داشت.

پس از شناسایی علل سوگیری جنسیتی در نحوه عملکرد دگزامتازون، محققان بر این باورند که راه پیش رو این است که علم دریابد که چگونه می‌توان درمان‌هایی ایجاد کرد که به نفع افراد بیشتری باشد؛ بنابراین، مسیر جستجوی درمان وارد تونل جدیدی می‌شود که نمی‌دانیم پایان آن کجا خواهد بود.